Life Goals and Personal Growth Initiative as Predictors of Mental Health Continuum of Emerging Adults

Year 2025, Volume: 27 Issue: 1, 303 - 318, 03.03.2025

Ebru Çanakçı Uğur , Pürem Altıparmak , M. Engin Deniz

https://doi.org/10.32709/akusosbil.1263241

Abstract

In this study, it is aimed to examine the predictive role of personal growth initiative and life goals on mental health continuum in emerging adults. Another purpose of the study is to examine whether the mental health continuum of the participants differ significantly according to their gender, marital status and employment status. 433 emerging adults participated in the study. "Personal Information Form", "Mental Health Continuum Short Form", "Life Goals Scale Short Form" and "Personal Growth Initiative Scale-II" were used as data collection tools in the research. Independent Sample t-Test, One-Way Analysis of Variance (ANOVA), Tukey Multiple Comparison Test and Stepwise Regression Analysis were used in the analysis of the data. As a result of the study, it was found that mental health continuum was significantly predicted by personal growth initiative and life goals. It was found that the mental health continuum of emerging adults did not differ according to gender. However, it was observed that it differed according to marital status. This differentiation is as follows: Married participants' mean mental health continuum scores are significantly higher than single participants. In addition, the mean scores of mental health continuum of the full-time working participants were found to be significantly higher than the non-working participants.

Keywords

Mental health continuum, Life goals, Personal growth initiative, Emerging adults

Ethical Statement

Ethical approval for this research was obtained from the Ethics Committee for Social and Human Sciences Research at Yıldız Technical University with the decision of the meeting dated 24.06.2021 and numbered 2021/04.

Beliren Yetişkinlerin Ruh Sağlığı Sürekliliklerinin Yordayıcıları Olarak Yaşam Amaçları ve Kişisel Gelişim Yönelimleri

Abstract

Bu araştırmada beliren yetişkinlerde kişisel gelişim yönelimleri ve yaşam amaçlarının ruh sağlığı süreklilikleri üzerindeki yordayıcı rolünü incelemek amaçlanmaktadır. Bununla birlikte katılımcıların ruh sağlığı sürekliliklerinin cinsiyetlerine, medeni durumlarına ve çalışma durumlarına göre anlamlı biçimde farklılaşıp farklılaşmadığını incelemek de amaçlanmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu 433 beliren yetişkin oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgiler Formu”, “Ruh Sağlığı Sürekliliği Kısa Formu”, “Yaşam Amaçları Ölçeği Kısa Formu” ve “Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği-II” kullanılmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Örneklem t-Testi, ANOVA-Tek Yönlü Varyans Analizi, Tukey Çoklu Karşılaştırma Testi ve Adımsal (Stepwise) Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, beliren yetişkinlerde yaşam amaçları ile kişisel gelişim yönelimlerinin ruh sağlığı sürekliliklerini anlamlı biçimde yordadığı bulunmuştur. Beliren yetişkinlerin ruh sağlığı sürekliliklerinin, cinsiyete göre farklılaşmadığı; fakat medeni duruma göre farklılaştığı görülmüştür. Bu farklılaşma şu şekildedir: Evli olan katılımcıların ruh sağlığı sürekliliği puan ortalamaları, bekâr olanlara göre anlamlı bir biçimde daha yüksektir. Ayrıca tam zamanlı çalışan katılımcıların, ruh sağlığı sürekliliği puan ortalamaları da çalışmayanlara göre anlamlı bir biçimde yüksek olarak tespit edilmiştir.

Keywords

Ruh sağlığı sürekliliği, Yaşam amaçları, Kişisel gelişim yönelimi, Beliren yetişkinler

Ethical Statement

Bu araştırma için Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal ve Beşerî Bilimler Araştırmaları Etik Kurulu’ndan 24.06.2021 tarih ve 2021/04 numaralı toplantı kararı ile etik kurul izni alınmıştır.

