Abstract
Türk Milli Mücadelesi sırasında, 23 Nisan 1920’de açılan Türkiye Büyük
Millet Meclisi, vatanın kurtuluşu ve milletin bağımsızlığını kendine temel amaç
edinmiş milletvekillerinden oluşmakla birlikte, gerçekte bu milletvekilleri çok farklı
görüş ve fikirlere sahiptiler.
Özellikle, Türk Milli Mücadelesinin zaferle sonuçlanmasından sonra, bu görüş
ayrılıkları daha net olarak ortaya çıkmış ve hemen her konuda fikir tartışmaları
giderek artmıştır. Bu durum Meclis çalışmalarını yavaşlatmış ve Mustafa Kemal
Paşa’nın hemen her alanda hedeflediği amaçlara ulaşmasını zorlaştırmaya
başlamıştır. Bu nedenle, kurtuluş ve kuruluş aşamalarında hızlı karar almak ve
uygulamanın hayati öneme sahip olduğu bir dönemde, Mustafa Kemal Paşa daha
hızlı kararlar almak ve Türkiye’yi hedeflediği noktaya biran önce ulaştırmak adına
10 Mayıs 1921’de I. Grup da denilen, Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk
Grubunu kurmuştur. Buna karşın, muhalefette kalanlar, Erzurum Mebusu Hüseyin
Avni Bey liderliğinde bir araya gelmişlerdir. Bu oluşum ise II. Grup olarak
adlandırılmıştır.
İki grup arasında hemen her konuda yaşanan tartışmalar özellikle belli
konularda yoğunlaşmıştır. Bunlardan birisi de Lozan Barış Görüşmeleri olmuştur.
İki grup arasındaki bu tartışmalar, görüşmelerin başlaması ve heyet başkanı olarak
İsmet Paşa’nın gönderileceği kararından başlayarak, görüşmelerin kesildiği 4
Şubat- 23 Nisan 1923 tarihlerine kadar yoğun olarak devam etmiştir. Bu tartışmalar
yoğunlukla Musul Meselesi ile iktisadi ve mali meseleler üzerinde olmuştur.
Tartışmalar devam ederken, her iki grubunda onayı ile 1 Nisan 1923’te Meclis
seçimlerinin yenilenmesi kararı alınmış ve seçimlerin sonucunda bağımsız olarak
seçimlere katılan II. Grup üyeleri başarısız olmuştur.