Bu
makalede, Türkiye’de Asker- Sivil ilişkileri bağlamında 12 Mart 1971 Muhtırası
ve partiler üstü hükümet modeli konu edilmiştir. Demokratik rejimde bir siyasi
aktör olarak yeri bulunmayan askerler, 27 Mayıs 1960 darbesi ile Türkiye’nin
reel siyasetinde başrol oyuncusu durumuna gelmiş ve dönem boyunca bu konumu
sürdürme çabası içerisinde olmuşlardır. 12 Mart’a giden süreçte 27 Mayıs’ın
doğurduğu uygulama sorunları ve Başbakan Süleyman Demirel’in 1965-1971
döneminde uyguladığı iç-dış politikalar ülkede siyasi, sosyal ve ekonomik
buhran ortamı oluşturmuştur. Sonuçta bu durumdan çıkılmasını isteyen askerler
kendi istedikleri isimleri ülke yönetimine getirmek ve kendi reformlarını
millete dayatmak amacıyla 12 Mart 1971 tarihinde Başbakan Demirel’e muhtıra
vermişlerdir. 12 Mart’ta askerler 27 Mayıs’tan farklı olarak TBMM ve siyasi
partileri kapatmamış siyasilere karşı yargılama ve hapis gibi eylemlere
girişmemişlerdir. Buna rağmen askerler bu dönemde ülkedeki buhranın sebebi
olarak 1961 Anayasası’nı ve siyasi partileri göstermişlerdir. Yaklaşık otuz ay
sürecek “Ara Rejim” döneminde askerlerin uygun gördükleri
isimlerden oluşan partiler üstü hükümetler ülkenin ihtiyaç duyduğu
reformları yapmaya çalışmıştır. Ancak büyük umut bağlanan dört partiler üstü
hükümetin farklı sebeplerle başarısızlığı ülkedeki siyasi, sosyal ve ekonomik
buhranın derinleşmesine buna bağlı olarak da 12 Eylül 1980’de askerlerin sivil
siyasete yeniden müdahalesine sebep olmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 24, 2019 |
Submission Date | April 6, 2019 |
Acceptance Date | May 9, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 2 Issue: 3 |