Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 12, 491 - 509, 26.12.2019

Öz

Destekleyen Kurum

BAP

Proje Numarası

SBA-2018-10954

Kaynakça

  • Andersson, L. (1998). Loneliness research and interventions: A review of the literature. Aging & Mental Health, 2(4), 264-274.
  • Cacioppo J. T., & Hawkley L.C. (2009). Perceived Social Isolation And Cognition. Trends in Cognitive Sciences. 13, 447–454.
  • Cacioppo, J. T., Hughes, M. E., Waite, L. J., Hawkley, L. C., & Thisted, R. A. (2006). Loneliness as a specific risk factor for depressive symptoms: Cross-sectional and longitudinal analyses. Psychology and Aging. 21(1), 140-151. https://doi.org/10.1037/0882-7974.21.1.140
  • Cacioppo JT, Hawkley LC & Thisted RA. (2010). Perceived social isolation makes me sad: Five year cross-lagged analysis of loneliness and depressive symptomatology in the Chicago Health, Aging, and Social Relations study. Psychol Aging. 25: 453–463. 37.
  • Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Norman, G. J. & Bernston, G. G. (2011). Social Isolation, Ann. N. Y. Acad. Sci., 1231, 17–22.
  • De Jong Gierueld, J., Van Tilburg, T. & Dvkstra P. A. (2006). Loneliness and social isolation. In: D.Perlman and A.Vangelisti (Eds.), Cambridge handbook of personal relationships (pp.485-500). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Friedmann E., Thomas, S. A., Liu, F., Morton, P. G., Chapa, D., & Gottlieb, S. S. (2006). Relationship of depression, anxiety, and social isolation to chronic heart failure outpatient mortality. American Heart Journal, 152(5), 940.e1-940.e8.
  • House, J. S., Landis, K. R., & Umberson, D. (1988). Social Relationships and Health. Science. 241:540–545.
  • Kıral, G., Mavruk, C. & Kıral, E. (2019). Fiziksel Yetersizlik, Umutsuzluk, Parasal Problem ve Sosyal Sermayenin Yalnızlık Hissi Üzerine Etkisi.Cilt:14, Sayı:20 International Journal of Society Researches ISSN:2528-9527 E-ISSN: 2528-9535
  • Leigh-Hunt, N., Bagguley, D., Bash, K., Turner, V., Turnbull, S., Valtorta, N., & Caan, W. (2017). An overview of systematic reviews on the public health consequences of social isolation and loneliness. Public Health, 152, 157-171.
  • Mavruk, C.& Kiral G. (2019). Subjective effects over health status. Economic and Administrative Sciences. Chapter1. Pg.1-20
  • Mavruk, C., Kıral E., & Kıral G. (2019). Spatial effects over time-framed happiness. Journal of Happiness Studies, Accepted in July 2019 with revision.
  • Pettee, K. K., Brach, J. S., Kriska, A. M., Boudreau, R., Richardson, C. R., Colbert, L. H. and Newman, A. B. (2006). Influence of Marital Status on Physical Activity Levels among Older Adults. Medicine & Science in Sports & Exercise. 38(3), 541–546.
  • Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57 (6), 1069-1081.
  • Rook, K. S. (1984). Research On Social Support, Loneliness, and Social Isolation: Toward An Integration. Review of Personality & Social Psychology.5, 239-264.
  • Satariano, W. A., Haight, T. J., & Tager, I. B. (2002). Living arrangements and participation in leisure-time physical activities in an older population. Journal of Aging and Health, 14(4), 427-451.
  • Ünal, D.& Çığşar, B. (2019). Cinsiyet Özelinde İktisadi Kriz Algısı. Multidisipliner Yaklaşımla İktisadi Kriz Olgusu. 239-280. Akademisyen Kitabevi A.Ş.
  • Wenger, G., Davies, R., Shahtahmasebi, S. & Scott, A. (1996). Social Isolation and Loneliness in Old Age: Review and Model Refinement. Ageing and Society, 16(3), 333-358.
  • Zavaleta, D., Samuel, K. & China, M. (2014). Social Isolation: A conceptual and Measurement Proposal, OPHI Working Paper No. 67, Oxford.

SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 12, 491 - 509, 26.12.2019

Öz

Bu araştırmanın
temel amacı anket verilerini kullanarak demografik,  sosyoekonomik, sağlık ve mekânsal değişkenleri
subjektif sosyal izolasyon üzerine relatif risklerini ve marjinal etkilerini
ölçmektir. Subjektif sosyal izolasyon relatif risklerini ölçmek için bağımsız değişken
kategorileri risklerinin oranları kullanılmıştır. Bu değişkenlerin subjektif
sosyal izolasyon etkilerini ölçmek için de sıralı lojit model kullanılmıştır.
Bu amaçla subjektif sosyal izolasyon üstünlük oranları, açıklayıcı
değişkenlerin subjektif sosyal izolasyon üzerine marjinal etkileri ve subjektif
sosyal izolasyonu açıklayan en önemli değişkenler bulunmuştur. Basit rassal
örnekleme yöntemiyle yapılan sosyal ankete subjektif sosyal izolasyon derecesi
ile birlikte bunların üzerinde risk oluşturabilecek olan faktörler de dahil
edilmiştir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre 1) Subjektif sosyal izolasyon için
en yüksek riski kötü sağlık durumu teşkil etmektedir; 2) Mekân subjektif sosyal
izolasyon üzerine en yüksek marjinal etkiye sahiptir; 3) Görüşme sıklığı
arttıkça subjektif sosyal izolasyon riski azalmaktadır; 4) Yalnızlık ve
depresyon, düşük subjektif sosyal izolasyon ile pozitif, yüksek subjective
sosyal izolasyon ile negatif ilişkilidir.

