AFET RİSK YÖNETİMİNDE TRANSDİSİPLİNER YAKLAŞIM

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 1 - 8, 11.05.2018

Nehir Varol , Çağla Melisa Kaya

https://doi.org/10.35341/afet.418307

Cited By: 15

Abstract

Hızlı
nüfus artışı ile birlikte yerleşim yerlerindeki düzensiz ve plansız gelişmeler
de afet zararlarını artırmaktadır. Afet zararlarının azaltılması ve afetlerin
önlenmesi ancak çok disiplinli bir yaklaşımla uygulanacak afet risk yönetimi
ile mümkün olabilecektir. Tehlikelerin ve risklerin belirlenmesi, arazi
çalışmaları, tehlike ve risk haritalarının hazırlanması, farklı kökenli
afetlere ilişkin erken uyarı sistemlerinin kurgulanması, önlem tekniklerinin ve
önlem yapılarının belirlenmesi çoğunlukla mühendislik çalışması
gerektirmektedir. Mühendislik temel alanı ve özellikle, Yer Bilimleri (Jeoloji
Mühendisliği) ayrıca, Meteoroloji Mühendisliği, İnşaat Mühendisliği, Maden
Mühendisliği, Jeofizik Mühendisliği, Çevre Mühendisliği gibi branşların yanı
sıra, sosyal bilimler alanında, coğrafya, kamu yönetimi, antropoloji,
sosyoloji, psikoloji vb. alanlardaki uzmanların da sürece katılmaları
gerekmektedir. Afet risk yönetimi çalışmaları, sosyal boyutu ihmal edilen ve
çok disiplinli yaklaşımdan yoksun Afet Risk Yönetimi süreçlerinin başarılı
olamayacağını göstermektedir.

Bu bağlamda, farklı afet türleri ve afet
yönetiminin farklı evreleri için ileri seviyede teorik bilgi ve pratik
beceriler kazanmış farklı alanlarda uzman ekiplerin sürece dahil edilmesi
gerekmektedir. Son çalışmalar disiplinlerarası çalışmaların da bazı durumlarda
yetersiz kaldığını, sürece akademinin yanı sıra; sivil toplum kuruluşlarının ve
özel sektörün katılımının da sağlanması gerektiğini, afet risk yönetimi
sürecinde transdisipliner yaklaşımların önemini vurgulamaktadır.

Keywords

Afet Risk Yönetimi, Afet, Transdisipliner Yaklaşımlar

TRANSDISCIPLINARY APPROACH IN DISASTER RISK MANAGEMENT

Abstract

Along with rapid population growth, irregular and
unplanned developments in settlements also increase disaster losses. Reducing
disaster risks and preventing disasters will only be possible through
successful disaster risk management, which will be implemented with a
multidisciplinary approach. Determination of hazards and risks, field trials,
preparation of hazard and risk maps, construction of early warning systems for
disasters of different origins, determination of prevention techniques often
requires engineering works. In addition to branches such as Earth Sciences
(Geological Engineering), Meteorological Engineering, Civil Engineering, Mining
Engineering, Geophysical Engineering and Environmental Engineering as well as
geography, public administration, anthropology, sociology, psychology etc. in
the field of social sciences should be included in the process. The studies
show that disaster risk management processes, which lack the social dimension
and lack a multidisciplinary approach, cannot be successful.

In this context,
it is necessary to incorporate specialist teams in different areas that have
gained theoretical knowledge and practical skills in advanced level for
different disaster types and different stages of disaster management. Recent
studies have also shown that interdisciplinary studies are inadequate in some
cases; non-governmental organizations and private sector participation must be
ensured, and the importance of transdisciplinary approaches in the disaster
risk management process is emphasized.

Keywords

Disaster Risk Management, Disaster, Transdisciplinary Approach

References

• Alexander, D. 1993. Natural Disasters. UCL Press: London, pp 12-16.
• Harrison, C.G., and Williams, P., R. (2016), A systems approach to natural disaster resilience. Simulation Modelling Practice and Theory 65 11–31.
• Gao, F. (2008). Is Management Science or Art?. Systems and Behavioural Science, 25(1): 125-136. Keil, K. (2016). The Future of Arctic Research: Multi-, Inter- and Transdisciplinary Approaches. The Arctic Institute. June 24, 2016. (Son Erişim: 02.05.2017) http://www.thearcticinstitute.org/02022015-future-of-arctic-researc/
• Liu, J.W.W., Reed, M., (2017). Advancing resilience: An integrative, multi-system model of resilience. Girard Personality and Individual Differences 111, 111–118.
• Onuncu Kalkınma Planı (2014). Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018): Afet Yönetiminde Etkinlik. Kalkınma Bakanlığı, Özel İhtisas Komisyonu Raporu 2023. (Son Erişim: 24.04.2018) http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/zel%20htisas%20Komisyonu%20Raporlar/Attachments/224/Afet%20yönetiminde%20etkinlik%20-%20öik%20baskı%202014-06-20.pdf
• Ramadier, T. (2004). Transdisciplinarity and its challenges: The case of urban studies. Futures, 36, 423–439.
• Takeuchi, K., JSCE, M., Momo, R. S., PICE, M., Tsukahara, K., & Kuraoka, S. (2016). Transdisciplinary Approach to Build Resilient Society-Vision, Strategy and Envisioned Activities of TC21.
• Tsukahara, K. (2017, May). World Federation of Engineering Organizations (WFEO)—World Federation of Engineering Organizations Activities in Disaster Risk Reduction. In Workshop on World Landslide Forum (pp. 155-160). Springer, Cham.
• UNISDR (2005). United Nations International Strategy for Disaster Reduction, Hyogo framework for action 2005-2015: building the resilience of nations and communities to disasters. In Extract from the final report of the World Conference on Disaster Reduction (A/CONF. 206/6) (Vol. 380).
• UNISDR (2015). United Nations International Strategy for Disaster Reduction, Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015– 2030. Geneva.
• Varol, N. ve Gültekin, T. (2016). Afet Antropolojisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1431-1436. Doi: DOI:10.17755/esosder.89650
• Varol ve Kırıkkaya, (2017). Afetler Karsısında Toplum Dirençliliği. Journal of Resilience 1(1), 2017, (1-9) ISSN: 2602-4667