Bir Üniversitenin Örgütsel Hikâyelerinin Örgütsel İletişim Kuramları Bağlamında İrdelenmesi

Year 2021, Volume: 5 Issue: 1, 441 - 451, 26.01.2021

Nesrin Ada , Bihter Biçer Oymak

https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.807967

Abstract

1980’lerde kültürel yaklaşım teorisi örgütlerin sembolik ve buna bağlı olarak linguistik yerler olduğu ortaya çıkarmıştır ve örgütsel yaşamda örgüt kültürü ve örgütsel iletişim kavramlarının bir arada ele alınması gerektiğini vurgulamıştır ve bu kuramların birbirinden ayrılamaz nitelikte oldukları sonucuna varılmıştır. Bu çalışmanın amacı yorumlayıcı örgüt kültürü yaklaşımını ve gelişimini ve örgütsel iletişim kuramlarını literatür taraması ile ortaya çıkarmak ve bir üniversitenin örgütsel hikayelerini örgütsel iletişim kuramları bağlamında araştırmaktır. Araştırma niteliksel yöntem kapsamında ele alınıp hikaye analizinden faydalanılmıştır. Bir üniversitenin 2019 yılında yayınlanan 681 adet haberleri analiz edilerek kategorilere ayırıp her bir kategorinin üniversite kültürünü ve iç ve dış iletişimini etkilediği literatür taraması sonucunda tespit edilmiştir. Nitel çalışma tek bir üniversitenin basında yer alan hikayeleri üzerinden araştırılmıştır ve üniversitenin basın sayfası arşivinden faydalanılmıştır. Çalışmanın ileride yapılabilecek çalışmalara bir temel teşkil edeceği düşünülmektedir. Böylece çalışmalar arası mukayese yöntemi ile kurumlar arası farklılıkların ortaya çıkara bilinmesi öngörülmektedir.

