AIM: The aim of this study is to evaluate the effect of different extraoral polishing procedures on surface roughness of translucent monolithic zirconia.
MATERIALS AND METHODS: Specimens of 1.5x20x20 (0.3-0.5) mm were prepared by cutting super high translucent(n=40), high translucent(n=40) and high semi-translucent(n=40) semi-sintered monolithic zirconia blocks. After 4 specimens from each group were separated for topographical evaluation by scanning electron microscope, the remaining specimens were divided into control(K), glazed(G), polished(P), polishing + polishing paste(PP) groups. Surface roughness was measured with an optical profilometer. Two-way mixed ANOVA and Post-hoc multiple comparison tests with Bonferroni correction were used for statistical analysis.
RESULTS: The effect of three different zirconia material groups and three different surface treatments on roughness was statistically significant(P<0.05). According to the within-group comparisons, while Group G has the highest roughness values(P<0.05) Group PP has the lowest(P<0.05). A statistically significant difference was found only between the glazed samples of Cube ONE and CubeX² groups(P=0.008). SEM photographs revealed that the surface topography varied in zirconia materials with different contents and between different extraoral treatment groups.
CONCLUSION: Within the limitations of this in vitro study, surface roughness of translucent monolithic zirconia materials is reduced by polishing and polishing + polishing paste application. Instead of glazing, polishing systems for translucent monolithic zirconia may be recommended when extraoral polishing is required.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, farklı translüsenste monolitik zirkonya materyallerine uygulanan ekstraoral bitirme işlemlerinin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Süper yüksek translüsent (n=40), yüksek translüsent (n=40) ve yüksek yarı translüsent (n=40) yarı sinterize monolitik zirkonya bloklar kesilerek, 1,5x20x20 (0.3-0.5) mm boyutlarında örnekler hazırlanmıştır. Her gruptan 4’er örnek taramalı elektron mikroskobu ile topografik değerlendirme için ayrıldıktan sonra, kalan örnek grupları da kendi içinde kontrol (K), sırlanmış (G), polisaj (P), polisaj+polisaj patı (PP) olarak ayrılmış ve yüzey pürüzlülükleri optik profilometre ile ölçülmüştür. İstatistiksel analizde iki yönlü karma ANOVA, Bonferroni düzeltmeli Post-hoc çoklu karşılaştırma testleri uygulanmıştır.
Bulgular: Üç farklı zirkonya materyal grubu ve 3 farklı yüzey uygulamasının pürüzlülük üzerindeki etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur(P<0,05). Grup içi karşılaştırmalar değerlendirildiğinde, Grup G en yüksek pürüzlülük değerlerine sahipken(P<0,05), Grup PP ise en düşük değerlere sahiptir(P<0,05). Yalnızca Cube ONE ile CubeX² gruplarının sırlanmış örnekleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur(P=0,008). TEM fotoğraflarında farklı içerikte zirkonya materyallerde ve farklı ekstraoral işlem grupları arasında yüzey topografisi değişkenlik göstermiştir.
Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırlamaları dahilinde, tüm translüsent monolitik zirkonya gruplarında, polisaj+polisaj patı uygulaması yapılan örnekler en düşük yüzey pürüzlülüğüne sahiptir. Ekstraoral bitirme işlemi gerektiren durumlarda, translüsent monolitik zirkonya restorasyon yüzeylerinin sırlama yerine polisajlama yöntemleri uygulanarak bitirilmesi önerilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | May 18, 2022 |
Submission Date | February 7, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 11 Issue: 2 |