References

• Adler, A. (2011). Nevrozlar. (L. Yarbaş, Çev.) İzmir: İlya Yayınevi.
• Adler, A. (2017). Yaşamın anlam ve amacı. (K. Şipal, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
• Arnett, J. J. (2007). Emerging adulthood: What is it, and what is it good for?. Child Development Perspectives, 1(2), 68-73. http://doi.org/10.1111/j.1750-8606.2007.00016.x
• Arnett, J. J., Žukauskienė, R. ve Sugimura, K. (2014). The new life stage of emerging adulthood at ages 18–29 years: Implications for mental health. The Lancet Psychiatry, 1(7), 569-576. http://doi.org/10.1016/S2215-0366(14)00080-7
• Arnett, J.J. ve Eisenberg, N. (2007) Introduction to the special section: Emerging adulthood around the world. Child Development Perspective, 1(2), 66-67. http://doi.org/10.1111/j.1750- 8606.2007.00015.x
• Atak, H. (2011). Yetişkinliğe Aşamalı Geçiş: Beliren Yetişkinlik Tek Bir Ana Yol. İlköğretim Online, 10(1), 51-67.
• Atak, H. ve Çok, F. (2010). İnsan yaşamında yeni bir dönem: beliren yetişkinlik. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(1), 39-50.
• Bacanlı, H. (2017). Değer biçimlendirme yaklaşımı. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Braithwaite, S., ve Holt-Lunstad, J. (2017). Romantic relationships and mental health. Current Opinion in Psychology, 13, 120-125. http://doi.org/10.1016/j.copsyc.2016.04.001
• Brdar, I., Rijavec, M. ve Miljković, D. (2009). Approaches to happiness, life goals and wellbeing. Understanding positive life. Research and Practice on Positive Psychology, 45-64.
• Bühler, J. L., Weidmann, R., Nikitin, J., & Grob, A. (2019). A closer look at life goals across adulthood: Applying a developmental perspective to content, dynamics, and outcomes of goal importance and goal attainability. European Journal of Personality, 33(3), 359-384. http://doi.org/10.1002/per.2194
• Cortès-Franch, I., Escribà-Agüir, V., Benach, J. ve Artazcoz, L. (2018). Employment stability and mental health in Spain: towards understanding the influence of gender and partner/marital status. BMC Public Health, 18(1), 1-11. http://doi.org/10.1186/s12889-018-5282-3
• Çanakçı-Uğur, E., Kuzgun, N. E., ve Deniz, M. E. COVID-19 korkusu yaşayan beliren yetişkinlerin COVID-19 salgınına ilişkin algıları: bir metafor analizi. Humanistic Perspective, 6(1), 12-32. http://doi.org/10.47793/hp.1355058
• de Vos, A. J., Radstaak, M., Bohlmeijer, E. T. ve Westerhof, J. G. (2018). Having an eating disorder and still being able to flourish? Examination of pathological symptoms and well-being as two continua of mental health in a clinical sample. Frontiers in Psychology. 9, 1-13. http://doi.org/10.3389/fpsyg.2018.02145
• Demirbaş-Çelik, N. (2016). Üniversite öğrencilerinin yaşamda anlam ve yaşam amaçları arasındaki ilişki. Mediterranean Journal of Humanities, 6(1), 133-141. http://doi.org/10.13114/MJH.2016119294
• Demirci, İ. (2012). Öğretmen adaylarının öz bilgi ve psikolojik iyi olma düzeyleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Demirci, İ. ve Akın, A. (2015). Ruh sağlığı sürekliliği kısa formunun geçerliği ve güvenirliği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 48(1), 49-64.
• Didaskalou, E., Andreou, E., Roussi-Vergou, C. ve Skrzypiec, G. (2018). Are Greek school students flourishing? Pastoral Care In Education. 36(3), 223-237. http://doi.org/10.1080/02643944.2018.1480185
• Emslie, C., Fuhrer, R., Hunt, K., Macintyre, S., Shipley, M. ve Stansfeld, S. (2002). Gender differences in mental health: evidence from three organisations. Social Science & Medicine, 54(4), 621-624. http://doi.org/10.1016/s0277-9536(01)00056-9
• Eryılmaz, A. (2012). Pozitif psikoterapi bağlamında yaşam amaçları belirleme ölçeğinin üniversite öğrencileri üzerinde psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Klinik Psikiyatri, 15, 166-174.
