Kent ve kırsal alanlarda yönetim ve planlama
uygulamalarının hukuksal zemini, mekânsal ve sosyo-ekonomik yapıları etkilemesi
açısından oldukça önemlidir. 6 Aralık 2012 tarihinde Resmi Gazete’de yürürlüğe
giren ve sonrasında 22 Mart 2013 tarihinde yapılan değişiklikle son halini alan
6360 Sayılı Büyükşehir Kanunu sonrası, büyükşehir sayısı 16’dan 30’a yükselmiş
ve büyükşehir belediyeleri yetki ve planlama sınırları il mülki sınırı
olmuştur. Büyükşehir belediyeleri sınırları içerisindeki köylerin tüzel
kişiliği kaldırılmış ve mahalle statüsüne dönüştürülmüştür. Böylece, Türkiye
nüfusunun yaklaşık % 22.7’si köylerde yaşarken yasa sonrası %8.7’si köylerde
yaşar duruma gelmiştir. 6360 sayılı yasa sonrası kır -kent bütüncül olarak ve kırsal alanlar
kıra özgü yaklaşımlarla yeniden düşünülmesi gerekmektedir.
6360 sayılı Büyükşehir Yasası’nın kırsal alanlar
üzerindeki etkilerini incelemek ve bütünşehri kapsayan planlama sınırı
içerisinde yer alan kırsal alanların nasıl yaklaşılabileceği konusunu
tartışmak, bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışmada öncelikle, 6360
sayılı yasanın kırsal alanlar üzerindeki etkileri sosyo-kültürel, mali,
hukuksal, yönetsel ve mekansal boyutları ile ele alınacaktır. Planlamada kıra
özgü yaklaşımların gerekliliği vurgulanarak İzmir ili kapsamında kıra özgü kararların
planlama sisteminde nasıl yer edinebileceğine dair öneriler geliştirilecektir.
Literatürde yasa ile ilgili diğer çalışmalardan, kırsal alanların planlama ve
yönetimine dair öneriler ile farklılaşacağı düşünülmektedir.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | November 10, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 2 Issue: 1 |