Proje Numarası

SBA-2018-10954

Kaynakça

  • Andersson, L. (1998). Loneliness research and interventions: A review of the literature. Aging & Mental Health, 2(4), 264-274.
  • Cacioppo J. T., & Hawkley L.C. (2009). Perceived Social Isolation And Cognition. Trends in Cognitive Sciences. 13, 447–454.
  • Cacioppo, J. T., Hughes, M. E., Waite, L. J., Hawkley, L. C., & Thisted, R. A. (2006). Loneliness as a specific risk factor for depressive symptoms: Cross-sectional and longitudinal analyses. Psychology and Aging. 21(1), 140-151. https://doi.org/10.1037/0882-7974.21.1.140
  • Cacioppo JT, Hawkley LC & Thisted RA. (2010). Perceived social isolation makes me sad: Five year cross-lagged analysis of loneliness and depressive symptomatology in the Chicago Health, Aging, and Social Relations study. Psychol Aging. 25: 453–463. 37.
  • Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Norman, G. J. & Bernston, G. G. (2011). Social Isolation, Ann. N. Y. Acad. Sci., 1231, 17–22.
  • De Jong Gierueld, J., Van Tilburg, T. & Dvkstra P. A. (2006). Loneliness and social isolation. In: D.Perlman and A.Vangelisti (Eds.), Cambridge handbook of personal relationships (pp.485-500). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Friedmann E., Thomas, S. A., Liu, F., Morton, P. G., Chapa, D., & Gottlieb, S. S. (2006). Relationship of depression, anxiety, and social isolation to chronic heart failure outpatient mortality. American Heart Journal, 152(5), 940.e1-940.e8.
  • House, J. S., Landis, K. R., & Umberson, D. (1988). Social Relationships and Health. Science. 241:540–545.
  • Kıral, G., Mavruk, C. & Kıral, E. (2019). Fiziksel Yetersizlik, Umutsuzluk, Parasal Problem ve Sosyal Sermayenin Yalnızlık Hissi Üzerine Etkisi.Cilt:14, Sayı:20 International Journal of Society Researches ISSN:2528-9527 E-ISSN: 2528-9535
  • Leigh-Hunt, N., Bagguley, D., Bash, K., Turner, V., Turnbull, S., Valtorta, N., & Caan, W. (2017). An overview of systematic reviews on the public health consequences of social isolation and loneliness. Public Health, 152, 157-171.
  • Mavruk, C.& Kiral G. (2019). Subjective effects over health status. Economic and Administrative Sciences. Chapter1. Pg.1-20
  • Mavruk, C., Kıral E., & Kıral G. (2019). Spatial effects over time-framed happiness. Journal of Happiness Studies, Accepted in July 2019 with revision.
  • Pettee, K. K., Brach, J. S., Kriska, A. M., Boudreau, R., Richardson, C. R., Colbert, L. H. and Newman, A. B. (2006). Influence of Marital Status on Physical Activity Levels among Older Adults. Medicine & Science in Sports & Exercise. 38(3), 541–546.
  • Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57 (6), 1069-1081.
  • Rook, K. S. (1984). Research On Social Support, Loneliness, and Social Isolation: Toward An Integration. Review of Personality & Social Psychology.5, 239-264.
  • Satariano, W. A., Haight, T. J., & Tager, I. B. (2002). Living arrangements and participation in leisure-time physical activities in an older population. Journal of Aging and Health, 14(4), 427-451.
  • Ünal, D.& Çığşar, B. (2019). Cinsiyet Özelinde İktisadi Kriz Algısı. Multidisipliner Yaklaşımla İktisadi Kriz Olgusu. 239-280. Akademisyen Kitabevi A.Ş.
  • Wenger, G., Davies, R., Shahtahmasebi, S. & Scott, A. (1996). Social Isolation and Loneliness in Old Age: Review and Model Refinement. Ageing and Society, 16(3), 333-358.
  • Zavaleta, D., Samuel, K. & China, M. (2014). Social Isolation: A conceptual and Measurement Proposal, OPHI Working Paper No. 67, Oxford.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Ersin Kıral 0000-0001-6040-1795

Can Mavruk Bu kişi benim 0000-0002-4084-7447

Proje Numarası SBA-2018-10954
Yayımlanma Tarihi 26 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 20 Ağustos 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 12

Kaynak Göster

APA Kıral, E., & Mavruk, C. (2019). SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ. Akademik Hassasiyetler, 6(12), 491-509.
AMA Kıral E, Mavruk C. SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2019;6(12):491-509.
Chicago Kıral, Ersin, ve Can Mavruk. “SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ”. Akademik Hassasiyetler 6, sy. 12 (Aralık 2019): 491-509.
EndNote Kıral E, Mavruk C (01 Aralık 2019) SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ. Akademik Hassasiyetler 6 12 491–509.
IEEE E. Kıral ve C. Mavruk, “SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ”, Akademik Hassasiyetler, c. 6, sy. 12, ss. 491–509, 2019.
ISNAD Kıral, Ersin - Mavruk, Can. “SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ”. Akademik Hassasiyetler 6/12 (Aralık 2019), 491-509.
JAMA Kıral E, Mavruk C. SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ. Akademik Hassasiyetler. 2019;6:491–509.
MLA Kıral, Ersin ve Can Mavruk. “SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ”. Akademik Hassasiyetler, c. 6, sy. 12, 2019, ss. 491-09.
Vancouver Kıral E, Mavruk C. SÜBJEKTİF SOSYAL İZOLASYON RİSKLERİ. Akademik Hassasiyetler. 2019;6(12):491-509.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.