Research Article
BibTex RIS Cite

Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi

Year 2019, , 57 - 68, 21.06.2019
https://doi.org/10.17123/atad.580645

Abstract




Bu araştırmanın amacı, turizm eğitimi gören öğrencilerin kişilik özelliklerinin kültürel zekâ düzeylerine etkisinin belirlenmesidir. Araştırmada nicel yöntem kullanılmakla beraber veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye’de turizm eğitimi gören öğrenciler oluşturmaktadır. Evrenin tamamına erişilmesinin mümkün olmaması sebebiyle kolayda örneklem metodu aracılığıyla örneklem alma yoluna gidilmiş ve araştırma kapsamında turizm eğitimi gören toplam 396 öğrenci ile görüşülerek anketler doldurulmuştur. Araştırma kapsamında elde edilen sonuçlar incelendiğinde turizm eğitimi gören öğrencilerin kişilik özelliklerinin kültürel zekâ düzeylerini olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Ayrıca kültürel zekâ alt boyutlarından biliş boyutunu, uyumluluk, motivasyon alt boyutunu dışa dönüklük ve davranış alt boyutunu ise öz disiplin ve dışa dönüklük alt boyutları olumlu yönde etkilediği sonuçlarına ulaşılmıştır. Genel olarak yapılan inceleme sonucunda ise beş faktör kişilik özelliklerinin kültürel zekâ düzeyini etkilediği tespit edilmiştir. Dolayısıyla turizm eğitimi gören öğrencilerin sahip olduğu kişilik özelliklerinin kültürel zekâ düzeylerini etkilediği ifade edilebilir.

