Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medyada 2019 Yerel Seçimlerindeki Muhtar Adaylarının Instagram Kullanımları

Year 2020, Volume: 2 Issue: 1, 141 - 162, 15.02.2020

Ayda Sabuncuoğlu İnanç , Yasin Bozdemir , Esra Doğan

Abstract

Günümüzde yaşanan teknolojik gelişmelerle 21. yüzyılda ortaya çıkan sosyal medya, siyasal pazarlamanın önemini daha çok artırmıştır. Sosyal medya son dönemde Amerika başta olmak üzere birçok ülkedeki siyasi aktörün seçim yarışından galip çıkmasını sağlamıştır. Sosyal medyadaki siyasal iletişim faaliyetleri özellikle Twitter, Facebook, Instagram gibi sosyal ağlarda yoğunlaşmaktadır. Kullanıcı sayısı hızla artan, sunduğu olanaklar giderek genişleyen Instagram platformu, siyasal pazarlama için uygun bir ortam sağlamaktadır. Bu bağlamda bir siyasal iletişim aracı olarak tercih edilen Instagram, yerel seçim yarışındaki muhtar adayları için de önem arz etmektedir. Bu doğrultuda çalışmada, seçim sürecinde muhtar adaylarının Instagram’ı kullanım düzeylerine ulaşmak ve demografik bir kullanım haritası oluşturmak amaçlanmıştır. Bu amaçla 31 Mart 2019 yerel seçimleri için muhtar adayları tarafından üretilen içeriklerin yer aldığı hashtagler saptanmış ve hashtag kategorileri çerçevesinde 850 farklı adaya ait 850 içerik belirlenerek içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Sonuçlara göre; siyasi pazarlama aracı olarak Instagram kullanımı, muhtar adaylarının genelinde tatmin edici düzeyde olsa da kadın adaylarda ve 45-79 yaş arası adaylarda yeterince yaygınlaşmamıştır. Bunun yanı sıra adaylıkların belli şehirlerde, coğrafi bölgelerde ve demografik faktörlerde yoğunlaştığı görülmektedir.

