Kur’an’daki İfadelerin Yapısal Özelliklerinin Sağladığı Mana Derinlikleri

Year 2017, Volume: 4 Issue: 1, 21 - 41, 30.06.2017

Maşallah Turan

Abstract

Araştırmacı bir gözle bakıldığında görülen o ki Kur’an-ı Kerim, kelimelerin

yapısal özelliklerini son derece dikkatli ve gayeye dönük bir şekilde

kullanmaktadır. Kelimeyi öne alma, sonraya bırakma, tekil veya çoğul

kullanma, bilinen eşanlamlı kelimeler içinde özellikle bir tanesini tercih etme

gibi dilsel incelikler, böyle bir gaye takibinin tezahürleridir. İşte Kur’an’ın

nazmı, adeta bu türden dilsel inceliklerle örüldüğünden, asıl metni başka bir

dile aktarmada son derece önemli bazı edebî özellikler ihmal edilebilmekte ve

gözden kaybolabilmektedir. Bu hususun göz ardı edilmemesi ve bu türden olan

eksiklikleri tamamlayıcı çalışmaların yapılması bir gerekliliktir. Bu çalışma,

böyle bir hedef gütmektedir.

Keywords

Kur'an, Tercüme, Tefsir, Dilin yapısı, Edebi özellikler

Depth of Meaning in Structural Features of the Qur'an Expressions

Abstract

When looked at by an eye of researcher, it is seen that The Quran uses

structural features of the words extremely careful and goal-oriented way. The

linguistic niceties such the words take forward, leaving after, using the singular

or p lural, u sing t he w ords e specially b y c hoosing t o u se t he o ne o f k nown

synonyms, are manifestations of the pursuit of such an aim. Here, when the

actual text of the Qur'an which is almost built with linguistic subtleties of this

kind, can transfer to another language, It can be ignored some of the extremely

important l iterary f eatures a nd can b e l ost s ight of. T his issue s hould n ot b e

ignored and and carry out this complementary studies is a requirement. This

work is followed by such a goal.

Keywords

Quran, Translation, Interpretation, Structure of Language, Literary Properties

References

• Beyzâvî, Kadı Nasıruddin Ebu Said Abdullah İbn Ömer b. Muhammed eşŞirâzî, Envâru’t-Tenzîl ve Esrâru’t-Te’vîl, I-II C, Daru’l-Kütübi’lİlmiyye, Beyrut, 2011.
• Elmalılı, Muhammed Hamdi Yazır, (V. 1361/1942), Hak Dini Kur’an Dili, (I-X C.), (Sadeleştirme), Azim Dağıtım, İstanbul tsz.
• Ferrâ, Ebu Zekeriyya Yahyâ b. Ziyâd, Meâni’l-Kur’ân, tah. İ’mâdu’d-Dîn İbn Seyyid Ali’d-Derviş, Alemu’l-Kutub, Beyrut 2011.
• İbn Kesîr, Ebu’l Fidâ İsmail ed-Dımeşkî, Tefsîru’l-Kur’ani’l-Azîm, (I-III C.), İhtisâr v e T ahkîk: Sabûnî, Muhammed Ali, Daru’l-Fikir, Beyrut 1419.
• Nursî, Saîd, İşaratü’l-İ’caz, Zehra Yayıncılık, İstanbul 2006. Racihî, Abduh, et-Tetbîku’s-Sarfî, Daru’n-Nehdeti’l-Arabiyye, Beyrut-Lübnan 2014.
• Sabûnî, Muhammed Ali, Safvetu’t-Tefâsîr, Daru’s-Sabunî, Kahire 2009. Sâmirrâî, Fâdıl Sâlih, et-Ta’bîru’l-Kur’anî, Dar-u Ammâr, Ammân-Ürdün 2006.
• Zemahşerî, Cârullah Ebu’l Kasım Mahmûd b. Ömer, (467–538 h.), el-Keşşâf (IIV C.), el-Mektebetu’t-Tevfikiyye, Kahire 2012.