References

  • Ang, S., Van Dyne, L. ve Koh, C. K. S. (2006). Personality Correlates of the Four Factor Model of Cultural Intelligence, Group and Organization Management, 31 (1): 100-123.
  • Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C., Yee, Ng, K., Templer, K. J., Tay, C. ve Chandrasekar, N. A. (2007). Cultural Intelligence: Its Measurement and Effects on Cultural Judgment and Decision Making, Cultural Adaptation, and Task Performance, Management and Organization Review, 3(3): 335-371.
  • Barrick, M. R. ve Mount, M. K. (1991). The Big Five Personality Dimensions and Job Performance: A Meta-Analysis, Personnel Psychology, 44(1): 1-25.
  • Barrick, M. R., Stewart, G. L. ve Piotrowski, M. (2002). Personality and Job Performance: Test of the Mediating Effects of Motivation Among Sales Representatives, Journal of Applied Psychology, 87(1): 43-51.
  • Benet-Martinez, V. ve John, O. P. (1998). Los Cinco Garndes Across Cultures and Ethnic Groups: Multitrait Multimethod Analyses of the Big Five in Spains and English, Journal of Personality and Social Psychology, 75(3): 729-50.
  • Bezirgan, M., Mercan, N. ve Alamur, B. (2015). Turizm Çalışanlarının Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâları Üzerindeki Etkisi: Edremit Körfezi Örneği, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(1): 16-29.
  • Chen, A. S. Y., Lin, Y. C. ve Sawangpattanakul, A. (2011). The Relationship between Cultural İntelligence and Performance With the Mediating Effect of Culture Shock: A Case from Philippine Laborers in Taiwan, International Journal of Intercultural Relations, 35(2): 246-258.
  • Crowne, K. A. (2008). What Leads to Cultural Intelligence?, Business Horizons, 51 (5): 391-399.
  • Digman, J. M. (1990). Personality Structure: An Emergence of the Five-Factor Model, The Annual Review of Psychology, 41(1): 417-440.
  • Duff, A. J., Tahbaz, A. Ve Chan, C. (2012). The Interactive Effect of Cultural Intelligence and Openness on Task Performance, Research & Practice in Human Resource Management, 20(1): 1-12.
  • Earley, P. C. ve Mosakowski, E. (2004). Cultural Intelligence, Harvard Business Review, 82(10): 139-146.
  • Eysenck, S. B., Eysenck, H. J. ve Barrett, P. (1985). A Revised Version of the Psychoticism Scale, Personality and Individual Differences, 6(1): 21-29.
  • Huff K. C., Song P. ve Gresch E. B. (2014). Cultural Intelligence, Personality, and Cross-cultural Adjustment: A Study of Expatriates in Japan, International Journal of Intercultural Relations, 38 (1): 151-157.
  • İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). Kültürel Zekâ Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2): 94-114.
  • Khani, A., Etebarian, A. ve Abzari, M. (2011). The Relationship Between Cultural Intelligence and Group Effectiveness in Mobarakehsteel Company, African Journal of Business Management, 5(17): 7507-7510.
  • Krejcie, R. V. ve Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities, Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607-610.
  • Kumar, N., Che Rose, R. ve Sri Ramalu, S. (2008). The Effects of Personality and Cultural Intelligence on International Assignment Effectiveness: A Review, Journal of Social Sciences, 4(4): 320-328.
  • Lee, L. Y. ve Sukoco, B. M. (2007). The Effects of Expatriate Personality and Cultural Intelligence on the Expatriate Adjustment: The Moderating Role of Expatriate. The 13th Asia Pacific Management Conference Bildiriler Kitabı (ss. 922-931). Avustralya: Melbourne.
  • Li, M., Mobley, W. H. ve Kelly, A. (2016). Linking Personality to Cultural Intelligence: An Interactive Effect of Openness and Agreeableness, Personality and Individual Differences, 89: 105-110.
