Hadislerin sahih olup olmadığını araştıran muhaddisler, yoğun bir çaba içerisinde olmuşlar, bunu gerçekleştirmek için farklı yöntemlere başvurmuşlardır. Bu maksada binaen kullandıkları ilmî yöntemlerden birisi de i‘tibâr'dır. İ‘tibâr, ferd olarak bilinen bir hadisin aynı ya da farklı lafızlarla başka bir râvinin de rivâyet edilip edilmediğini araştırmak üzere yapılan çalışmalara denir. İ‘tibâr sonucunda elde edilen hadis, lafız ya da mana itibariyle aynı sahâbîden rivâyet edilmişse mütâbaat, farklı bir sahâbî tarafından rivâyet edilmişse şâhid olarak adlandırılmaktadır. İ‘tibâr çalışmalarının faydaları arasında, hadislerin mütâbaatına ya da şevâhidine ulaşılması ile sünnetin korunması, hadislerin daha doğru anlaşılması ve hadislerin derecesinin yükselmesi zikredilebilir. Tüm muhaddisler gibi Buhârî de elde ettiği hadislerin güvenilirliğini teyit etmek ya da sahihlik derecesini artırmak için gerek bulunduğu şehirde gerekse farklı şehir ve ülkelere yaptığı ilmi yolculuklarla i‘tibâr yöntemini kullanmıştır. Buhârî, mütâbaatlar ile ya hadisi kuvvetlendirmek ya hadisin başka bir rivâyetinin olmadığını zannedenlere cevap vermek ya da herhangi bir kişiye cevap verme amacı olmaksızın, sadece hadisin başka bir rivâyetinin de var olduğunu göstermek için getirmiştir. Buhârî'nin zikrettiği mütâbaatlarda manayı değiştirmeyecek nitelikte lafzî farklılıklar bulunmaktadır.
The Hadith scholars have used different scientific methods to decide whether the hadihts are authentic or not. One of the methods that the hadith scholars use in order to achieve the authentic hadiths is i’tibar. I’tibar means the studies held in order to search for whether any hadith which is known individually has been told in the same or other wordings by another relater or not. The hadith achieved after i’tibar is called ‘Mutaba'ah’ if it is related in the wording or the meaning by the same Ṣaḥābah ("companion") and it is called ‘Shahid’ if it is related by a different Sahābah. The benefit of the i’tibar studies is the protection of the sunnah by achieving the ‘Mutaba'ah’ and ‘Shawahid’ hadiths, better comprehension of the hadiths and the increase in the level of the hadiths. Like all the hadith scholars, Bukhari practiced i’tibar in either the cities he lived or in other cities he went or in the scholarly travels he made to other countries in order increase the level of genuineness of the hadiths he had achieved. Bukhari used the ‘Mutaba'ah’s either in order to enhance the hadith or to respond to the ones who thought one hadith did not have any other account or to display that there could be another account without aiming at responding to anyone. In the ‘Mutaba'ah’s that Bukhari mentioned, there are some wordy differences which do not change the meaning.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Hadith |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2023 |
Publication Date | December 31, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 6 Issue: 2 |