Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CARL SCHMITT: POLITICAL ORDER FROM STABILITY TO 'EXCEPTION'

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 14, 243 - 267, 22.12.2020

Hatice Sevgi Zengin Salihi

Öz

The rearranging of the political object is directly in relation to the law, as it is based on the ‘decision’. The state of emergency is of a crucial importance since the state of emergency cannot be reduced into a marginal incident and due to its founding qualification, such a status is a case of exception with the pro Schmitt terminology. The exception case for the modern state may be considered as a result of the conflict among the liberalism and the democracy according to Schmitt. Democracy and liberalism do exhibit a contradiction as to their system of principles and values in theory. Liberalism is based on theoretical equality for humanity while democracy only promises to the component of the people. In addition, democracy operates with the principle of homogeneity whereas liberalism operates with the principle of heterogeneity. For Schmitt, the basic matter for the modern democratic state is to determine the friends / enemies. The aim of this paper is to determine the place of Schmitt studies in the literature in the context of the state mind theory, the critique of liberal democracy and the distinction of the political / social area. For this purpose, Schmitt's sovereignty theory is explained by a literature review that includes the primary texts of Schmitt and the examination of the discussions on Schmitt. Theoretical analysis of Schmitt was made by taking into consideration the criticisms towards it. It was concluded that Schmitt's theory explained the liberal democracies that shifted to fascism, not the eastern despotic regimes.

Kaynakça

  • Akal, C. B. (2000). Devlet Kuramı. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Ananiadis, G. (1999). “Carl Schmitt and Max Adler: The Irreconcilability of Politics and Democracy”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 118-138.
  • Beaud, O. (2003). “Anayasa ve Anayasacılık”. Ed. P. Raynaud. S. Rials. ss.63-74.
  • Benhabib, S. (2012). “Carl Schmitt's Critique of Kant: Sovereignty and International Law”. Political Theory. 40, No.6 (December), 688-713.
  • Bookbinder, P. (1991). “Carl Schmitt, "Der Leviathan", and the Jews”. Source: International Social Science Review. 66, No.3 (Summer), 99-109.
  • Böckenförde E. W. (1998). “The Concept of the Political: A Key to Understanding Carl Schmitt's Constitutional Theory”. Carl Schmitt's Critique of Liberalism. Ed. David Dyzenhaus. Duke Unıversıty Press: Durham and London. 37-56.
  • Cristi, R. (1993). “Carl Schmitt on Liberalism, Democracy and Catholicism”, History of Political Thought. 14, No. 2 (Summer), 281-300.
  • Çelebi, A. (2001). “Kuraldışı Durumlarda Karar Vermek”, Defter. 42.sayı. ss.109-146.
  • Çelebi, A. (2006) “Sunuş: ‘Siyaset Kaderimizdir: Carl Schmitt ve ‘Siyasal Kavramı’”, Siyasal Kavramı içinde. (çev) E. Göztepe. Metis: İstanbul. ss. 9-19.
  • Dotti, J. E. (1999). “From Karl to Carl: Schmitt as a Reader of Marx”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso:London&New York. 92-118.
  • Dyzenhaus, D. (1999). “Putting the State Back in Credit”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 75-92
  • Guiomar, J. (2003) “Siyasal Romantizm”, Ed. P. Raynaud, S. Rials. ss.780-786.
  • Hassner, P. (2003).“Savaş ve Barış”. Ed. P. Raynaud, S. Rials. ss.735-748.
  • Hirst, P. (1999). “Carl Schmitt’s Decisionism”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 7-18.
  • Hooker, W. (2009). Carl Schmitt’s International Thought. Cambridge University Press: UK.
  • İnce, H. O. (2009). Günümüzde Yeni Siyasal Yaklaşımlar. Ankara: Doğubatı Yayınları.
  • Kardeş, M. E. (2012). Carl Schmıtt’in Politik Felsefesi Üzerine Bir İnceleme. T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe Anabilim Dalı. Doktora Tezi: İstanbul.
  • Kelly, D. (2016). Carl Schmitt’s Political Theory of Dictatorship. The Oxford Handbook of Carl Schmıtt. Ed. Jens Meıerhenrıch. Oxford Universty Press: United Kingdom. 217-245. Kervégan, J. F. (2003). “Olağanüstü Hal”, Ed. P. Raynaud, S. Rials. ss.635-639.
  • Kervégan, J. F. (1999). “Carl Schmitt and ‘World Unity’”. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 54-75
  • McCormick J. P. (1999). Carl Schmıtt's Crıtıque of Liberalism Against Politics as Technology. Cambridge University Press: UK.
  • Mouffe, C. (1999). “Carl Schmitt and the Paradoxof Liberal Democracy”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 38-54.
  • Mouffe, C. (2002). Demokratik Paradoks. Ankara: Epos Yayınları.
  • Mouffe, C. (2010). Siyasal Üzerine. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Oğuz, M. C. (2010). “Romantizm ve Carl Schmitt’te Desizyonizm Fikri”, Ed. Hilal Onur İnce. ss. 49-92.
  • Paulson S. L. (2016). “Hans Kelsen and Carl Schmitt: Growing Discord”. Culminating in the “Guardian” Controversy of 1931. The Oxford Handbook of Carl Schmıtt. Ed. Jens Meıerhenrıch. Oxford Universty Press: United Kingdom. 510-547.
  • Poggi, G. (2009). Modern Devletin Gelişimi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Preuss U. K. (1999). “Order and Democracy: Carl Schmitt and His Influence”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 155-180.
  • Raynaud, P., Rials, S. (2003) Siyaset Felsefesi Sözlüğü. İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • Sancar, M. (2000). ‘Devlet Aklı’ Kıskacında Hukuk Devleti. İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • Scheuerman, W. E. (1996). “Carl Schmitt's Critique of Liberal Constitutionalism. The Review of Politics. 58, No. 2 (Spring), 299-322.
  • Scheuerman, William E. (2016) States of Emergency. The Oxford Handbook of Carl schmıtt. Ed. Jens Meıerhenrıch. Oxford Universty Press: United Kingdom. 547-570
  • Schmitt, C. (1986). Political Romanticiszm. USA: MIT Press.
  • Schmitt, C. (1999). Ethic of State and Pluralistic State. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 195-209.
  • Schmitt, C. (2000). “Somut ve Çağa Bağlı Bir Kavram Olarak Devlet”, Ed. Cemal Bali Akal. ss.240-254.
  • Schmitt, C. (2006). Siyasal Kavramı. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Schmitt, C. (2008). Constitutional Theory. Durham and London.
  • Schmitt, C. (2009). Roma Katolikliği ve Politik Reform, Kara ve Deniz. İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • Schmitt, C. (2010a). Siyasi İlahiyat. Ankara: Dost Yayınevi.
  • Schmitt, C. (2010b). Parlamenter Demokrasinin Krizi, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Schmitt, C. (2014). Dictatorship. Polity Press. Cambridge: UK.
  • Schupmann, B. A. (2017) Carl Schmitt’s State and Constitutional Theory A Critical Analysis. Oxford Universty Press: United Kingdom.
  • Slomp G. (2009). Carl Schmitt and the Politics of Hostility, Violence and Terror. Palgrave Macmıllan: New York.
  • Suganami, H. (2007). “Understanding Sovereignty through Kelsen/Schmitt”. Review of International Studies. 33, No. 3, 511-530.
  • Tenzer, N. (2003) “İrade”. Ed. P. Raynaud, S. Rials içinde. ss. 459-472.
  • Thomsen, J. A. (1997). “Carl Schmitt - The Hobbesian of the 20th Century?”. Social Thought & Research. 20, No. 1/2, 5-28.
  • Wetters K. (2006). “The Rule of the Norm and the Political Theology of "Real life" in Carl Schmitt and Giorgio Agamben”. Diacritics. 36, No. 1 (Spring), 31-47.
  • Zizek, S. (1999). “Carl Schmitt in the Age of Post-Politics”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 18-38.
  • Zwitter, A. (2012). “The Rule of Law in Times of Crisis: A Legal Theory on the State of Emergency in theLiberal Democracy”. ARSP: Archiv für Rechts- und Sozialphilosophie / Archives for Philosophy of Lawand Social Philosophy. 98, No. 1, 95-111.

CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 14, 243 - 267, 22.12.2020

Hatice Sevgi Zengin Salihi

Öz

Siyasal olanın yeniden düzenlenmesi ‘karar’a dayalı olması itibariyle hukukla doğrudan ilişkilidir. Olağanüstü hal marjinal olaya indirgenemediğinden ve kurucu vasfı nedeniyle kritik önemde kendini gösterir; Schmittyen terminolojiyle bu durum istisna halidir. Modern devlet için istisna hali Schmitt’te liberalizm ile demokrasi arasındaki çatışmanın bir sonucu olarak okunabilir. Demokrasi ve liberalizm teorik olarak dayandığı ilke ve değerler sistemi itibariyle çelişki gösterir. Demokrasi sadece halkın bileşenine eşitlik vaat ederken liberalizm insanlık için teorik eşitliğe dayanır; demokrasi homojenlik ilkesiyle liberalizm heterojenlik ilkesiyle işler. Schmitt için modern demokratik devlet için temel sorun dost/düşmanı tayin etmektir. Devlet aklı kuramı, liberal demokrasi eleştirisi ve politik olan/toplumsal olan ayrımı bağlamında Schmitt çalışmalarının literatürdeki yerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada bu amaçla Schmitt’in egemenlik kuramı Schmitt’in birincil metinlerini ve Schmitt üzerine yazılan tartışmaların incelenmesini içeren bir literatür taramasıyla açıklanmıştır. Schmitt’in teorik analizi ona yönelik eleştiriler dikkate alınarak yapılmıştır. Bu makalede Schmitt’in kuramının doğu tipi despotik rejimleri değil faşizme kayan liberal demokrasileri açıkladığı tezi ileri sürülmüştür.  

Anahtar Kelimeler

Uç Durum Karar istisna Liberal Demokrasi Dost/Düşman

Kaynakça

  • Akal, C. B. (2000). Devlet Kuramı. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Ananiadis, G. (1999). “Carl Schmitt and Max Adler: The Irreconcilability of Politics and Democracy”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 118-138.
  • Beaud, O. (2003). “Anayasa ve Anayasacılık”. Ed. P. Raynaud. S. Rials. ss.63-74.
  • Benhabib, S. (2012). “Carl Schmitt's Critique of Kant: Sovereignty and International Law”. Political Theory. 40, No.6 (December), 688-713.
  • Bookbinder, P. (1991). “Carl Schmitt, "Der Leviathan", and the Jews”. Source: International Social Science Review. 66, No.3 (Summer), 99-109.
  • Böckenförde E. W. (1998). “The Concept of the Political: A Key to Understanding Carl Schmitt's Constitutional Theory”. Carl Schmitt's Critique of Liberalism. Ed. David Dyzenhaus. Duke Unıversıty Press: Durham and London. 37-56.
  • Cristi, R. (1993). “Carl Schmitt on Liberalism, Democracy and Catholicism”, History of Political Thought. 14, No. 2 (Summer), 281-300.
  • Çelebi, A. (2001). “Kuraldışı Durumlarda Karar Vermek”, Defter. 42.sayı. ss.109-146.
  • Çelebi, A. (2006) “Sunuş: ‘Siyaset Kaderimizdir: Carl Schmitt ve ‘Siyasal Kavramı’”, Siyasal Kavramı içinde. (çev) E. Göztepe. Metis: İstanbul. ss. 9-19.
  • Dotti, J. E. (1999). “From Karl to Carl: Schmitt as a Reader of Marx”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso:London&New York. 92-118.
  • Dyzenhaus, D. (1999). “Putting the State Back in Credit”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 75-92
  • Guiomar, J. (2003) “Siyasal Romantizm”, Ed. P. Raynaud, S. Rials. ss.780-786.
  • Hassner, P. (2003).“Savaş ve Barış”. Ed. P. Raynaud, S. Rials. ss.735-748.
  • Hirst, P. (1999). “Carl Schmitt’s Decisionism”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 7-18.
  • Hooker, W. (2009). Carl Schmitt’s International Thought. Cambridge University Press: UK.
  • İnce, H. O. (2009). Günümüzde Yeni Siyasal Yaklaşımlar. Ankara: Doğubatı Yayınları.
  • Kardeş, M. E. (2012). Carl Schmıtt’in Politik Felsefesi Üzerine Bir İnceleme. T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe Anabilim Dalı. Doktora Tezi: İstanbul.
  • Kelly, D. (2016). Carl Schmitt’s Political Theory of Dictatorship. The Oxford Handbook of Carl Schmıtt. Ed. Jens Meıerhenrıch. Oxford Universty Press: United Kingdom. 217-245. Kervégan, J. F. (2003). “Olağanüstü Hal”, Ed. P. Raynaud, S. Rials. ss.635-639.
  • Kervégan, J. F. (1999). “Carl Schmitt and ‘World Unity’”. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 54-75
  • McCormick J. P. (1999). Carl Schmıtt's Crıtıque of Liberalism Against Politics as Technology. Cambridge University Press: UK.
  • Mouffe, C. (1999). “Carl Schmitt and the Paradoxof Liberal Democracy”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 38-54.
  • Mouffe, C. (2002). Demokratik Paradoks. Ankara: Epos Yayınları.
  • Mouffe, C. (2010). Siyasal Üzerine. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Oğuz, M. C. (2010). “Romantizm ve Carl Schmitt’te Desizyonizm Fikri”, Ed. Hilal Onur İnce. ss. 49-92.
  • Paulson S. L. (2016). “Hans Kelsen and Carl Schmitt: Growing Discord”. Culminating in the “Guardian” Controversy of 1931. The Oxford Handbook of Carl Schmıtt. Ed. Jens Meıerhenrıch. Oxford Universty Press: United Kingdom. 510-547.
  • Poggi, G. (2009). Modern Devletin Gelişimi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Preuss U. K. (1999). “Order and Democracy: Carl Schmitt and His Influence”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 155-180.
  • Raynaud, P., Rials, S. (2003) Siyaset Felsefesi Sözlüğü. İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • Sancar, M. (2000). ‘Devlet Aklı’ Kıskacında Hukuk Devleti. İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • Scheuerman, W. E. (1996). “Carl Schmitt's Critique of Liberal Constitutionalism. The Review of Politics. 58, No. 2 (Spring), 299-322.
  • Scheuerman, William E. (2016) States of Emergency. The Oxford Handbook of Carl schmıtt. Ed. Jens Meıerhenrıch. Oxford Universty Press: United Kingdom. 547-570
  • Schmitt, C. (1986). Political Romanticiszm. USA: MIT Press.
  • Schmitt, C. (1999). Ethic of State and Pluralistic State. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe. Verso: London&New York. 195-209.
  • Schmitt, C. (2000). “Somut ve Çağa Bağlı Bir Kavram Olarak Devlet”, Ed. Cemal Bali Akal. ss.240-254.
  • Schmitt, C. (2006). Siyasal Kavramı. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Schmitt, C. (2008). Constitutional Theory. Durham and London.
  • Schmitt, C. (2009). Roma Katolikliği ve Politik Reform, Kara ve Deniz. İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • Schmitt, C. (2010a). Siyasi İlahiyat. Ankara: Dost Yayınevi.
  • Schmitt, C. (2010b). Parlamenter Demokrasinin Krizi, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Schmitt, C. (2014). Dictatorship. Polity Press. Cambridge: UK.
  • Schupmann, B. A. (2017) Carl Schmitt’s State and Constitutional Theory A Critical Analysis. Oxford Universty Press: United Kingdom.
  • Slomp G. (2009). Carl Schmitt and the Politics of Hostility, Violence and Terror. Palgrave Macmıllan: New York.
  • Suganami, H. (2007). “Understanding Sovereignty through Kelsen/Schmitt”. Review of International Studies. 33, No. 3, 511-530.
  • Tenzer, N. (2003) “İrade”. Ed. P. Raynaud, S. Rials içinde. ss. 459-472.
  • Thomsen, J. A. (1997). “Carl Schmitt - The Hobbesian of the 20th Century?”. Social Thought & Research. 20, No. 1/2, 5-28.
  • Wetters K. (2006). “The Rule of the Norm and the Political Theology of "Real life" in Carl Schmitt and Giorgio Agamben”. Diacritics. 36, No. 1 (Spring), 31-47.
  • Zizek, S. (1999). “Carl Schmitt in the Age of Post-Politics”. The Challenge of Carl Schmitt. Ed. Chantal Mouffe, Verso: London&New York. 18-38.
  • Zwitter, A. (2012). “The Rule of Law in Times of Crisis: A Legal Theory on the State of Emergency in theLiberal Democracy”. ARSP: Archiv für Rechts- und Sozialphilosophie / Archives for Philosophy of Lawand Social Philosophy. 98, No. 1, 95-111.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Hatice Sevgi Zengin Salihi 0000-0002-5449-8081

