Selfie çekme davranışına yoğun ilgi gösterme anlamında kullanılan selfitiş, teknolojiyle ilgili bağımlılıkların giderek artması sebebiyle araştırmalara konu olan ve son zamanlarda literatüre girmiş bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Selfitiş kavramı, ruh sağlığı ile ilişkilendirilse de herhangi bir patolojinin göstergesi şeklinde değerlendirilmemekte ve selfie çekme davranışına dair tutumları içeren bir kavram olarak ele alınmaktadır. Yaygın dini söylemin gösteriş, teşhir, insan bedeninin metalaştırılması gibi konulardaki eleştirel tutumundan hareketle selfitiş davranış ile dindarlık arasında bir ilişkinin olabileceği ve nesneleştirilmiş beden bilincinin de bu ilişkinin gücünü değiştiren bir role sahip olabileceği ileri sürülebilir. Bu sebeple bu çalışma, selfitiş davranış ile içsel dini motivasyon arasındaki ilişkiyi ve nesneleştirilmiş beden bilincinin bu ilişki üzerindeki düzenleyici etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde öğrenim gören 48’i erkek, 263’ü kadın olmak üzere 311 katılımcı ile yürütülen bu çalışmada selfitiş Ölçeği, Nesneleştirilmiş Beden Bilinci Ölçeği ve İçsel Dini Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin işlenmesinde SPSS 26 ve SPSS PROCESS 3.5 programları kullanılmıştır. Bulgular içsel dini motivasyonun selfitiş davranışı negatif yönde yordadığını ve nesneleştirilmiş beden bilincinin alt boyutu olan beden izlemenin içsel dini motivasyonun selfitiş davranış üzerindeki etkisini azalttığını göstermektedir.
Selfitis, which is used in the sense of showing intense interest in selfie-taking behavior, is a concept that has been the subject of research due to the increasing addiction to technology and has recently entered the literature. Although selfitis is associated with mental health, it is not considered as an indicator of any pathology and is considered as a concept that includes attitudes towards selfie-taking behavior. Based on the widespread religious discourse's critical attitude towards vanity, exposure, and commodifying the human body, it can be arugued that there might be a relationship between selfitis behavior and religiosity, and objectified body consciousness might have a role in changing the strength of this relationship. Therefore, this study aims to examine the relationship between selfitis behavior and intrinsic religious motivation and the moderator effect of objectified body consciousness on this relationship. In this study, which was conducted with 311 participants, 48 male and 263 female, studying at Afyon Kocatepe University, Selfitis Scale, Objectified Body Consciousness Scale and Intrinsic Religious Motivation Scale were used. SPSS 26 and SPSS PROCESS 3.5 were used to process the data. Findings show that intrinsic religious motivation negatively predicts selfitis behavior and body surveillance, which is a sub-dimension of objectified body consciousness, reduces the effect of intrinsic religious motivation on selfitis behavior.
Selfie intrinsic religious motivation body objectification Psychology of Religion Social Psychology
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Reserch Articles |
Authors | |
Publication Date | October 15, 2021 |
Submission Date | June 24, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 16 Issue: 2 |