Sınıf İçi Eğitsel Robotik Eğitim Uygulamalarına Dönük Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi

Year 2020, Volume: 2 Issue: 1, 84 - 99, 28.06.2020

Hasan Balcı , Özgen Korkmaz

Abstract

Bu çalışmanın amacı hizmet içi eğitim alan öğretmenlerin Eğitsel Robotik uygulamalarına karşı tutumlarını belirlemek amacıyla “Sınıf İçi Eğitsel Robotik Eğitim Uygulamalarına Dönük Tutum” ölçeğinin geliştirilmesidir. Ölçek geliştirme çalışması 2018-2019 öğretim yılında Amasya’da “Temel Robotik” hizmet içi eğitimi almış farklı branş alanlarına sahip 120 öğretmen ve çeşitli branşlarda eğitsel robotlara ilişkin deneyimi olan 124 olmak üzere toplam 244 öğretmenle gerçekleştirilmiştir. Madde havuzu oluşturulurken Şişman ve Küçük tarafından geliştirilen ölçekte yer alan bazı maddelerden yararlanılarak ve araştırmacılar tarafından yazılan 41 maddeden oluşan madde havuzu oluşturulmuştur. Bu süreçte üç uzman görüşüne başvurularak ölçeğin taslak deneme formu getirilmiştir. Ölçeğin faktör yapısını belirlemek için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Ölçeğin amaca hizmet etme düzeyi, iç tutarlılık ve kararlılık düzeyleri araştırılmıştır. Analizler sonucunda ölçeğin toplamda 3 faktörden ve 32 maddeden oluştuğu belirlenmiştir. Ölçeğin bütününe ilişkin hesaplanan Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı .735; Ölçeğin bileşenlerine ilişkin Cronbach Alpha katsayısı ise İsteklilik faktörü; .762, İş birliği ve Problem Çözme faktörü; .795 ve Olumsuz Bakış Faktörü; .806 olarak hesaplanmıştır. Yapılan analizler sonucunda öğretmenlere dönük sınıf içi eğitim robot uygulamalarına yönelik tutum ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir veri toplama aracı olduğu belirlenmiştir.

Keywords

Eğitsel Robotlar, Tutum, Ölçek Geliştirme.

