Purpose: The aim of the study was to compare the effectiveness of single puncture arthrocentesis type-1 (SPA Type-1) and double puncture arthrocentesis (DPA) in patients with disc displacement without reduction (DDwoR) of the temporomandibular joint (TMJ).
Materials and Methods: This randomized prospective study included 36 consecutive patients who had TMJ arthrocentesis either with DPA or SPA Type-1. Several outcome parameters, such as pain on function, maximum mouth opening, and chewing efficiency were recorded at baseline and multiple follow-up assessments. Additionally, treatment tolerability, easiness and duration of the procedures and analgesics required postoperatively were also evaluated. The difference between the groups at each time point and percentages of sixth month-baseline changes were determined by the Mann-Whitney U test. Wilcoxon test was used for intra-group evaluation of variables according to baseline. Statistical significance level was accepted as p <0.05.
Results: The rates of improvement of the outcome variables were not significantly different between the two groups (𝑝>0.05). However, the duration of the DPA technique was significantly shorter than the SPA Type-1 (p˂0.0001). The ease of the procedure was statistically significantly higher in SPA Type-1 (p<0.001). Treatment tolerability was statistically higher in DPA than SPA Type-1 in one day and one-week period however was similar in the one-month period.
Conclusion: Both SPA Type-1 and DPA techniques are similarly effective in DDwoR. SPA Type-1 may be considered the first treatment modality in DDwoR due to its advantages over DPA as low morbidity and easiness.
Amaç: Bu çalışmanın amacı temporomandibular ekleminde (TME) redüksiyonsuz disk deplasmanı olan hastalarda tip-1tek girişli ve çift girişli artrosentezin tedavi etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır.
Araçlar ve Yöntem: Bu randomize prospektif çalışmaya tip-1tek girişli veya çift girişli TME artrosentezi yapılan 36 hasta dahil edilmiştir. Fonksiyona bağlı ağrı, maksimum ağız açıklığı ve çiğneme etkinliği gibi çeşitli parametreler tedavi başlangıcında ve takip randevularında kaydedilmiştir. Ayrıca hastaların işleme toleransı, ihtiyaç duydukları analjezik miktarı, işlemin kolaylığı ve süresi de değerlendirilmiştir. Her bir zaman noktasında gruplar arasındaki fark ve altıncı ay ile başlangıç değerleri yüzdelik değişimleri Mann-Whitney U testi ile belirlendi. Değişkenlerin grup içi değerlendirilmesinde Wilcoxon testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p <0.05 olarak kabul edildi.
Bulgular: Çalışmanın sonunda değerlendirme parametrelerindeki değişiklikler iki grup arasında istatistiksel olarak benzer bulunmuştur (p>0.05). Bununla birlikte, çift girişli artrosentez tekniğinin süresi, tip-1tek girişli artrosentez tekniğine göre, anlamlı olarak daha kısa bulunmuştur (p˂0.0001). Tip-1tek girişli artrosentez tedavisinde tekniğin uygulama kolaylığı istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0.001). Çift girişli artrosentez uygulamasının hastalar tarafından tolere edilebilirliği tip-1 tek girişli artrosentez uygulamasına göre ilk gün ve ilk hafta kontrollerinde daha yüksek bulunmuş olsa da ilk ay sonunda iki tekniğin de hastalar tarafından tolere edilebilirliği benzer bulunmuştur.
Sonuç: Tip-1 tek girişli ve çift girişli artrosentez tedavilerinin etkinlikleri temporomandibular eklem redüksiyonsuz disk deplasmanında benzerdir. Tip-1 tek girişli artrosentez tekniği, düşük morbidite ve uygulama kolaylığı gibi avantajları nedeni ile temporomandibular eklemin redüksiyonsuz disk deplasmanı vakalarında ilk tedavi yöntemi olarak düşünülebilir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Original Articles |
Authors | |
Publication Date | April 22, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 6 Issue: 1 |
Ahi Evran Medical Journal is indexed in ULAKBIM TR Index, Turkish Medline, DOAJ, Index Copernicus, EBSCO and Turkey Citation Index. Ahi Evran Medical Journal is periodical scientific publication. Can not be cited without reference. Responsibility of the articles belong to the authors.
This journal is licensed under the Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı.