Abstract
In the aftermath of the multi-party period, the Turkish politics expanded its ideological range according to the new dynamics, that were resulted by the "urbanization" reality. In the pre-1980 period, when the political division turned to be an underground battle and the violent acts peaked, the military, which was seen as the representative of the regime, put an end to the political conflict through seizing the governance. Following the coup, the de-politicization of the ideological discrepancy became the main acceptance of the interim regime, who looked for more authoritarian legal and political system. Before the coup, on January 24, 1980, the capitalist economic model, which remained as the economic system by the military administration, was put in action by bureaucrat Turgut Özal. Özalmanaged to transform the isolated and protectionist economic model to a wider and international model and, as the interim regime's top official responsible for economy, he started cooperating with the military and relatively followed a coherent policy. When the multi-party order was over, Özal came to power with his own political party, the Anavatan(Motherland) Party, and became the center of Turkish politics thanks to his ideology, economic road map, political ties and international relations. Following the death of Özal, who was a game changer actor in power, including during his terms in ÇankayaPalace, the Turkish politics entered into another tumultuous period. The primary goal of this study is to reveal the pre- and post- period of the 1980s through analyzing the consolidation of Özal's years and impact of his coherent and recovery policies. Our study first shows the political perspective of the military administration and then the ideological perspective of Özal and, secondly, by examining Özal's political experience in three separate phases according to reel politics, it aims to sort out the political essence of 1980s.
Keywords
References
- Acar, F. (2008). Turgut Özal. (Der. M. Heper, S. Sayarı). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi. İstanbul: Kitap Yayınevi. ss.185-206.
- Ahmad, F. (1985). Türkiye’nin Cumhuriyet Dönemi Siyasal Gelişmeleri. Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. Cilt:7, ss.1991-1998.
- Akın, R. (2015). Türk Siyasal Tarihi, 1908-2000. İstanbul: XII Levha Yayıncılık.
- Aktan, C. C. (1996). “Özal’ın Değişim Modeli ve Değişime Karşı Direnen Güçlerin Tahlili”. Türkiye Günlüğü Dergisi. 40. Sayı. ss.15-31.
- Aktan, C. C. (1999). “Turgut Özal: Liberal Reformist miydi?”. Yeni Türkiye. 25. Sayı. ss.459-461.
- Alptekin, H. (2018). “Türkiye’de Sivil Asker İlişkilerinde Özallı Yıllara Kurumsalcı Bir Yaklaşım: 1983-1993”. Muhafazakâr Düşünce Dergisi. 55. Sayı. ss.141-156.
- Ataman, M. (2001). Özal ve İslam Dünyası: İnanç ve Pragmatizm. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal İstanbul: Boyut Kitapları. ss.351-385.
- Aydın, S. ve Taşkın, Y. (2015). 1960’tan Günümüze Türkiye Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Ayvazoğlu, B. (1996). Turgut Özal İçin Port Denemesi (Ed. İ. Sezal). Devlet ve Siyaset Adamı Turgut Özal. İstanbul: 20 Mayıs Eğitim, Kültür ve Sosyal Dayanışma Vakfı. ss.16-19. Baykal, Ö. ve Çaha, Ö. (2017). “Milli Görüş Hareketinin Kuruluşu: Türk Siyasetinde Milli Nizam Partisi Deneyimi”. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 19. Sayı. ss.788-806.
- Belge, M. (1990). “Yeni Sağ’ın Yükselişi ve Türkiye’de Sol”. Birikim Dergisi. 13. Sayı. ss.13-18.
- Belge, M. (1992). 12 Yıl Sonra 12 Eylül. İstanbul: Birikim Yayınları.
- Berkmen, A. (2018). Neo Liberal Dönemde Türkiye’de Devlet ve Sınıf. (Der. İ. Akça, A. Berkmen, B. A. Özden). Yeni Türkiye’ye Varan Yol. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.69-102.
- Birand, M. A. ve Yalçın, S. (2001). The Özal. İstanbul: Doğan Kitap.
- Bora, T. (2005). Turgut Özal. (Ed. Murat Yılmaz). Liberalizm, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.589-601.
- Bora, T. ve Can, K. (1991). Devlet, Ocak, Dergâh 12 Eylül’den 1990’lara Ülkücü Hareket. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Çakır, R. (1994). Ne Şeriat Ne Demokrasi, Refah Partisi’ni Anlamak. İstanbul: Metis Yayınları.
