KARİZMATİK LİDERLİK İLETİŞİM ÖLÇEĞİNİ TÜRK KÜLTÜRÜNE UYARLAMA ÇALIŞMASI

Year 2015, Volume: 3 Issue: 2, 27 - 40, 23.12.2015

Fatih Töremen , Hüsamettin Demir Ali Korkut

Abstract

Bu araştırma ile Levine Kenneth (2007) tarafından geliştirilen karizmatik liderlik iletişim ölçeğinin (KLİO)  Türkçe’ye uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılması hedeflenmiştir. Araştırmanın geçerlik ve güvenirlik çalışmaları 2013-2014 eğitim- öğretim yılında Gaziantep ili, Şahinbey ve Şehitkâmil ilçelerindeki ortaokullarda çalışan öğretmenlerden oluşan iki farklı çalışma grubundan elde edilen verilerle yapılmaya çalışılmıştır. Ölçeğin geçerliğini test etmek üzere kapsam geçerliği ve yapı geçerliği çalışmaları yapılmış, madde-toplam korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Kapsam geçerliğini sağlamak amacıyla uzman görüşü alınmış, yapı geçerliliğini test etmek üzere ise açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmıştır. Güvenirlik çalışmaları için ise,  Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı ve test yarılama korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Orijinal ölçek dört boyutludur ancak yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmaları sonucunda, uyarlaması yapılan ölçeğin Türk kültüründe iki faktörlü bir yapıya sahip olduğu belirlenmiştir. Toplam on üç  maddeden oluşan ölçek, karizmatik liderin iletişim özelliklerini ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabilir.

 

Anahtar Sözcükler: Karizmatik Lider, karizmatik liderlik iletişim ölçeği, liderlik, ölçek uyarlama

References

• Albayrak, A. S. (2006). Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Avolio, B. J., & Yammarino, F. J. (1990). Operationalizing charismatic leadership using a levels of- analysis framework. Leadership Quarterly, 1, 193-208.
• Arbuckle, J.L. (2007). Amos 16.0 User’s Guide, Chicago, IL: SPSS Inc.
• Baydur, H. ve Eser, E. (2006). Uygulama: Yaşam Kalitesi Ölçeklerinin Psikometrik
• çözümlemesi, S. Birikim 1, 99-123.
• Barbuto, J. E. (1997). Taking the charisma out of transformational leadership. Journal of Social Behavior & Personality. 12, 689-697.
• Bass, B.M. (1985). Leadership and performance beyond expectations. New York: Free Press.
• Brown, T.A. (2006). Confirmatory Factor analysis for Applied Research. New York: Guildford Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (11. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Conger, J. A. (1989). The Charismatic leader: Behind the mystique of exceptional leadership. Charismatic Leadership Scale 23 San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
• Conger, J.A., & Kanungo, R.N. (1987). Charismatic leadership. San Francisco, CA: Jossey- Bass Publishers.
• Conger, J. A., & Kanungo, R. N. (1988). Charismatic leadership: The elusive factor in organizational effectiveness. San Francisco, CA: Jossey- Bass Publishers.
• Conger, J. A., & Kanungo, R. N. (1994). Charismatic leadership in organization: Perceived
• behavioral attributes and their measurement. Journal of Organizational Behavior. 15, 439-452.
• Field, A. (2005). Discovering Statistics using SPSS. London: Sage.
• Frese, M. B., Beimel, S., & Schoenborn, S. (2003). Action training for charismatic leadership: Two evaluations of studies of a commercial training module on inspirational communication of a vision. Personnel Psychology, 56, 671-699.
• Grimm, L. G., &Yarnold, P. R. (1995). Reading and understanding multivariate statistics. Washington, DC: American Psychological Association.
• Harrington, D. (2008). Confirmatory factor analysis. Oxford University Press.
• Hayibor, S., Agle, B. R., Sears, G. J., Sonnenfeld, J. A., & Ward, A. (2011). Value congruence and charismatic leadership in CEO–top manager relationships: An empirical investigation. Journal of business ethics, 102(2), 237-254.
• Howell, J.M., & Frost, P.J. (1989). A laboratory study of charismatic leadership. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 43, 243-269.
• Judge, T.A., & Bono, J.E. (2000). Five-factor model of personality and transformational leadership. Journal of Applied Psychology, 85, 751-765.
• Kalaycı, S. (2006). SPSS uygulamalı çok degiskenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dagıtım Ltd. Sti.
• Kaiser, H. F. (1974). An index of factorial simplicity. Psychometrika, 39, 31-36.
• Kenneth L. (2007). Communicating Charisma: Developing the Charismatic Leadership Communication Scale, conference paper. International Communication Association.
• McDonald, R.P. (1978). A simple comprehensive model for the analysis of covariance structures. British Journal of Mathematical and Statistical Psychology. 31.1 (1978): 59-72.
• Meindl, J. R., & Ehrlich, S. B. (1988). Developing a romance of leadership scale. Silver Anniversary Proceedings, Eastern Academy of Management Meetings, Washington, D. C.
• Shamir, B. (1995). Social distance and charisma: Theoretical notes and an exploratory study. Leadership Quarterly, 6, 19-47.
• Shamir, B., Arthur, M. B. and House, R. J. (1994). ‘The Rhetoric of Charismatic Leadership: A Theoretical Extension, A Case Study, and Implications for Future Research’. Leadership Quarterly 5, 25–42.
• Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 74-79.
• Weber, M. (1947). The theory of social and economic organization. Translated by A. M. Henderson and Talcott Parsons. New York: Oxford University Press.