FEMALE SUICIDES IN OUR METROPOLITAN CITIES

Year 2022, Issue: 19, 179 - 203, 28.02.2022

Ferdi Akbaş , Zeki Koday

https://doi.org/10.33404/anasay.1058870

Abstract

It is our biggest and most realistic goal to identify the steps that need to be taken to prevent suicides and especially female suicides, and it is our sincere wish to be useful to the works that will be prepared about suicide. Within the scope of this research, more than 350 academic works on suicides have been reached and all the works have been thoroughly examined with all the details and the road map of the study has been determined. Descriptive research management and document analysis were used in this study, which deals with suicidal acts on the basis of the data of the Turkish Statistical Institute for 2019 on women and the provinces with the title of metropolitan in administrative terms, in particular, descriptive research management and document analysis were used. The methods in question were used to analyze female suicides in categories such as age group, suicide patterns, causes, and gross suicide rates. According to the evaluations, a total of 604 women in our province with 30 metropolitan status chose the path of suicide and ended their lives. The maximum numbers of cases were found in Istanbul (99 cases), Ankara (43 cases), Diyarbakır (37 cases) and İzmir (36 cases), while Malatya (2 cases), Trabzon (5 cases) and Sakarya (6 cases) constituted the provinces with the lowest values. The highest number of cases in the age groups occurred in the group aged 20-24 to 15-19 years. The most preferred method of suicide is hanging, while other and illness have been the most common causes of suicide (Tüik, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=115&locale=tr, Erişim Tarihi: 10.11.2021). Female suicides are a preventable public and community health problem. In order to avoid this act, the socio-economic and socio-cultural problems of women should be solved, a permanent and effective roadmap should be prepared and urgently implemented.

BÜYÜKŞEHİRLERİMİZDE KADIN İNTİHARLARI

Abstract

İntiharların ve özellikle de kadın intiharlarının önlenebilmesi için atılması gereken adımların tespit edilebilmesi en büyük ve en gerçekçi amacımız olup intihar konusunda hazırlanacak olan eserlere faydalı olmak en içten temennimizdir. Bu araştırma kapsamında intiharları konu alan 350’den fazla akademik esere ulaşılmış ve bütün eserler tüm detayları ile kapsamlı bir şekilde incelenmiş ve çalışmanın yol haritası belirlenmiştir. İntihar eylemlerini kadınlar özelinde 2019 yılı Türkiye İstatistik Kurumu verileri ve idari bakımdan büyükşehir unvanına sahip iller bazında ele alan bu çalışmada betimsel araştırma yönetimi ile doküman analizi kullanılmıştır. Söz konusu yöntemler ile kadın intiharları yaş grubu, intihar şekilleri, nedenleri, kaba intihar hızları gibi kategorilerde analiz edilmeye çalışılmıştır. Yapılan değerlendirmelerle 30 büyükşehir statülü ilimizde toplamda 604 kadın intihar yolunu tercih ederek yaşamına son vermiştir. Vaka sayılarında maksimum rakamlar İstanbul (99 vaka), Ankara (43 vaka), Diyarbakır (37 vaka) ve İzmir (36 vaka)’de görülürken, Malatya (2 vaka), Trabzon (5 vaka) ve Sakarya (6 vaka) en düşük değere sahip illeri oluşturmuştur. Yaş gruplarında en fazla vaka 20-24 ile 15-19 yaş aralığındaki grupta meydana gelmiştir. En çok tercih edilen intihar yöntemi, asma olurken, diğer ve hastalık en çok intihar yaşanan nedenleri teşkil etmiştir (Tüik, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=115&locale=tr, Erişim Tarihi: 10.11.2021). Kadın intiharları önlenebilir düzeyde bir halk ve toplum sağlığı sorunudur. Söz konusu fiilinin önüne geçebilmek için kadınların sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel sorunları çözülmeli, kalıcı ve etkin bir yol haritası hazırlanmalı ve acilen uygulamaya konulmalıdır.

Keywords

Kadın İntiharları, Coğrafi Sorun, Büyükşehir Statülü İller.