• Eryılmaz, A. (2012a). Pozitif psikoterapi bağlamında geliştirilen ergenler için amaçları genişletme grup rehberliği programının etkililiğinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(164), 3-19.
• Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2010). Beliren Yetişkinlikte Romantik Yakınlığı Başlatma: Yakınlığa Karşı Yalıtılmışlık mı?. Turkish Psychological Counseling & Guidance Journal, 4(34).
• Eryılmaz, A. ve Mutlu, T. (2016). Kuramdan uygulamaya bireyle psikolojik danışma. (2. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Fidell, A. (2005). Discovering statistics using SPSS. London: Sage.
• Góngora, V. C. ve Solano, A. C. (2017). Assessment of the mental health continuum in a sample of Argentinean adults. Psychology, 8(03), 303. http://doi.org/10.4236/psych.2017.83018
• Goyal, K., Chauhan, P., Chhikara, K., Gupta, P., ve Singh, M. P. (2020). Fear of Covid 2019: First suicidal case in India!. Asian Journal of Psychiatry, 49, http://doi.org/10.1016/j.ajp.2020.101989
• Guo, C., Tomson, G., Keller, C., ve Söderqvist, F. (2018). Prevalence and correlates of positive mental health in Chinese adolescents. BMC Public Health. 18, 1-11. http://doi.org/10.1186/s12889-018-5133-2
• Hardin, E. E. ve Weigold, I. K., Robitschek, C. ve Nixon, A. E. (2007). Self-discrepancy and distress: The role of personal growth initiative. Journal of Counseling Psychology, 54(1), 86-92. http://doi.org/10.1037/0022-0167.54.1.86
• Hietalahti, M., Rantanen, J. ve Kokko, K. (2016). Do life goals mediate the link between personality traits and mental well-being. The Journal of Happiness & Well-Being, 4(1), 72-89.
• Hill, T. D. ve Needham, B. L. (2013). Rethinking gender and mental health: a critical analysis of three propositions. Social Science & Medicine, 92, 83-91. http://doi.org/10.1016/j.socscimed.2013.05.025
• İlhan, T. (2016). Yaşam amaçları ölçeği kısa formunun (YAÖ-KF) geliştirilmesi. ERPA International Congresses on Education e-Book of Proceeding içinde (s. 445-449), Saraybosna, Bosna Hersek. 15 Mayıs 2021 tarihinde https://www.erpacongress.com/upload/dosya/erpa_2016_book_of_proceedings_final_157e00410c96c9.pdf adresinden erişildi.
• Judd, F., Armstrong, S. ve Kulkarni, J. (2009). Gender-sensitive mental health care. Australasian Psychiatry, 17(2), 105-111. http://doi.org/10.1080/10398560802596108
• Kara, A., & Çanakçı, E. (2022). The mediating role of resilience in the relationship between fear of covıd-19 and mental health continuum during the COVID-19 pandemic process. International Journal of Progressive Education, 18(4), 148-165. http://doi.org/10.29329/ijpe.2022.459.11
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. (26. bs.). Ankara: Nobel.
• Kaya, Ç. (2013). Sosyal iyi olma ile duygusal dışavurum arasındaki ilişkilerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Keyes, C. L. M. (2002). The mental health continuum: from languishing to flourishing in life. Journal of Health and Social Behavior, 43(2), 207-222.
• Keyes, C. L. M. (2007). Promoting and protecting mental health as flourishing: A complementary strategy for improving national mental health. American Psychologist, 62(2), 95-108. http://doi.org/10.1037/0003-066X.62.2.95
• Keyes, C. L. M. ve Annas, J. (2009). Feeling good and functioning well: Distinctive concepts in ancient philosophy and contemporary science. The Journal of Positive Psychology, 4(3), 197-201. http://doi.org/10.1080/17439760902844228
• Keyes, C. L., Wissing, M., Potgieter, J. P., Temane, M., Kruger, A. ve Van Rooy, S. (2008). Evaluation of the mental health continuum–short form (MHC–SF) in setswana‐speaking South Africans. Clinical Psychology & Psychotherapy, 15(3), 181-192. http://doi.org/10.1002/cpp.572
• Keyes, C. L.M. (2005). Mental illness and/or mental health? Investigating axioms of the complete state model of health. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 73(3), 539-548. http://doi.org/10.1037/0022-006X.73.3.539
