Çalışma a) hayata acıların, savaşların, afetlerin, ölümlerin mi yoksa iyiliğin, yardımlaşmanın, erdemin mi galip geldiğini sorarak katlanmanın mı, mücadele etmenin mi, doya doya yaşamanın mı hayatın temel göstergesi olduğunu; b) karşılaşılan zorluklar karşısında isyan, ümitsizlik, karamsarlık, boş vermek, görmezden gelmek ile destek için aile ve yakın çevreye başvurmak, psikoloğa ya da aile danışma merkezine gitmek arasındaki tercihleri, c) aile ve yakın çevre, eğitim ve kültür, ekonomi, bilim ve teknoloji, din gibi hayatı anlamlandıran temel kurum ve anne-baba, eş, çocuk, arkadaş, öğretmen vb. kişileri tespit etmektedir. Böylece ulaşılan bulguları “Çok Kuşaklı Aile Terapisi” kuramı çerçevesinde değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Araştırma modeli olarak nicel araştırma tekniklerinden anket tercih edilmiştir. Alınan resmi izinler ve etik kurul raporu sonrasında ve 2019 yılı eğitim öğretim süresi içinde, velileri tarafından izin verilen İstanbul Atilla Uras Anadolu Lisesinde okuyan 527 öğrenci (% 61), 258 orta kuşak ebeveyn (% 29,8) ve 79 nene-dededen (% 9,1) oluşan üç farklı kuşağa anket formu uygulanmıştır. Veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Ulaşılan sonuç da “Çok Kuşaklı Aile Terapisi” kuramını destekler mahiyettedir. Zira bulgular, aile sisteminin alt sistemleri arasındaki uyumsuzluğu gösterdiği gibi aile ve yakın çevrenin bütün kuşakların en etkin güç kaynağı oluşunu da ortaya koymaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2020 |
Submission Date | October 24, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 6 Issue: 2 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)