- Çemrek, M. ve Uluer, A. G. (2018). Turgut Özal Dönemi Türkiye’nin Dış Politikası. (Ed. A. Çaylak, S. A. Avcu). Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’nin Dış Politikası kitabı içinde, Ankara: Savaş Yayınevi. ss.211-232.
- Dağı, İ. (2001). İnsan hakları, Demokratikleşme Tartışmaları ve Avrupa Birliği. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.247-284.
- Demirel, A. (2009). 1946-1980 Döneminde “Sol” ve Sağ”. (Ed. Ö. Laçiner). Dönemler ve Zihniyetler, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.413-540.
- Demirel, T. (2018). “Turgut Özal: Reformcu Bir Siyasetçi Hakkında Bazı Notlar”. Muhafazakâr Düşünce Dergisi. 55. Sayı. ss.39-56.
- Doğan, K. (1994). Turgut Özal Belgeseli. Ankara: Türk haberler Ajansı.
- Doğan, Y. (1985). Dar Sokakta Siyaset (1980-1983). İstanbul: Tekin Yayınevi. Erdoğan, M. (2000). Demokrasi Laiklik Resmi İdeoloji. Ankara: Liberte Yayınları.
- Erdoğan, M. (2001). Türk Politikasında Bir Reformist. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.15-32.
- Ergüder, Ü. (1991). The Motherland Party, 1983-1989. (Ed. Metin Heper ve Jacob M. Landau). Political Parties and Democracy in Turkey kitabı içinde. London: I.B. Tauris & Co Ltd.
- Ertan, M. (2017). Aleviliğin Politikleşme Süreci. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Fedayi, C. (1999). “Liberalizm ve Türkiye’de Liberalizm”. Yeni Türkiye Dergisi. 25. Sayı. ss.462-475.
- Gençkaya, Ö. F. (1996). Özal ve Güneydoğu Sorunu: Demokrasi ve Entegrasyon. (Ed. İ. Sezal). Devlet ve Siyaset Adamı Turgut Özal. İstanbul: 20 Mayıs Eğitim, Kültür ve Sosyal Dayanışma Vakfı. ss.56-66.
- Gençkaya, Ö. F. (2001). Turgut Özal’ın Güneydoğu ve Kürt Sorununa Bakışı. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.103-150.
- Gönültaş, H. (2014). Mehmet Keçeciler Merkez Siyasetin Perde Arkası. İstanbul: Hayy Kitap.
- Gürpınar, D. (2013). Düne Veda Türkiye’de Liberalizm ve Demokratlık (1980-2010). İstanbul: Etkileşim Yayınları.
- Heper, M. (1989). Motherland Party Governments and Bureaucracy in Turkey, 1983-1988. Governance, C.2, S.4, s.460-471.
- Heper, M. Sayarı, S. (2008). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi, (Çev. Zuhal Bilgin). İstanbul: Kitap Yayınevi.
- İçener, Z.Ç. (2015), “Türkiye’de Başkanlık Sistemi Tartışmalarının Yakın Tarihi: Özal ve Demirel’in Siyasi Mülahazaları”, Bilig Dergisi, s.313-340.
- Kabasakal, M. (2016). Türkiye’de Siyasal Partiler. (Mehmet Kabasakal). Türkiye’de Siyasal Yaşam kitabı içinde. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. ss.221-252.
- Kansu, G. (2004). Planlı Yıllar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Karaömerlioğlu, A. (2006). Orada Bir Köy Var Uzakta. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Kazdağlı, H. (2001). Özal’ın İktisadi Reformları. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal kitabı içinde. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.443-470.
- Kirmanoğlu, H. (1995). Türkiye’de Fonksiyonel Gelir Bölüşümü, Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. C.12. ss.540-548.
- Köker, L. (1995). Turgut Özal: Siyasi İdeolojik Bir Portre. Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. Cilt:11, ss.1253-1257.
- Köker, L. (2008). Kimlik, Meşruluk ve Demokrasi: Türkiye’de Yeni Muhafazakâr Kültür Politikasının Eleştirisi. Ankara: Dipnot Yayınları.
- Kömürcü, D. (2006). Sosyal Demokrasi, Devlet ve Türkiye Merkez Solu, (Yay. Haz. Burak Ülman, İsmet Akça). İktisat, Siyaset, Devlet Üzerine Yazılar. İstanbul: Bağlam Yayınları. ss.293-312.