Keywords

Yerel Seçim, Muhtar Adayı, Sosyal Medya, Siyasal İletişim, Instagram, Hashtag

References

• Aktaş, H. (2004). Partilerin Seçim Kampanyaları Örneğinde Siyasal İletişim. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya. Akyol, M. (2015). Seçim Kampanyalarında Sosyal Medya Kullanımı: Facebook ve 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (55), 98-114. Akyüz, İ. (2014). Siyasal Pazarlama Yaklaşımı İle Seçim Öncesi ve Sonrası Seçmen Davranışının İncelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul. Avcı, K. (2015). Siyasal Partilerin Seçim Kampanyaları Faaliyetlerine Karşı Seçmenin İlgi Düzeyleri: 2015 Genel Seçimleri Örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 3 (2), 177-205. Avcı, K. (2014). Yerel Seçim Kampanyalarında Halkla İlişkiler: 2014 Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı Seçimleri Örneği. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya. Aziz, A. (2017). Siyasal İletişim (7. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G., & Telli Aydemir, A. (2012). Sosyal Medyada 2011 Genel Seçimleri: Nicel -Nitel Arayüzey İncelemesi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7 (3), 5-29. Bostancı, M. (2014). Siyasal İletişim 2.0. Erciyes İletişim Dergisi, 3 (3), 84-96. Çiftlikçi, A. (1996). Siyaset Pazarlaması ve Siyasi Partilerin Malatya’daki Uygulamaları. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya. Demirtaş, M. C. (2015). Seçmen Davranışlarına Etki Eden Faktörlerin Siyasal Pazarlama Açısından Analizi: İzmir İlinde Çok Değişkenli Bir İnceleme. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Demirtaş, M. C., Orçun, Ç. (2015). Siyasal Pazarlama Uygulamalarının İlk Kez Oy Kullanacak Seçmenler Üzerindeki Etkilerine Yönelik Bir Araştırma. Karamanoğu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17 (28), 41-48. Dilber, F. (2012). Siyasal Katılımda Kitle İletişim Araçlarının Seçmenler Üzerine Etkisi; Karaman İli Seçmenleri Üzerine Bir Alan Araştırması. Humanities Sciences,7 (3), 154-191. Dumlu, H. (2018). Siyasal İletişim Süreci Olarak Cumhurbaşkanı Adaylarının Twitter Hesaplarının İçerik Çözümlemesi: 24 Haziran 2018 Seçimleri. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (2), 200-211. Engin, S. (2006). Siyasal Kampanya Sürecinde Medya ve Siyasal Reklamcılığın Rolü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara. Eroğlu, A., H., Bayraktar, S. (2010). Siyasal Pazarlama Uygulamalarının Seçmen Tercihleri Üzerine Etkileri –İzmir İli Örneği-. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 187-207. Fidan, Z. (2015). ‘‘Siyasal İletişim Kampanyalarında Yeni İletişim Teknolojilerinin Kullanımı: 2015 Genel Seçimleri Dönemi Web Sayfaları ve Sosyal Medya Kullanımları’’. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya. Genel, M. G. (2010). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Almanya’daki Türk Medyasının, Almanya’da Yaşayan Türklerin Siyasal Tercihleri Üzerine Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul. Genel, M. Gökhan (2012). Siyasal İletişim Kampanyalarında Sosyal Medyanın Kullanımı (12 Haziran 2011 Seçimleri “twitter” Örneği), TOJDAC, 2 (4). Heywood, A. (2017). Siyaset (18. Baskı). (Özipek, B. B., Seçilmişoğlu, B., Yayla, A., Başdemir, H. Y., Çev.). Ankara: Adres Yayınları. İnal, M. E., Karabacak, E. G. (1995). Siyasal Pazarlamanın Gelişmesi ve İlkeleri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (12), 153-160. İslamoğlu, A., H. (2002). Siyaset Pazarlaması Toplam Kalite Yaklaşımı. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım. Kalender, A. (2000). Siyasal İletişim, Seçmenler ve İkna Stratejileri. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları. Konuk, N. (2019). Bir Sosyal Medya Aracı Olarak Instagram Kullanımı ve Kişisel İletişim Kaygısı Üzerine Üniversite Öğrencileri İle Araştırma. International EUropean Journal of Managerial Research Dergisi, 3 (4), 1-26. Korkut, Y. (2018). Siyasal İletişimde İletişim Teknolojilerinin Kullanımı: Siyasi Partiler Erzurum İl Yönetimi Örneği. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum. Köseoğlu, Y., Al, H. (2013). Bir siyasal propaganda aracı olarak sosyal medya. Akademik İncelemeler Dergisi. 8 (3), 103-125. Onat, F., Okmeydan, C. K. (2015). Politik Halkla İlişkilerde Sosyal Medya Kullanımı: 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri ve 10 Ağustos 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (23), 79-94. Orhan Göksün, D., Ozan, F., & Kurt, A. A. (2018). Eğitim Çantası: Web 2.0 Araçlarını Kategori Bazlı Sunan Sosyal Bir Web Sitesinin Geliştirilmesi. Ege Eğitim Dergisi, 19 (2), 505-533. Silsüpür, Ö. (2016). Siyasal İletişim Aracı Olarak Twitter’ın Kullanımı: 07 Haziran 2015 Genel Seçimi Üzerine Bir Çalışma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4 (2), 725-747. Sütçü, C. S., Düvenci, A., Aytekin, Ç. (2013). Türkiye’deki Siyasal Yaşamda Sosyal Medya: Siyasal Partilerin Kullanım Düzeylerine İlişkin Bir Araştırma. Algül, A., Üçer, N. (Ed.), Yeni Medya’da Demokrasi (165-204). Konya: Literatürk Academia. Tan, A. (2002). Politika’da Niye Kaybediyorlar? Nasıl Kazanırlar? İstanbul: Papatya Yayıncılık. Tehci, A. (2018). Siyasal Pazarlama Sürecinde Sosyal Medya ve Elektronik Ağızdan Ağıza İletişim. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gümüşhane Üniversitesi, Gümüşhane. Topbaş, H. (2009). David Easton’un Siyasal Sistem Teorisi Bağlamında Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Katılma (Erzurum Seçmeni Üzerine Bir Araştırma). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara. Tosyalı, H., Sütcü, C. (2019). Türkiye’de Sosyal Medya Üzerinden Siyasal Propaganda Yapmak: 2018 Cumhurbaşkanı Seçimi Örneği. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 14 (52), 61-89. Uslu Divanoğlu, S. (2008). Seçim Kampanyalarında Siyasal Pazarlama Karması Elemanlarının Yeri ve Önemi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (2), 105-118. Vural, A. M. (2010). Parti İçi Demokrasi ve Siyasal İletişime Katkıları. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (13), 145-162. Vural, Z. B., BAT, M. (2009). Siyasal Seçim Kampanyalarında Yeni İletişim Teknolojileri ve Blog Kullanımı: 2008 Amerika Başkanlık Seçimlerine YÖNELİK Karşılaştırmalı Bir Analiz. Journal Of Yaşar University, 4 (16), 2745-2778. Yalçınkaya, N. (2018). Türkiye’deki Siyasi Partilerin Dijital Pazarlama Kanallarını Kullanımı. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25 (1), 199-216. Zeybek, B. (2016). Siyasal Reklam İkna ve Retorik. İstanbul: Beta Yayınları. Arslan, E. Marketing Türkiye (23.03.2019), https://www.marketingturkiye.com.tr/haberler/siyasette-yeni-donem-dijital-propaganda/, Erişim Tarihi: 22 Haziran 2019. Digital 2019 Turkey. (2019), https://wearesocial.com/global-digital-report-2019, Erişim Tarihi: 9 Haziran 2019. Gaudin, S. (2016), In presidential campaign, Twitter was a powerful political tool. https://www.computerworld.com/article/3137261/social-media/in-presidential-campaign-twitterwas-a-powerful-political-tool.html, Erişim tarihi: 25 Haziran 2019. Milat Gazetesi (31.03.2019), https://www.milatgazetesi.com/trend/yerel-secim-ne-demek/haber-200500, Erişim Tarihi: 19 Haziran 2019. Nebil, F. T24 Bağımsız İnternet Gazetesi (23.06.2018), https://t24.com.tr/yazarlar/fusun-sarp-nebil/2018-cumhurbaskanligi-seciminde-hangi-aday-sosyal-medyayi-daha-iyi-kullandi,19975, Erişim Tarihi: 17 Haziran 2019.