• Keyes, C. L.M. ve Grzywacz, J. G. (2005). Health as a complete state: The added value in work performance and healthcare costs. Journal of Occupational and Environmental Medicine, 47(5), 523-532. http://doi.org/10.1097/01.jom.0000161737.21198.3a
• King, L. A., Richards, J. H. ve Stemmerich, E. (1998). Daily goals, life goals, and worst fears: Means, ends, and subjective well‐being. Journal of Personality, 66(5), 713-744. http://doi.org/10.1111/1467-6494.00030
• Klockner, K. D. ve Hicks, R. (2008). My next client: Understanding the big five and positive personality dispositions of those seeking psychosocial support interventions. International Coaching Psychology Review, 3(2), 148–163. http://doi.org/10.53841/bpsicpr.2008.3.2.148
• Lawrence, E. M., Rogers, R. G., Zajacova, A., & Wadsworth, T. (2019). Marital happiness, marital status, health, and longevity. Journal of Happiness Studies: An Interdisciplinary Forum on Subjective Well-Being, 20(5), 1539-1561. http://doi.org/10.1007/s10902-018-0009-9
• Lekes, N., Gingras, I., Philippe, F. L., Koestner, R. ve Fang, J. (2010). Parental autonomy-support, intrinsic life goals, and well-being among adolescents in China and North America. Journal of Youth and Adolescence, 39(8), 858-869. http://doi.org/10.1007/s10964-009-9451-7
• Liu, H., Zhang, Y., Burgard, S. A., & Needham, B. L. (2019). Marital status and cognitive impairment in the United States: evidence from the National Health and Aging Trends Study. Annals of Epidemiology, 38, 28-34. http://doi.org/10.1016/j.annepidem.2019.08.007
• Lüdtke, O., Trautwein, U. ve Husemann, N. (2009). Goal and personality trait development in a transitional period: Assessing change and stability in personality development. Personality and Social Psychology Bulletin, 35(4), 428-441. http://doi.org/10.1177/0146167208329215
• Mutlu, T., Korkut-Owen, F., Özdemir, S. ve Ulaş-Kılıç, Ö. (2019). Beliren yetişkinlerin kariyer planları, yaşadıkları kariyer kararsızlıkları ve bununla baş etme stratejileri. Kariyer Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2(1), 1-31.
• Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who is happy?. Psychological Science, 6(1), 10-19. http://doi.org/10.1111/j.1467-9280.1995.tb00298.x
• Okcu, C. (2019). Yetişkinlerde benlik saygısı ve ölüm farkındalığının ruh sağlığı ile ilişkilerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yakın Doğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Lefkoşa.
• Padmanabhanunni, A., & Pretorius, T. (2023). The resilience of South African school teachers in the time of COVID-19: Coping with risk of ınfection, loneliness, and anxiety. International Journal of Environmental Research and Public Health, 20(4), 3462. http://doi.org/10.3390/ijerph20043462
• Park, S. K., Lee, C. K., & Kim, H. (2018). Suicide mortality and marital status for specific ages, genders, and education levels in South Korea: using a virtually individualized dataset from national aggregate data. Journal of Affective Disorders, 237, 87-93. http://doi.org/10.1016/j.jad.2018.05.003
• Robitschek, C. (1998). Personal growth initiative: The construct and its measure. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 30(4), 183-198. http://doi.org/10.1080/07481756.1998.12068941
• Robitschek, C. ve Cook, S. W. (1999). The influence of personal growth initiative and coping styles on career exploration and vocational identity. Journal of Vocational Behaviour, 54, 127-141. http://doi.org/10.1006/jvbe.1998.1650
• Robitschek, C. ve Hershberger, A. R. (2005). Predicting expectations about counseling: Psychological factors and gender implications. Journal of Counseling & Development, 83(4), 457–469. http://doi.org/10.1002/j.1556-6678.2005.tb00367.x
• Robitschek, C. ve Keyes, C. L. M. (2009). Keyes's model of mental health with personal growth initiative as a parsimonious predictor. Journal of Counseling Psychology, 56, 321–329. http://doi.org/10.1037/a0013954