- Küçükömer, İ. (2002). Düzenin Yabancılaşması. İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Kürkçüoğlu, Ö. ve Akdevelioğlu, A. (2010). Ortadoğu’yla ilişkiler. (Ed. B. Oran). Türk Dış Politikası, Kurtuluş Savaşından Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar. C II: 1980-2001 kitabı içinde. İstanbul: İletişim Yayınları ss.124-157.
- Milliyet Gazetesi. 6.2.1983.
- Öğün, S. S. (1995). Modernleşme, Milliyetçilik ve Türkiye. İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Özal, T. (1988). Başbakan Turgut Özal’ın Tesis Açılışları, Çeşitli Toplantılarda Yaptığı Konuşmaları 13.12.1987-12.12 1988. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özal, T. (1989). Başbakan Turgut Özal’ın TBMM Grup- MKYK ve Siyasi Konuşmaları 13.12.1988-31.10.1989. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özal, T. Başbakan Turgut Özal’ın TBMM’de ANAP Grup Toplantı Konuşması 20 Ocak 1987. (Yayım yeri ve Yayıncı yok)
- Özal, T. (1990). Cumhurbaşkanı Özal’ın “Türkiye’miz, Dünya ve Gelecek Konulu Konuşmaları”. Ankara: Başbakanlık Basımevi. Özal, T. (1990). Cumhurbaşkanı Özal’ın “2000’li Yıllara Doğru Konulu Konuşmaları”. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özal, T. (1991). Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın Bazı Konuşmaları. Ankara: Başbakanlık Basımevi
- Özal, T. (1992). “Türkiye’nin Önünde Hacet Kapıları Açılacak, Konuşan: Mustafa Çalık”. Türkiye Günlüğü Dergisi. 19. Sayı. ss.5-23.
- Özal, T. (1993). Değişim Belgeleri. İstanbul: Yayıncı yok
- Özbudun, E. (2011). Otoriter Rejimler, Seçimsel Demokrasiler ve Türkiye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Özdemir, H. (2014). Turgut Özal. İstanbul: Doğan Kitap.
- Özen, H. (2011). Turgut Özal. (Ed. E. Toros). Türkiye’de Siyasi Liderlik: Dönemler, Özellikler ve Karşılaştırmalar Menderes, Demirel, Özal ve Erdoğan Örnekleri. Ankara: Atılım Üniversitesi Yayınları.
- Özkan, N. (2014). Seçim Kazandıran Kampanyalar. İstanbul: Mediacat Kitapları.
- Sakallıoğlu, Ü. C. (1995). 1983-1994: Siyasal parti Topoğrafyası, Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. Cilt:15, ss.1253-1257.
- Tanör, B. (2000). Siyasal Tarih (1980-1995). (Yay. Yön. Sina Ekşin). Bugünkü Türkiye 1980-1995. İstanbul: Cem Yayınevi. ss.23-158.
- Tokgöz, O. (2010). Seçimler, Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim. Ankara: İmge Kitabevi.
- Torumtay, N. (1993). Orgeneral Torumtay’ın Anıları. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Turan, A. E. (2008). Türkiye’de Yerel Seçimler. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Türk, H.B. (2014). Muktedir. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Yavuz, T. (2013). Anılarıyla Ekrem Pakdemirli, Özal’ın Mirası. İstanbul: Ufuk Kitap. Yayla, A. (2005). Özal, Özal Reformları ve Liberalizm. (Ed. M. Yılmaz). Liberalizm, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.584-588.
- Yayman, H. (2018). Türkiye’ye Yön Veren Konuşmalar. İstanbul: Doğan Kitap.
- Yazıcıoğlu, M. S. (2001). Özal’ın İslam Anlayışı ve Dini Özgürlükler. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.197-210.
- Yıldız, A. (2018). “Liberalizm-Muhafazakârlık Sarkacında “İnformel” Bir Demokrat: Turgut Özal’dan Kalan”. Muhafazakâr Düşünce Dergisi. 55. Sayı. ss.39-56.