  • Livermore, D. (2010). Leading with Cultural Intelligence: The New Secret to Success. Amerika: Amacom.
  • MacNab, B. R. (2012). An Experiential Approach to Cultural Intelligence Education, Journal of Management Education, 36(1): 66-94.
  • McCrae R. R. ve Costa, P. T. (1985). Updating Norman's 'Adequate Taxonomy: Intelligence and Personality Dimensions in Natural Language and in Questionnaires, Journal of Personality and Social Psychology, 49 (3): 710-721.
  • McCrae, R. R. ve Costa Jr., P. T. (1997). Personality Ttrait Structure as a Human Universal, American Psychologist, 52(5): 509.
  • Moon, T. (2010). Emotional Intelligence Correlates of the Four-Factor Model of Cultural Intelligence, Journal of Managerial Psychology, 25(8): 876-898.
  • Nel, N., Nel, J. A., De Beer, L. T. ve Adams, B. G. (2015). Assessing Cultural Intelligence, Personality and Identity Amongst Young White Afrikaans-Speaking Students: A Preliminary Study, SA Journal of Human Resource Management, 13(1): 1-12.
  • Peterson, B. (2004). Cultural Intelligence: A Guide to Working with People from Other Cultures. Amerika: Intercultural.
  • Premuzic, E. B. ve Furnham, A. (2008). The Happy Personality: Mediational Role of Trait Emotional Intelligence, Personality And Individual Differences, 42(8): 1633-1639.
  • Shao, A. T. (2002). Marketing Research: An Aid to Decision Making. Ohio: South-Western/Thomson Learning.
  • Shokef, E. ve Erez, M. (2008). Cultural Intelligence and Global Identity in Multicultural Teams. İçinde S. Ang ve L. Van Dayne, L. (Editörler), Handbook of Cultural Intelligence: Theory, Measurement, and Applications (ss. 177-191). ABD: M. E. Sharpe.
  • Shu, F., McAbee, S. T. ve Ayman, R. (2017). The HEXACO Personality Traits, Cultural Intelligence, and International Student Adjustment, Personality and Individual Differences, 106: 21-25.
  • Somer, O. (1998). Türkçe’de Kişilik Özelliği Tanımlayan Sıfatların Yapısı ve Beş Faktör Modeli, Türk Psikoloji Dergisi, 13(42): 17-32.
  • Tatlılıoğlu, K. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Beş Faktör Kişilik Kuramı’na Göre Kişilik Özellikleri Alt Boyutlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 7(XVII): 939-971.
  • Thomas, D.C. ve Inkson, K. (2003). People Skills for Global Business: Cultural Intelligence. San Francisco, CA: Berrett-Koehler.
  • Thomas, D. C. ve Inkson, K. (2006). Inteligência Cultural. Rio de Janeiro: Record.
  • Thomas, D. C., Elron, E., Stahl, G., Ekelund, B. Z., Ravlin, E. C., Cerdin, J.-L., Poelmans, S., Brislin, R., Pekerti, A., Aycan, Z., Maznevski, M., Au, K. ve Lazarova M. B. (2008). Cultural Intelligence: Domain and Assessment, International Journal of Cross Cultural Management, 8(2): 123-143.
  • Turizm Araştırmaları Derneği (TURAD) (2016). http://turad.org/index. php/turaddan-haberler, Erişim tarihi: 8 Aralık 2016.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi: SPSS 10.0-12.0 for Windows. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Van Dyne, L., Ang, S. ve Koh, C. (2008). Handbook of Cultural Intelligence, Theory, Measurement and Applications, Routledge. New York: Taylor & Francis Group.
  • Yeke, S., ve Semerciöz, F. (2016). Relationships between Personality Traits, Cultural Intelligence and Intercultural Communication Competence, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 23(5): 313-319.
  • Yılmaz, G. Ö. ve Kaya, G. D. (2015). Turizm Sektöründe Kültürel Zekânın Önemi: Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma, Turizm Akademik Dergisi, 2(2): 29-44.
Year 2019, , 57 - 68, 21.06.2019
https://doi.org/10.17123/atad.580645

