Türkiye’deki Düzenleyici ve Denetleyici Kuruluşlar: İdari Para Cezalarının Hukuksal Zeminlerinin Değerlendirilmesi

Year 2016, Volume: 3 Issue: 1, 23 - 36, 19.04.2016

Tarık İliman , Recep Tekeli

https://doi.org/10.30803/adusobed.188789

Cited By: 4

Abstract

Özellikle 1980’li yıllardan sonra küreselleşmenin de etkisiyle devletin, ekonomi içerisindeki payının azaldığı gözlenmektedir. Bu aşamadan sonra devlet, ekonomi içinde bir oyuncu olarak değil kural koyan, düzen belirleyen bir role sahip olmaktadır. Devletin sahip olduğu bu işlevine “regülasyon” denmektedir. Devlet elinde saklı bulundurduğu “regülasyon” işlevini kendilerine ait yasaları ve tüzel kişiliğe sahip olan merkezi otoriteden bağımsız olarak faaliyetlerini sürdüren “Düzenleyici ve Denetleyici Kuruluşlar” tarafından yerine getirmektedir.

Bu çalışma Türkiye’deki Düzenleyici ve Denetleyici Kuruluşların düzenleme, denetleme ve kural koyma fonksiyonlarına dayanak oluşturan hukuksal altyapıları ve yaptırım güçlerini değerlendirmektedir. Elde edilen sonuç ise Türkiye’de aktif rol oynayan Düzenleyici ve Denetleyici Kuruluşların hukuki zeminlerinin kendi kanunları bakımından bağlayıcı yetkilere sahip olmasına rağmen, bu kanunların Anayasal bakımdan güçlü bağlarla hukuki bir zemine oturmamış olduğu gözler önüne serilmiştir.

Keywords

Düzenleyici ve Denetleyici Kuruluşlar, İdari Para Cezaları, Hukuksal Zemin

References

• Akıncı, M. (1999) Bağımsız İdari Otoriteler ve Ombudsman, Beta Yayınları,
• Atay, E. E. (2006) “Bağımsız İdari Otoriteler ve Türkiye Uygulaması”, Gazi Üniversitesi
• Hukuk Fakültesi Dergisi, 10(1-2): 259-293
• Bahran, G. (2002) "Özerk Kurumlar Hakkında Rapor", Sayıştay Dergisi, (46-47), 113- competition agencies’, West European Politics 25(1): 148–172.
• Darıcı, H. (2002) “Kurumlar, Kurullar”, Maliye Dergisi, Sayı:140, Mayıs-Ağustos 2002, s.11
• Er, S. (2010), “5018 Sayılı Kanun Karşısında Düzenleyici ve Denetleyici Kurumların
• Konumu”, http://www.sayder.org.tr/e-dergi-5018-sayili-kanun-karsisinda-duzenleyici-ve- denetleyici-kurumlarin-konumu-1-23.pdf
• Gilardi, F. (2001) “Independent Regulatory Agencies as Ultimate Step of Delegation:
• Hypotheses from the Transaction-Cost Politics Approach” , Delegating Powers to Independent Agencies, Lousanne, 6-7 Aralık 2001, s. 24-25
• Günday, M. (2004) İdare Hukuku, 9. Baskı, İmaj Yayıncılık, Ankara, s. 501
• Joskow, P. (2005) “Regulation of Natural Monopolies”, Center for Energy Environmental
• Policy Research, http://web.mit.deu/ceepr/www/publications/workingpapers/2005 -008.pdf
• Karakaş, M. (2008) "Devletin Düzenleyici Rolü ve Türkiye’de Bağımsız İdari Otoriteler",
• Maliye Dergisi, Sayı:154, Ocak-Haziran 2008
• Kestane, D. (2002) “Kamu Kesiminde İdari Kuruluşların Genel Görünümü ve İdari Yapıda
• Yeni Organizasyonlar Olarak Bağımsız İdari Otoriteler (Üst Kurullar)”, Maliye Dergisi, 139, 23 Leblebici, N., Kurban, A. ve Sadioğlu, U. (2012), “Türk Yönetim Sisteminde Bağımsız
• Düzenleyici Kurullar Üzerine Kuramsal Tartışmalar”, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2), 81-109
• Magetti, M. (2007) “The Role of Independent Regulatory Agencies in Policy-Making: a
• Comparative Analysis of Six Decision-Making Processes in the Netherlands, Sweden and Switzerland”, http://regulation.upf.edu/ecpr-07-papers/mmagge tti.pdf Majone, G. (1997) ‘From the positive to the regulatory state: causes and consequences of changes in the mode of governance’, Journal of Public Policy 17(2): 139–167
• Majone, G. (1999) ‘The regulatory state and its legitimacy problems’, West European Politics 22(1): 1–24.
• Montoya, A., Trillas, F. (2013) “Independent Regulators: Theory, Evidence and Reform
• Proposals”,http://www.emeraldinsight.com/doi/pdfplus/10.1108/14636691311327115
• Öztürk, E. (2003) Türk İdare Sisteminde Rekabet Kurumunun Yeri ve Diğer Bağımsız İdari
• Otoritelerle Karşılaştırılması, Rekabet Kurumu Uzmanlık Tezi, Ankara, 2003
• Pişkin, R. (2010) Türkiye’de Düzenleyici Kurumlar ve Üst Kurulların Görev ve İşlevleri,
• Yüksek Lisans Tezi, T.C. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Konya Sobacı, Z. (2006), “Türk İdari Teşkilatındaki “Adalar”: Bağımsız İdari Otoriteler”, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/269/2423.pdf
• Tan, T. (2002) “Bağımsız İdari Otoriteler veya Düzenleyici Kurullar”, Amme İdaresi
• Dergisi, 35 (2), Haziran 2002, s. 12.
• Thatcher, M. (2002) “Regulation After Delegation: Independent Regulatory Agencies in
• Europe”, Journal of European Public Policy 9(6): 954-972
• Thatcher, M. ve Stone Sweet, A. (2002) ‘Theory and Practice of Delegation to Non
• Majoritarian Institutions’, West European Politics 25(1): 1-22
• Tutal, E. (2014), “Bağımsız İdari Otoriteler Radyo ve Televizyon Üst Kurulu ve 6112 Sayılı
• Kanun”, http://www.yayin.adalet.gov.tr/adaletdergisi/48.sayi/2_erhan_tutal.pdf TÜSİAD, Bağımsız Düzenleyici Kurumlar ve Türkiye Uygulaması, İstanbul, 2002
• Wilks, S. with Bartle, I. (2002) “The unanticipated consequences of creating independent co mpetition agencies”, West European Politics 25(1): 148–172.