Abstract
Türk
siyaseti çok partili hayata geri dönüş sonrasında, kentleşme olgusunun ortaya
çıkardığı yeni dinamikler etrafında ideolojik yelpazesini genişletti. 1980
öncesinde siyasi bölünmenin yer altına inmesi ve şiddet dozajının artması
neticesinde cari rejimin taşıyıcısı olan ordu, yönetime el koymak suretiyle
siyasal çatışmayı sonlandırdı. Darbe sonrası, otorite dozu yüksek yeni bir
hukuk ve siyaset arayışına giren ara rejimin temel kabulü, ideolojik ayrışmanın
de-politize edilmesiydi. Askeri idarenin iktisadi olarak devam ettirdiği
kapitalist ekonomi modeli, darbe öncesi 24 Ocak 1980 tarihinde bürokrat Turgut Özal
tarafından hayata geçirildi. İçe kapalı ekonomiyi uluslararası bir modele
dönüştüren Özal, ara rejimin ekonomi yöneticisi olarak asker ile işbirliği
içerisinde girdi ve görece uyumlu bir siyaset izledi. Çok partili düzen
sonrası, partisi Anavatan ile iktidar olan Özal, ortaya koyduğu ideoloji,
ekonomi politikası, siyasi ilişkileri ve uluslararası bağlantıları ile
siyasetin merkezi aktörü haline geldi. Belirleyici bir aktör olarak gücünü
Çankaya Köşkü’nde de devam ettiren Özal’ın vefatı sonrası, Türk siyaseti yeni
bir çatışma sarmalına girdi. Çalışma, toplumsal, ideolojik ve politik açıdan öncesi
ve sonrası ile parçalı ve çatışmacı bir siyasi görüntü veren Türk siyasetinin
seksenli yıllarda Özal’ın takip ettiği siyaset üzerinden nasıl konsolide
edildiğini, uyumcu ve toparlayıcı bir deneyim yaşadığını ortaya koyma
amacındadır.
Keywords
References
- Acar, F. (2008). Turgut Özal. (Der. M. Heper, S. Sayarı). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi. İstanbul: Kitap Yayınevi. ss.185-206.
- Ahmad, F. (1985). Türkiye’nin Cumhuriyet Dönemi Siyasal Gelişmeleri. Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. Cilt:7, ss.1991-1998.
- Akın, R. (2015). Türk Siyasal Tarihi, 1908-2000. İstanbul: XII Levha Yayıncılık.
- Aktan, C. C. (1996). “Özal’ın Değişim Modeli ve Değişime Karşı Direnen Güçlerin Tahlili”. Türkiye Günlüğü Dergisi. 40. Sayı. ss.15-31.
- Aktan, C. C. (1999). “Turgut Özal: Liberal Reformist miydi?”. Yeni Türkiye. 25. Sayı. ss.459-461.
- Alptekin, H. (2018). “Türkiye’de Sivil Asker İlişkilerinde Özallı Yıllara Kurumsalcı Bir Yaklaşım: 1983-1993”. Muhafazakâr Düşünce Dergisi. 55. Sayı. ss.141-156.
- Ataman, M. (2001). Özal ve İslam Dünyası: İnanç ve Pragmatizm. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal İstanbul: Boyut Kitapları. ss.351-385.
- Aydın, S. ve Taşkın, Y. (2015). 1960’tan Günümüze Türkiye Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Ayvazoğlu, B. (1996). Turgut Özal İçin Port Denemesi (Ed. İ. Sezal). Devlet ve Siyaset Adamı Turgut Özal. İstanbul: 20 Mayıs Eğitim, Kültür ve Sosyal Dayanışma Vakfı. ss.16-19. Baykal, Ö. ve Çaha, Ö. (2017). “Milli Görüş Hareketinin Kuruluşu: Türk Siyasetinde Milli Nizam Partisi Deneyimi”. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 19. Sayı. ss.788-806.
- Belge, M. (1990). “Yeni Sağ’ın Yükselişi ve Türkiye’de Sol”. Birikim Dergisi. 13. Sayı. ss.13-18.
- Belge, M. (1992). 12 Yıl Sonra 12 Eylül. İstanbul: Birikim Yayınları.
- Berkmen, A. (2018). Neo Liberal Dönemde Türkiye’de Devlet ve Sınıf. (Der. İ. Akça, A. Berkmen, B. A. Özden). Yeni Türkiye’ye Varan Yol. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.69-102.
- Birand, M. A. ve Yalçın, S. (2001). The Özal. İstanbul: Doğan Kitap.
- Bora, T. (2005). Turgut Özal. (Ed. Murat Yılmaz). Liberalizm, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.589-601.
- Bora, T. ve Can, K. (1991). Devlet, Ocak, Dergâh 12 Eylül’den 1990’lara Ülkücü Hareket. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Çakır, R. (1994). Ne Şeriat Ne Demokrasi, Refah Partisi’ni Anlamak. İstanbul: Metis Yayınları.
