Abstract
Osmanlı Devleti ile Amerika Birleşik Devletleri İlişkileri resmi olarak 1830 yı-lında imzalanan “Ticaret ve Seyr-i Sefain Antlaşması” na dayanır. ABD’li misyonerlerin Osmanlı ülkesine gelmesi, toplumsal ilişkiler bakımından önemli olmuştur.
Monroe doktrini çerçevesinde süren ilişkiler 19.yy da iyi sayılabilecek bir biçimde
devam ederken; özellikle 19.yy sonları, 20.yy başlarında ve Birinci Dünya Savaşı
yıllarında Ermeni olayları, Woodrow Wilson’un İslam ve Türk düşmanlığı politik alarıyla bozulmuştur. Savaş yıllarında; Osmanlı Devleti ile farklı cephelerde bulu nmaları, kapitülasyonları Osmanlının tek taraflı kaldırması bu ilişkinin bozulmasında
diğer önemli etkenler olmuştur. Ülkeler arasındaki uzaklık bu ilişkilerdeki problemlerin çok üst seviyeye tırmanmamasında geçici bir sürede rahatlama sağlamıştır.
Ancak, I.Dünya savaşı sonrası Paris barış konferansındaki takip edilen politikalar
savaş öncesi dönemin ürünü olduğunu göstermiştir.