Temettü
dağıtım politikası, işletmelerin faaliyetleri sonucunda elde ettiği kardan ne
kadarının hissedarlarına dağıtılacağını, ne kadarının işletme bünyesinde bırakılacağını
belirler. Şüphesiz bu dağıtım oranını etkileyen çok sayıda faktör söz konusudur.
Finans yöneticilerinin temel görevinin hissedar refahını yani firma değerini
maksimize etmek olduğu göz önüne alındığında elde edilen kardan ne kadar yüksek
oranda kar dağıtımı yapılırsa bu amaca o derece hizmet edildiği düşünülebilir.
Zira yapılan araştırmaların çoğunda istikrarlı ve yüksek oranda kar dağıtımı
yapan işletmelerin piyasa değerinin yükseldiğine ilişkin kuvvetli bulgular
mevcuttur. Ancak uygulamada işletmenin mevcut finansal durumu ya da ileriye
yönelik yatırım stratejileri gibi nedenler kar dağıtımında işletmeleri farklı uygulamalara
yöneltebilmektedir. Ülkemizde bazı bankalarda çalışanlar banka ortağı olarak
kabul edilmektedir. Araştırmada banka ortağı olarak görülen personelin kar
dağıtım politikaları bilgisine ne derece vakıf oldukları ve bankalarca dağıtımı
yapılan ya da yapılmayan kar konusunda yaklaşımları ortaya konulmaya
çalışılmıştır. Bu aşamada yönetim kadrosunda olanlarla diğer personel arasında
farklılaşma olup olmadığı gözlenmeye çalışılmıştır.
Çalışmada TR-63 (Hatay, Osmaniye ve Kahramanmaraş) Bölgesi kamu ve özel
banka kurumlarında temettü ödemesi yapılan 900 banka personelinden tecrübelerine
dayanarak bir anket çalışması yapılmış ve çalıştıkları kurumlarda ödenen
temettü politikalarının değerlendirilmesi istenmiştir. Anketi eksiksiz ve doğru
bir şekilde tamamlayan 180 katılımcıdan elde edilen veriler doğrultusunda, bankacılık
sektöründe hem çalışan hem de hissedar pozisyonunda olan personelin kurum
yönetimi tarafından alınan temettü politikası kararları hakkındaki anket cevapları
SPSS 24 İstatistik Paket Programı aracılığıyla T-Testi, Anova ve diğer
istatistiksel metotlarla analiz edilmiştir. Böylece, banka çalışanlarının çalıştıkları
kurumun yönetim kurulu tarafından alınan temettü politikası kararları
hakkındaki yaklaşımları saptanmıştır. Ayrıca personelin demografik özellikleri
dikkate alınarak oluşturulan bazı hipotezler test edilerek bazı ilişkiler
ortaya konmaya çalışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | March 25, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 3 |