- Çemrek, M. ve Uluer, A. G. (2018). Turgut Özal Dönemi Türkiye’nin Dış Politikası. (Ed. A. Çaylak, S. A. Avcu). Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’nin Dış Politikası kitabı içinde, Ankara: Savaş Yayınevi. ss.211-232.
- Dağı, İ. (2001). İnsan hakları, Demokratikleşme Tartışmaları ve Avrupa Birliği. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.247-284.
- Demirel, A. (2009). 1946-1980 Döneminde “Sol” ve Sağ”. (Ed. Ö. Laçiner). Dönemler ve Zihniyetler, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.413-540.
- Demirel, T. (2018). “Turgut Özal: Reformcu Bir Siyasetçi Hakkında Bazı Notlar”. Muhafazakâr Düşünce Dergisi. 55. Sayı. ss.39-56.
- Doğan, K. (1994). Turgut Özal Belgeseli. Ankara: Türk haberler Ajansı.
- Doğan, Y. (1985). Dar Sokakta Siyaset (1980-1983). İstanbul: Tekin Yayınevi. Erdoğan, M. (2000). Demokrasi Laiklik Resmi İdeoloji. Ankara: Liberte Yayınları.
- Erdoğan, M. (2001). Türk Politikasında Bir Reformist. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.15-32.
- Ergüder, Ü. (1991). The Motherland Party, 1983-1989. (Ed. Metin Heper ve Jacob M. Landau). Political Parties and Democracy in Turkey kitabı içinde. London: I.B. Tauris & Co Ltd.
- Ertan, M. (2017). Aleviliğin Politikleşme Süreci. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Fedayi, C. (1999). “Liberalizm ve Türkiye’de Liberalizm”. Yeni Türkiye Dergisi. 25. Sayı. ss.462-475.
- Gençkaya, Ö. F. (1996). Özal ve Güneydoğu Sorunu: Demokrasi ve Entegrasyon. (Ed. İ. Sezal). Devlet ve Siyaset Adamı Turgut Özal. İstanbul: 20 Mayıs Eğitim, Kültür ve Sosyal Dayanışma Vakfı. ss.56-66.
- Gençkaya, Ö. F. (2001). Turgut Özal’ın Güneydoğu ve Kürt Sorununa Bakışı. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.103-150.
- Gönültaş, H. (2014). Mehmet Keçeciler Merkez Siyasetin Perde Arkası. İstanbul: Hayy Kitap.
- Gürpınar, D. (2013). Düne Veda Türkiye’de Liberalizm ve Demokratlık (1980-2010). İstanbul: Etkileşim Yayınları.
- Heper, M. (1989). Motherland Party Governments and Bureaucracy in Turkey, 1983-1988. Governance, C.2, S.4, s.460-471.
- Heper, M. Sayarı, S. (2008). Türkiye’de Liderler ve Demokrasi, (Çev. Zuhal Bilgin). İstanbul: Kitap Yayınevi.
- İçener, Z.Ç. (2015), “Türkiye’de Başkanlık Sistemi Tartışmalarının Yakın Tarihi: Özal ve Demirel’in Siyasi Mülahazaları”, Bilig Dergisi, s.313-340.
- Kabasakal, M. (2016). Türkiye’de Siyasal Partiler. (Mehmet Kabasakal). Türkiye’de Siyasal Yaşam kitabı içinde. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. ss.221-252.
- Kansu, G. (2004). Planlı Yıllar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Karaömerlioğlu, A. (2006). Orada Bir Köy Var Uzakta. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Kazdağlı, H. (2001). Özal’ın İktisadi Reformları. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal kitabı içinde. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.443-470.
- Kirmanoğlu, H. (1995). Türkiye’de Fonksiyonel Gelir Bölüşümü, Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. C.12. ss.540-548.
- Köker, L. (1995). Turgut Özal: Siyasi İdeolojik Bir Portre. Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. Cilt:11, ss.1253-1257.
- Köker, L. (2008). Kimlik, Meşruluk ve Demokrasi: Türkiye’de Yeni Muhafazakâr Kültür Politikasının Eleştirisi. Ankara: Dipnot Yayınları.
- Kömürcü, D. (2006). Sosyal Demokrasi, Devlet ve Türkiye Merkez Solu, (Yay. Haz. Burak Ülman, İsmet Akça). İktisat, Siyaset, Devlet Üzerine Yazılar. İstanbul: Bağlam Yayınları. ss.293-312.