Keywords

Yorumlayıcı Örgüt Kültürü, Örgütsel İletişim, hikayeler

References

• AYDIN, M. (2000). “Eğitim Yönetimi” (6. baskı). Ankara: Hatiboğlu Yayınevi
• BEACH, D. Stuart (1975): “Personnel: The management of people at work”, New York, Macmillan und London, Collier Macmillan.
• BROWN, R. H. (2002). “Retorik, Tekstüalite ve Sosyolojik Teoride Postmodern Dönüş İçinde Arslan”, H. (Edt.). Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler: İnsan Bilimlerinde Retoriğe Dö-nüş (ss. 369-380). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• BRUMLIK, M. (2006). " Kultur" ist das Thema. Pädagogik als kritische Kulturwissenschaft Zeitschrift für Pädagogik 52 (2006) 1, S. 60-68 urn:nbn:de:0111-opus-44454
• COOREN, F. (1999). “Applying Socio-Semiotics to Organizational Communication”. Management Communication Quarterly, 13(2), 294-304.
• DEMERS, C. (2007). “Organizational change theories: A synthesis”. sage.
• EBERS, M. (2013). “Organisationskultur: ein neues Forschungsprogramm?” (Vol. 33). Springer-Verlag.Kulturwissenschaft. Zeitschrift für Pädagogik, 52(1), 60-68.
• EKŞİ SÖZLÜK, (04.07.2011- 13.07.2011), https://eksisozluk.com/kulturel-fenomen--2906023,15.12.2019, 02:07.
• EKŞİ SÖZLÜK, (09.11.2009), https://eksisozluk.com/kulturel-metafor--2236267, 15.12.2019, 02:12.
• ERDAL, G. (2017). “Logolar, Dil ve Semiyotik”. Ulakbilge Sosyal bilimler Dergisi, 5(11), 683-699.
• FAIRHURST, G. T. ve PUTNAM, L. L. (2004). “Organizations as Discursive Constructions. Communication Theory”, 14, 5-26.
• FULK, J. ve BOYD, B. (1991). “Emerging Theories of Communication in Organizations. Journal of Management”, 17(2), 407-446.
• GIZIR, S. (2002). “Üniversite ve İletişim: Bir Durum Çalışması”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 30, 219-244.
• GIZIR, S. ve Şimşek, H. (2005). “Communication in a Academic Context”. Higher Educa-tion, 50, 197-221.
• GUDYKUNST, W. B. (1997). “Cultural Variability in Communication. Communication Re-search”, 24(4), 327-348.
• GÜRGEN, H. (1997). “Örgütlerde İletişim Kalitesi. İstanbul”: Der Yayınları.
• HATCH, M. J., & Cunliffe, A. L. (2006). “Modern, symbolic, and postmodern perspectives”. Oxford University Press.
• JACQUES, E. (1951). “The Social Structure of a Factory”.
• JENSEN, M. T. (2003). “Organizational Communication a Review”: Research and Develop-ment Report, No.1/2003, Anderforkskning, Norvay
• JETZKE, T. (2015). “Zukunftsforschung und Organisationskultur–Organisationskulturelle Zukunftskonzepte als Voraussetzung für die Zukunftsfähigkeit von Organisa-tionen”. Zeitschrift für Zukunftsforschung, 4(1), 32-55.
• KAYA, Y. K. (1999). “Eğitim Yönetimi Kuram ve Türkiye’deki Uygulama” (7. Baskı). Anka-ra: Bilim Yayıncılık.
• KESKIN, H., AKGÜN, A. E., & KOÇOĞLU, İ. (2016). “Örgüt teorisi”. Nobel Dağıtım, 153-154.
• KIM, S. G. (2008). “Die Gewerkschaftskrise und der Reformprozess des Gewerkschafts-systems in Südkorea: eine Untersuchung des aktuellen Gründungsprozesses eines Indus-triegewerkschaftssystems” (Doctoral dissertation).
• KOBI, J. M., & WÜTHRICH, H. A. (1986). “Unternehmenskultur verstehen, erfassen und gestalten”. Verlag Moderne Industrie.
• KOCABAŞ, F. (2005). “Değişime Uyum Sürecinde İç ve Dış Örgütsel İletişim Çabalarının Entegrasyonu Gerekliliği”. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 247-252.
• KOWALSKI, T. J. (2000). “Cultural Change Paradigms and Administrator Communication”. Contemporary Education, 71(2), 4-12.
• KUMMEROW, E., & Kirby, N. (2014). “Organisational Culture: Characteristics of Good Workers”. World Scientific.
• LEWIS, Phillip V. (1987): “Organizational Communication: The Essence of EffectiveM-anagement”, John Wiley & Sons Inc.
• MARTIN, J., & CULTURE, O. (2001). “Mapping the terrain”. Thousand Oaks.
• MCAULEY, J., DUBERLEY, J., & JOHNSON, P. (2007). “Organization theory: Challenges and perspectives”. Pearson Education.
• MORLEY, D. D. ve SHOCKLEY-ZALABAK, P. (1997). “Organizational Communication and Culture: A Study of 10 Italian High-Technology Companies”. The Journal of Business Communication, 34(3), 253-268.
• NERDINGER, F. W., & SCHAPER, N. (2014). “Formen des Arbeitsverhaltens. In Arbeits-und Organisationspsychologie” (pp. 441-459). Springer, Berlin, Heidelberg.
• ÖZBUDUN, S., ŞAFAK, B., & ALTUNTEK, N. S. (2006). “Antropoloji: kuramlar, ku-ramcılar”. Dipnot Yayınları.
• PACANOWSKY, M. E. ve TRUJILLO-O’DONELL, N. (1982). “Communication and Organi-zational Culture”. The Western Journal of Speech Communication, 46, 115-130.
• POOLE, M. S., PUTNAM, L. L. ve SEIBOLD, D. R. (1997). “Organizational Communication in the 21st Century”. Mamagement Communication Quarterly, 11, 127-138.
• REILLY, B. J. ve DIANGELO, J. A. (1990). “Communication: A Cultural System of Meaning and Value”. Human Relations, 43(2), 129-140.
• ROGERS, E. M., HART, W. B. ve MIIKE, Y. (2002). “Edward T. Hall and History of Inter-cultural Communication: The United States and Japan”. Keio Communication Review, 24, 1-24.
• SAFFOLD, G. S. (1988). “Culture traits, strength, and organizational performance: Moving beyond “strong” culture”. Academy of management review, 13(4), 546-558.
• SCHEIN, E. H. (1985). “Defining organizational culture. Classics of organization theo-ry”, 3(1), 490-502.
• SCHEIN, E. H. (2009). “The corporate culture survival guide” (Vol. 158). John Wiley & Sons.
• SEEGER, M. W. (2001). “Ethics and Communication in Organizational Contexts: Moving from the Fringe to the Center”. American Communication Journal, 5, 1-10.
• TELMAN, N. ve ÜNSAL, P. (2005). “İnsan İlişkilerinde İletişim”. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• TÜRK DİL KURUMU SÖZLÜKLERİ (2019) İrdelemek, https://sozluk.gov.tr/?kelime=%C4%B0RDELEME, 15.12.2019, 02:15.
• VURAL, B. A. (2003). “Kurum Kültürü”. İstanbul: İletişim Yayınları.
• ZIELOWSKI, C. (2006). “Managementkonzepte aus Sicht der Organisationskultur: Auswahl, Ausgestaltung und Einführung”. Springer-Verlag.