Abstract
I.Dünya Savaşı arifesinde İngiltere’ye sipariş edilen iki Türk gemisine İngiliz
Hükümeti tarafından el konulması Türk kamuoyunda büyük tepki yarattı. İki Alman
gemisinin Çanakkale Boğazı’na girmesiyle bir İngiliz filosunun boğazın girişini
ablukaya alması ve gemilerle ilgili İngiliz Hükümeti’nin Türk Hükümeti’ne karşı
takındığı siyasi ve askeri tavır bu tepkiyi daha da arttırdı. Türkiye’yi savaşa dahil
etme konusunda acele eden Almanya İngilizlere karşıgiderek büyüyen bu tepkiyi iyi
kullandı.
Türkiye’nin savaşa girmesiyle Çanakkale Boğazı önünde işleyen süreç İngiliz
Hükümeti’ni Çanakkale’de yeni bir cephe açıp açmama konusunda düşünmeye
zorladı. İlk kez 25 Kasım 1914 Savaş Konseyi toplantısında Çanakkale’ye karadan
ve denizden taarruz yapma fikri Deniz Bakanı Winston Churchill tarafından dile
getirildi. Bu fikre konseyde sonuna kadar sebat eden de o oldu. Ancak Savaş Bakanı
Horatio H.Kitchener büyük bir askeri güce ihtiyaç duyan bu harekâtı Batı Cephesi
dışında başka bir cepheye ayıracak gücü olmadığı gerekçesiyle onaylamadı. Fakat
bu fikir ne tam olarak benimsendi ne de tam olarak bir kenara atılıp bırakıldı.
Sonunda sadece donanmanın boğazı zorlayarak geçmesi görüşünün kabulü ile
sınırlı bir harekâtın yapılmasına karar verildi.
Bu çalışma, İngiliz Savaş Konseyi’nin askeri güç konusunda hep Batı
Cephesi önceliğinin arkasında kalan Çanakkale Harekâtı ile ilgili, kararsızlıkları,
çekinceleri ve tartışmalarıyla geçirdiği yorucu bir tarihi süreci konu almaktadır.