- Küçükömer, İ. (2002). Düzenin Yabancılaşması. İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Kürkçüoğlu, Ö. ve Akdevelioğlu, A. (2010). Ortadoğu’yla ilişkiler. (Ed. B. Oran). Türk Dış Politikası, Kurtuluş Savaşından Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar. C II: 1980-2001 kitabı içinde. İstanbul: İletişim Yayınları ss.124-157.
- Milliyet Gazetesi. 6.2.1983.
- Öğün, S. S. (1995). Modernleşme, Milliyetçilik ve Türkiye. İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Özal, T. (1988). Başbakan Turgut Özal’ın Tesis Açılışları, Çeşitli Toplantılarda Yaptığı Konuşmaları 13.12.1987-12.12 1988. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özal, T. (1989). Başbakan Turgut Özal’ın TBMM Grup- MKYK ve Siyasi Konuşmaları 13.12.1988-31.10.1989. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özal, T. Başbakan Turgut Özal’ın TBMM’de ANAP Grup Toplantı Konuşması 20 Ocak 1987. (Yayım yeri ve Yayıncı yok)
- Özal, T. (1990). Cumhurbaşkanı Özal’ın “Türkiye’miz, Dünya ve Gelecek Konulu Konuşmaları”. Ankara: Başbakanlık Basımevi. Özal, T. (1990). Cumhurbaşkanı Özal’ın “2000’li Yıllara Doğru Konulu Konuşmaları”. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
- Özal, T. (1991). Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın Bazı Konuşmaları. Ankara: Başbakanlık Basımevi
- Özal, T. (1992). “Türkiye’nin Önünde Hacet Kapıları Açılacak, Konuşan: Mustafa Çalık”. Türkiye Günlüğü Dergisi. 19. Sayı. ss.5-23.
- Özal, T. (1993). Değişim Belgeleri. İstanbul: Yayıncı yok
- Özbudun, E. (2011). Otoriter Rejimler, Seçimsel Demokrasiler ve Türkiye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Özdemir, H. (2014). Turgut Özal. İstanbul: Doğan Kitap.
- Özen, H. (2011). Turgut Özal. (Ed. E. Toros). Türkiye’de Siyasi Liderlik: Dönemler, Özellikler ve Karşılaştırmalar Menderes, Demirel, Özal ve Erdoğan Örnekleri. Ankara: Atılım Üniversitesi Yayınları.
- Özkan, N. (2014). Seçim Kazandıran Kampanyalar. İstanbul: Mediacat Kitapları.
- Sakallıoğlu, Ü. C. (1995). 1983-1994: Siyasal parti Topoğrafyası, Cumhuriyet Dönemi Siyasi Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim Yayınları. Cilt:15, ss.1253-1257.
- Tanör, B. (2000). Siyasal Tarih (1980-1995). (Yay. Yön. Sina Ekşin). Bugünkü Türkiye 1980-1995. İstanbul: Cem Yayınevi. ss.23-158.
- Tokgöz, O. (2010). Seçimler, Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim. Ankara: İmge Kitabevi.
- Torumtay, N. (1993). Orgeneral Torumtay’ın Anıları. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Turan, A. E. (2008). Türkiye’de Yerel Seçimler. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Türk, H.B. (2014). Muktedir. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Yavuz, T. (2013). Anılarıyla Ekrem Pakdemirli, Özal’ın Mirası. İstanbul: Ufuk Kitap. Yayla, A. (2005). Özal, Özal Reformları ve Liberalizm. (Ed. M. Yılmaz). Liberalizm, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce. İstanbul: İletişim Yayınları. ss.584-588.
- Yayman, H. (2018). Türkiye’ye Yön Veren Konuşmalar. İstanbul: Doğan Kitap.
- Yazıcıoğlu, M. S. (2001). Özal’ın İslam Anlayışı ve Dini Özgürlükler. (Ed. İ. Sezal, İ. Dağı). Özal. İstanbul: Boyut Kitapları. ss.197-210.
- Yıldız, A. (2018). “Liberalizm-Muhafazakârlık Sarkacında “İnformel” Bir Demokrat: Turgut Özal’dan Kalan”. Muhafazakâr Düşünce Dergisi. 55. Sayı. ss.39-56.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Tüm Sayı |
| Authors | |
| Publication Date | December 26, 2019 |
| Submission Date | November 9, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 12 |
Cite
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.