Vahdet-i vücûd, varlığın bir olduğu, bunun da sadece Allah’ın zatı olduğunu savunan ve bu çerçevede Allah ile âlem arasındaki ilişkinin mahiyetini ortaya koymaya çalışan bir düşünce ve yaratılış nazariyesidir. Vahdet-i vücûd, ilk defa İbnü’l-Arabi tarafından sistematik bir teori olarak ele alınmıştır. Ancak İbnü’l-Arabi’ye gelinceye kadar bunun bir teşekkül süreci olmuş ve bu süreçte birçok filozof, mutasavvıf ve âlim farklı versiyonlarda da olsa buna dair görüşler serdetmişlerdir. İbnü’l-Arabi’den önce vahdet-i vücuda dair görüşler ortaya koyan mutasavvıflardan biri de Baba Tâhir-i Uryân’dır. Baba Tâhir’in bu alandaki görüşleri Bâyezîd-i Bistâmî, Hallâc-ı Mansûr, Vâsıtî el-Fergâni gibi mutasavvıfların bir devamı niteliğindedir. Bu makalede Baba Tâhir’in eserlerinden hareketle onun varlığın birliğine dair görüşleri ele alınacaktır. Bu çalışmada sosyal bilimlerin temel yöntemlerinden olan yorumlama, eleştirme, mukayese etme ve değerlendirmeye dayalı bir yöntem izlenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma makaleleri |
Authors | |
Early Pub Date | June 30, 2022 |
Publication Date | June 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 5 Issue: 10 |