References

• Atasoy, E., Kösle, M. (2019). İntiharlar Coğrafyası Perspektifinden Dünya, Türkiye ve Bursa İli, Tesam Akademi Dergisi, 6 (1), 123-165.
• Atasoy, E., Ertürk, M. (2014). İntiharlar Coğrafyası: Rusya Örneği, Doğu Coğrafya Dergisi, 19 (31), 37-64.
• Alptekin, K., Duyan, V. ve Demirel, S. (2006). Adıyaman’da İntihar Girişimleri, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7, 140-149.
• Alptekin, K., Duyan, V. Ve Uçan, Ö. (2008). İntiharı Önleme Çalışmalarında Sosyal Hizmet Mesleğinin Rolü, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9, 179-187.
• Alptekin, K., Duyan, V. (2019). Türkiye’de 2007-2016 Yılları Arasında İntihar Hızları Sosyodemografik Faktörlere Göre Nasıl Bir Dağılım Gösterdi?, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 10 (4), 270-276.
• Altındağ, A., Özdemir, B. ve Yanık, M. (2005). Şanlıurfa’da Ateşli Silahla İntiharlar, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 240-244. Aydemir, Ç., Vedin Temiz, H. ve Göka, E. (2002). Majör Depresyon ve Özkıyımda Kognitif ve Emosyonel Faktörler, Türk Psikiyatri Dergisi, 13 (1), 33-39.
• Can, S. S., Güngör, B. ve Aşkın, R. (2013). Hekim İntiharları, Kriz Dergisi, 21 (1-2-3), 33-39.
• Çelik, C. (2019). İntihar Olgusunun Antropolojik Bağlamda Analizi. (Yüksek Lisans Tezi). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
• Çoban, A. D. (2020). Obsesif Kompulsif Bozuklukta Özkıyım Öngördürücüsü Olarak Dürtüsellik, Anksiyete ve Depresif Belirtilerin İncelenmesi, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 21 (2), 180-186.
• Demirel Özsoy, S., Eşel, E. (2003). İntihar (Özkıyım), Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4, 175-185.
• Demirkol, M. (2013). İntihar Olasılığı: Kişilik Özellikleri, Kontrol Odağı ve Ölüm Algısı Açısından Bir Değerlendirme. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Durkheim, E. (2013). İntihar, (Çeviren: Z. Zühre İlkgelen), 1. Baskı, İstanbul: Pozitif Yayınları.
• Günay Aktaş, S. (2014). Türkiye’de İntihar (2002-2011), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Haran, S., Aydın, O. (1995). Depresyon, Umutsuzluk, Sosyal Begenirlik ve Kendini Kurgulama Düzeyinin İntihar Fikirleri ile İlişkisi, Kriz Dergisi, 3 (1-2), 218-222.
• Hocaoğlu, Ç., Ükinç, K., Tanrıöver Kandil, S., Ersöz, H. Ö., Sayar, M. K. (2001). Bir Ergenin İntihar Girişimi, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2 (4), 236-242.
• Karacaoğlu, E., Keten, A., Akçan, R., İçme, F., Karagöl, A., Avcı, E. (2013). Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine İntihar Girişimi Nedeniyle Başvuran Olguların İncelenmesi, Adli Tıp Dergisi, 27 (1), 29-35.
• Kekeç, Z., Yıldırım, C., İkizceli, İ., Gönül, A. S., Sözüer, E. M. (2000). Özkyım Girişimi Nedeni ile Acil Servise Başvuran Hastalarda Hazırlayıcı Etkenler, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 1 (3), 157-161.
• Kesebir, S., Gülpek, D. ve Noyan, M. A. (2002). Özkıyım Girişimlerinin Doğası, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 3, 88-96.
• Kesebir, S., Şimşek, Y. ve Akbaş, S. (2010). Özkıyım Girişiminde Mizaç: Kortizon Aracı Rolü, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 293-298.
• Kılıç, M., Kocadaş, B. (2013). Değişime Ayak Uyduramayan Gençlik ve İntihar: Adıyaman Örneklemi, VII. Ulusal Sosyoloji Kongresinde Sunulan Bildiri, Muğla.
• Kırpınar, İ., Aydın, N. (2001). Şizofrenide İntihar, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2 (1), 47-52.
• Kozatepe, E. (2015). İntihar ve İntihara Teşebbüs Yöntemleri, Nedenleri ve Çözüm Yolları. (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Oral, E. A. (1994). İntihar Girişimi Olan Kadınların Duygularını Açma Davranışı, Kriz Dergisi, 2 (2), 299-310.
• İşbitiren, Y. (2019). İntihar Girişimi Olan 12-18 Yaş Aralığındaki Ergen Bireylerde Nöropsikolojik Test Bulgularının Değerlendirilmesi ve Columbia İntihar Riskini Derecelendirme Ölçeği’nin Duyarlık ve Özgüllüğünün Belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Sezer, S. (2011). Ticari Başarısızlık Sonucu Ortaya Çıkan İntihar ve İntihar Girişimi Olaylarının Sosyo-Ekonomik Nedenleri. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Şenol, V., Ünalan, D., Avşaroğlu, L., İkizceli, İ. (2005). İntihar Girişimi Nedeniyle Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Anabilim Dalı’na Başvuran Olguların İncelenmesi, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 19-29.
• Özen, Ş., Güloğlu, C. (2003). İlaçla Özkyım Girişiminde Bulunan Ergen ve Gençlerde Depresif Belirti Farklılıkları, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4, 159-166.
• Tel, H., Uzun, S. (2003). İntihar Girişimi ile Acil Servise Başvuran Hastaların Sosyal Destek ve Stresle Baş Etme Durumları, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4, 151-158.
• Yağdıran, F. (2019). Sosyolojik Açıdan İntihar Olgusu ve Sosyal Medyaya Yansıyan İntihar Eğilimlerinin Analizi. (Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Yalvaç, D. H., Kaya, B. ve Ünal, S. (2014). İntihar Girişimi ile Başvuran Bireylerde Kişilik Bozukluğu ve Bazı Klinik Değişkenler, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 15, 24-30.
• Yanık, M., Özmen, M. (2002). Psikiyatri Polikliniğine Başvuran Hastalarda Çocukluk Çağı Kötüye Kullanım / İhmal Yaşantıları ile İntihar, Kendine Fiziksel Zarar Verme ve Dissosiyatif Belirtiler Arasındaki İlişki, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 3, 140-146.
• Yaşar, H., Akduman, B., Gültekin Akduman, G., Doğan, B., Cantürk, G. (2007). Hemşirelerin Sosyo-Demografik Özellikleri, Çalışma Koşulları, İşyerinde Duygusal ve Fiziksel Şiddete Maruz Kalma Durumu ve İntihar Olasılığı İlişkisinin İncelenmesi, Adli Tıp Dergisi, 21 (1), 1-9.
• Yıldız, M. C. (2008). Türkiye’de Töre Baskısına Bağlı İntiharlar ve Töre Cinayetleri, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 209-231.
• Türk Dil Kurumu Sözlükler Sayfası, https://sozluk.gov.tr/ (Access Date: 08.11.2021).
• TÜİK Suicide Statistics Database, (TÜİK, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=115&locale=tr , (Accessed on: 10.11.2021).