• Robitschek, C. ve Keyes, C. L. M. (2009). Keyes's model of mental health with personal growth initiative as a parsimonious predictor. Journal of Counseling Psychology, 56(2), 321-329. http://doi.org/10.1037/a0013954
• Robitschek, C., Ashton, M. W., Spering, C. C., Geiger, N., Byers, D., Schotts, G. C. ve Thoen, M. A. (2012). Development and psychometric evaluation of the personal growth initiative scale-II. Journal of Counseling Psychology, 59(2), 274-287. http://doi.org/10.1037/a0027310
• Sancakoğlu, S. S. (2019). Psikososyal yaklaşımla özel eğitime gereksinimi olan çocukların annelerine yönelik bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yalova.
• Santrock, J. W. (2012). Yaşam boyu gelişim. (13. bs.). (G. Yüksel, Çev. Ed. ) Ankara: Nobel.
• Shapiro, A. ve Keyes, C. L. M. (2008). Marital status and social well-being: Are the married always better off? Social Indicators Research, 88, 329-346. http://doi.org/10.1007/s11205-007-9194-3
• Shorey, H. S., Little, T. D., Snyder, C. R., Kluck, B. ve Robitschek, C. (2007). Hope and personal growth initiative: A comparison of positive, future-oriented constructs. Personality and Individual Differences, 43(7), 1917-1926. http://doi.org/10.1016/j.paid.2007.06.011
• Tabachnick, B. G. ve Linda S. F.. (2001). Using multivariate statistics. (4. bs). Boston: Allyn & Bacon.
• Thoen, M. A. ve Robitschek, C. (2013). Intentional growth training: developing an intervention to increase personal growth initiative. Applied Psychology: Health and Well‐Being, 5(2), 149-170. http://doi.org/10.1111/aphw.12001
• Uysal-Tepebaş, M. (2019). Gebelik dönemindeki kadınların ruh sağlığının yordayıcıları olarak distres ve kaygı düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Wang, C., Pan, R., Wan, X., Tan, Y., Xu, L., Ho, C. S., ve Ho, R. C. (2020). Immediate psychological responses and associated factors during the initial stage of the 2019 coronavirus disease (Covid-19) epidemic among the general population in China. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(5), 1729. http://doi.org/10.3390/ijerph17051729
• Weigold, I. K., Porfeli, E. J. ve Weigold, A. (2013). Examining tenets of personal growth initiative using the personal growth initiative scale–II. Psychological Assessment, 25(4), 1396-1403. http://doi.org/10.1037/a0034104
• Westerhof, G. J. ve Keyes, C. L. M. (2010). Mental illness and mental health: The two continua model across the lifespan. Journal of Adult Development, 17(2), 110-119. http://doi.org/10.1007/s10804-009-9082-y
• World. Health Organization. [27.03.2019]. Mental health: a state of well-being. 10 Mayıs 2021 tarihinde https://www.who.int/features/factfiles/mental_health/en/ adresinden erişildi.
• Yalçın, İ. ve Malkoç, A. (2013). Kişisel gelişim yönelimi ölçeği II’nin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özellikleriin incelenmesi. Düşünen Adam, 26, 258-266. http://doi.org/10.5350/DAJPN2013260304
• Yalom, I. (2011). Varoluşçu psikoterapi. (4. bs.). (Z. İyidoğan-Babayiğit, Çev.) İstanbul: Kabalcı.
• Yang, H. ve Chang, E. C. (2016). Is the PGIS-II redundant with the hope scale?: Evidence for the utility of the PGIS-II in predicting psychological adjustment in adults. Personality and Individual Differences, 94, 124-129. http://doi.org/10.1016/j.paid.2016.01.019
• Yüksel-Şahin, F. ve Çanakçı, E. (2022). Eşinden şiddet gören ve görmeyen çalışan kadınların çok yönlü eylemli kişilik özelliklerinin, ruh sağlığı sürekliliklerinin ve toplumsal cinsiyet rollerinin incelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (12), 374-396. http://doi.org/10.21733/ibad.1023139
• Zamorano-González, B., Peña-Cárdenas, F., Pinto-Cortez, C., Narváez, Y. V., Ignacio-Vargas Martínez, J. ve Ramos, L. R. (2021). Unemployment and mental health in a community population from a border city in Mexico. Work, 69(3), 957-967. http://doi.org/10.3233/WOR-213527