References

• Akpınar, Y. & Altun, A. (2014). Bilgi Toplumu Okullarında Programlama Eğitimi Gereksinimi, Elementary Education Online, 13(1), 1-4.
• Balanskat, A. & Engelhardt, K. (2004). Computing Our Future, Computer Programming And Coding -Priorities, School Curricula And İnitiatives Across Europe. Mart 26, 2019 Tarihinde https://Goo.Gl/Pbz7lw Adresinden Alındı.
• Balcı, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Beisser, S. R. (2005). An Examination of Gender Differences in Elementary Constructionist Classrooms Using Lego/Logo Instruction, Computers in The Schools: Interdisciplinary Journal Of Practice, Theory, And Applied Research, 22(3-4), 7-19.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Castledine, A., & Chalmers, C. (2011). Lego Robotics: An Authentic Problem Solving Tool? Design and Technology Education: An International Journal, 16(3), 19-27.
• Catlin, D. (2012). Maximising The Effectiveness Of Educational Robotics Through The Use Of Assessment Fot Learning Methodologies. Proceedings Of 3rd International Workshop Teaching Robotics, Teaching With Robotics, Integrating Robotics İn School Curriculum 2-11. Riva Del Garda (Trento, Italy). 27.03.2019 Tarihinde http://www.terecop.eu/trtwr2012/trtwr2012_Submission_01.Pdf Adresinden Alındı.
• Clements, D. H. & Gullo, D. F. (1984), Effects Of Computer Programming On Young Children's Cognition, Journal Of Educational Psychology, 76(6), 1051-1058.
• Cross, J., Hamner, E., Zito, L., Nourbakhshh, I., & Bernstein, D. (2016, October). Development Of An Assessment For Measuring Middle School Student Attitudes Towards Robotics Activities, In Frontiers İn Education Conference (Fıe), 2016 Ieee (Pp. 1-8). Ieee.
• Çam, M, O. ve Baysan-Arabacı, L. (2010), Tutum Ölçeği Hazırlamada Nitel ve Nicel Adımlar, Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 12 (2).
• Çatlak, Ş., Tekdal, M. ve Baz, F. Ç. (2015), Scratch Yazılımı ile Programlama Öğretiminin Durumu: Bir Doküman İnceleme, Journal Of Instructional Technologies & Teacher Education, 4 (3).
• Çukurbaşı, B., Yavuz Konokman, G., Güler, B. ve Kartal, S. (2018). Developing The Acceptance Scale of Lego Robotics Instructional Practices: Validity and Reliability Studies, Bartın University Journal Of Faculty Of Education, 7 (1), 191-214.
• Çukurcubaşı, B., Yavuz-Konakman, G., Güler, B. ve Kartal, S. E. (2018), Lego Robotik Öğretim Uygulamalarının Kabulü Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 191-214.
• Demirer, V. ve Sak, N., (2016). Programming Education And New Approaches Around The World And İn Turkey / Dünyada ve Türkiye'de Programlama Eğitimi ve Yeni Yaklaşımlar, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12 (3), 521-546.
• Erkuş, A. (2003), Psikometri Üzerine Yazılar, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, 34-158.
• Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (6th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
• Genç Z. ve Karakuş S. (2011). Tasarımla Öğrenme: Eğitsel Bilgisayar Oyunları Tasarımında Scratch Kullanımı. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium Elâzığ.
• Kazez, H., & Genç, Z. (2016). A New Approach İn Primary School Mathematics Teaching: Lego Moretomath, Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 5(2), 59-71.
• Kazimoglu, C., Kiernan, M., Bacon, L. & Mackinnon, L. (2012). A Serious Game For Developing Computational Thinking And Learning İntroductory Computer Programming, Procedia-Social And Behavioral Sciences, 47, 1991-1999.
• Kesici, T. ve Kocabaş, Z. (2007). Bilgisayar 2 Ders Kitabı (2. Baskı). Ankara: Semih Ofset.
• Kırcaali-İftar, G. (1999), Ölçme, Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Anadolu Üniversitesi Yayınları, 11-22.
• Korkmaz, Ö., Çakır, R., Özden, M. Y., Oluk, A. & Sarıoğlu, S. (2015). Bireylerin bilgisayarca düşünme becerilerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 68-87.
• Ortiz, A. (2015). Examining Students' Proportional Reasoning Strategy Levels As Evidence Of The Impact Of An Integrated Lego Robotics And Mathematics Learning Experience, Journal Of Technology Education, 26(2), 46-69.
• Ospennikova, E., Ershov, M. & Iljin, I. (2015). Educational Robotics As An İnovative Educational Technology, Procedia- Social And Behavioral Sciences, 214, 18-26. Özdamar, K. (2014). Paket Programlar ile Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
• Prensky, M. (2010). Teaching Digital Natives: Partnering For Real Learning. Thousand Oaks, California: Corvin.
• Resnick, M. & Ocko, S. (1990). LEGO/Logo: Learning Though and about Design. Epistemology and Learning Group, E & L Memo No. 8, MIT Media Laboratory, Cambridge. Resnick, M. (2013). Learn To Code-Code To Learn. Mart 26, 2019 Tarihinde Https://Goo.Gl/K5en0v Adresinden Alındı.
• Saeli, M., Perrenet, J., Jochems, W. M. G. & Zwaneveld, B. (2011). Teaching programming in secondary school: A pedagogical content knowledge perspective. Informatics in Education, 10(1), 73-88.
• Saraçlı, S. (2011). Faktör analizinde yer alan döndürme metotlarının karşılaştırmalı incelenmesi üzerine bir uygulama. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(3), 22-26.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. & Müler, H. (2003). Evaluating The Fit Of Structural Equation Models: Tests Of Significance And Descriptive Goodness-Of-Fit Measures Of Psychological Research Online, 8 (2), 23-74.
• Somyürek, S. (2015). An Effective Educational Tool Construction Kits For Fun And Meaningful Learning, International Journal of Technology and Design Education, 25, S. 25-41.
• Sungur, K. (2013). Yöntem Olarak Mühendislik-Dizayna ve Ders Materyali Olarak Legolara Öğretmen ve Öğretmen Adaylarının Bakış Açılarının İncelenmesi, Erciyes University, Institute Of Education Sciences.
• Şişman, B. ve Küçük, S. (2018). Ortaokul Öğrencilerine Yönelik Türkçe Robotik Tutum Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ege Eğitim Dergisi / Ege Journal Of Education, 19(1), 284-299.
• Tezbaşaran, A. (1997), Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, 5-51.
• Wing, J. M. (2006). Computational Thinking, Communications Of The Acm, 49(3), 33-35.
• Yurdugül, H. & Aşkar, P. (2008), An Investigation of The Factorial Structures of Pupils’ Attitude Towards Technology (Patt): A Turkish Sample, Elementary Education, 7 (2), 288-309.