Yayımlanma Tarihi 22 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 3 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 14

Kaynak Göster

APA Zengin Salihi, H. S. (2020). CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN. Akademik Hassasiyetler, 7(14), 243-267.
AMA Zengin Salihi HS. CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2020;7(14):243-267.
Chicago Zengin Salihi, Hatice Sevgi. “CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN”. Akademik Hassasiyetler 7, sy. 14 (Aralık 2020): 243-67.
EndNote Zengin Salihi HS (01 Aralık 2020) CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN. Akademik Hassasiyetler 7 14 243–267.
IEEE H. S. Zengin Salihi, “CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN”, Akademik Hassasiyetler, c. 7, sy. 14, ss. 243–267, 2020.
ISNAD Zengin Salihi, Hatice Sevgi. “CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN”. Akademik Hassasiyetler 7/14 (Aralık 2020), 243-267.
JAMA Zengin Salihi HS. CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN. Akademik Hassasiyetler. 2020;7:243–267.
MLA Zengin Salihi, Hatice Sevgi. “CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN”. Akademik Hassasiyetler, c. 7, sy. 14, 2020, ss. 243-67.
Vancouver Zengin Salihi HS. CARL SCHMITT: İSTİKRARDAN ‘İSTİSNA’YA SİYASAL DÜZEN. Akademik Hassasiyetler. 2020;7(14):243-67.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.