Abstract
Osmanlı Devleti’nin Birinci Dünya Savaşı’ndan yenik çıkmasının ardından
başlayan işgal sürecinde İtilaf Devletleri’nin desteğini alarak Batı Anadolu’yu işgal
eden Yunanistan, Anadolu’da ciddi bir Türk direnişiyle karşılaşmış ve üç yıl süren
çarpışmalar sonucunda bozguna uğrayarak geri çekilmek zorunda kalmıştır.
Yaşanan yenilgi Yunan iç ve dış siyasetinde önemli kırılmaları beraberinde getirmiş,
20 Kasım 1922’de toplanan Lozan Barış Konferansı’nda Yunanistan bir yandan
konferansta kendisinden istenen taleplerle yüzleşmiş, diğer yandan iç politikada bu
felaketten sorumlu tutulanlarla hesaplaşma yoluna gitmiştir.
Lozan Barış Konferansı İtilaf Devletleri’nin Türk taleplerini kabul etmemeleri
sonucunda Şubat 1923’te çıkmaza girmiş ve görüşmelere Nisan 1923’e kadar ara
verilmiştir. Bu ara dönemde Türkiye Lozan Konferansı’nda dile getirdiği
taleplerinden vazgeçmezken, Yunanistan Trakya ordusunu yeniden yapılandırarak
Türk taleplerine karşı bir baskı unsuru yaratmaya çalışmış, öte yandan kendi içinde
siyasi istikrarını sağlama çabalarına devam etmiştir.