Abstract

References

  • Ang, S., Van Dyne, L. ve Koh, C. K. S. (2006). Personality Correlates of the Four Factor Model of Cultural Intelligence, Group and Organization Management, 31 (1): 100-123.
  • Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C., Yee, Ng, K., Templer, K. J., Tay, C. ve Chandrasekar, N. A. (2007). Cultural Intelligence: Its Measurement and Effects on Cultural Judgment and Decision Making, Cultural Adaptation, and Task Performance, Management and Organization Review, 3(3): 335-371.
  • Barrick, M. R. ve Mount, M. K. (1991). The Big Five Personality Dimensions and Job Performance: A Meta-Analysis, Personnel Psychology, 44(1): 1-25.
  • Barrick, M. R., Stewart, G. L. ve Piotrowski, M. (2002). Personality and Job Performance: Test of the Mediating Effects of Motivation Among Sales Representatives, Journal of Applied Psychology, 87(1): 43-51.
  • Benet-Martinez, V. ve John, O. P. (1998). Los Cinco Garndes Across Cultures and Ethnic Groups: Multitrait Multimethod Analyses of the Big Five in Spains and English, Journal of Personality and Social Psychology, 75(3): 729-50.
  • Bezirgan, M., Mercan, N. ve Alamur, B. (2015). Turizm Çalışanlarının Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâları Üzerindeki Etkisi: Edremit Körfezi Örneği, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(1): 16-29.
  • Chen, A. S. Y., Lin, Y. C. ve Sawangpattanakul, A. (2011). The Relationship between Cultural İntelligence and Performance With the Mediating Effect of Culture Shock: A Case from Philippine Laborers in Taiwan, International Journal of Intercultural Relations, 35(2): 246-258.
  • Crowne, K. A. (2008). What Leads to Cultural Intelligence?, Business Horizons, 51 (5): 391-399.
  • Digman, J. M. (1990). Personality Structure: An Emergence of the Five-Factor Model, The Annual Review of Psychology, 41(1): 417-440.
  • Duff, A. J., Tahbaz, A. Ve Chan, C. (2012). The Interactive Effect of Cultural Intelligence and Openness on Task Performance, Research & Practice in Human Resource Management, 20(1): 1-12.
  • Earley, P. C. ve Mosakowski, E. (2004). Cultural Intelligence, Harvard Business Review, 82(10): 139-146.
  • Eysenck, S. B., Eysenck, H. J. ve Barrett, P. (1985). A Revised Version of the Psychoticism Scale, Personality and Individual Differences, 6(1): 21-29.
  • Huff K. C., Song P. ve Gresch E. B. (2014). Cultural Intelligence, Personality, and Cross-cultural Adjustment: A Study of Expatriates in Japan, International Journal of Intercultural Relations, 38 (1): 151-157.
  • İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). Kültürel Zekâ Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2): 94-114.
  • Khani, A., Etebarian, A. ve Abzari, M. (2011). The Relationship Between Cultural Intelligence and Group Effectiveness in Mobarakehsteel Company, African Journal of Business Management, 5(17): 7507-7510.
  • Krejcie, R. V. ve Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities, Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607-610.
  • Kumar, N., Che Rose, R. ve Sri Ramalu, S. (2008). The Effects of Personality and Cultural Intelligence on International Assignment Effectiveness: A Review, Journal of Social Sciences, 4(4): 320-328.
  • Lee, L. Y. ve Sukoco, B. M. (2007). The Effects of Expatriate Personality and Cultural Intelligence on the Expatriate Adjustment: The Moderating Role of Expatriate. The 13th Asia Pacific Management Conference Bildiriler Kitabı (ss. 922-931). Avustralya: Melbourne.
  • Li, M., Mobley, W. H. ve Kelly, A. (2016). Linking Personality to Cultural Intelligence: An Interactive Effect of Openness and Agreeableness, Personality and Individual Differences, 89: 105-110.
  • Livermore, D. (2010). Leading with Cultural Intelligence: The New Secret to Success. Amerika: Amacom.
  • MacNab, B. R. (2012). An Experiential Approach to Cultural Intelligence Education, Journal of Management Education, 36(1): 66-94.
  • McCrae R. R. ve Costa, P. T. (1985). Updating Norman's 'Adequate Taxonomy: Intelligence and Personality Dimensions in Natural Language and in Questionnaires, Journal of Personality and Social Psychology, 49 (3): 710-721.
  • McCrae, R. R. ve Costa Jr., P. T. (1997). Personality Ttrait Structure as a Human Universal, American Psychologist, 52(5): 509.
  • Moon, T. (2010). Emotional Intelligence Correlates of the Four-Factor Model of Cultural Intelligence, Journal of Managerial Psychology, 25(8): 876-898.
  • Nel, N., Nel, J. A., De Beer, L. T. ve Adams, B. G. (2015). Assessing Cultural Intelligence, Personality and Identity Amongst Young White Afrikaans-Speaking Students: A Preliminary Study, SA Journal of Human Resource Management, 13(1): 1-12.
  • Peterson, B. (2004). Cultural Intelligence: A Guide to Working with People from Other Cultures. Amerika: Intercultural.
  • Premuzic, E. B. ve Furnham, A. (2008). The Happy Personality: Mediational Role of Trait Emotional Intelligence, Personality And Individual Differences, 42(8): 1633-1639.
  • Shao, A. T. (2002). Marketing Research: An Aid to Decision Making. Ohio: South-Western/Thomson Learning.
  • Shokef, E. ve Erez, M. (2008). Cultural Intelligence and Global Identity in Multicultural Teams. İçinde S. Ang ve L. Van Dayne, L. (Editörler), Handbook of Cultural Intelligence: Theory, Measurement, and Applications (ss. 177-191). ABD: M. E. Sharpe.
  • Shu, F., McAbee, S. T. ve Ayman, R. (2017). The HEXACO Personality Traits, Cultural Intelligence, and International Student Adjustment, Personality and Individual Differences, 106: 21-25.
  • Somer, O. (1998). Türkçe’de Kişilik Özelliği Tanımlayan Sıfatların Yapısı ve Beş Faktör Modeli, Türk Psikoloji Dergisi, 13(42): 17-32.
  • Tatlılıoğlu, K. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Beş Faktör Kişilik Kuramı’na Göre Kişilik Özellikleri Alt Boyutlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 7(XVII): 939-971.
  • Thomas, D.C. ve Inkson, K. (2003). People Skills for Global Business: Cultural Intelligence. San Francisco, CA: Berrett-Koehler.
  • Thomas, D. C. ve Inkson, K. (2006). Inteligência Cultural. Rio de Janeiro: Record.
  • Thomas, D. C., Elron, E., Stahl, G., Ekelund, B. Z., Ravlin, E. C., Cerdin, J.-L., Poelmans, S., Brislin, R., Pekerti, A., Aycan, Z., Maznevski, M., Au, K. ve Lazarova M. B. (2008). Cultural Intelligence: Domain and Assessment, International Journal of Cross Cultural Management, 8(2): 123-143.
  • Turizm Araştırmaları Derneği (TURAD) (2016). http://turad.org/index. php/turaddan-haberler, Erişim tarihi: 8 Aralık 2016.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi: SPSS 10.0-12.0 for Windows. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Van Dyne, L., Ang, S. ve Koh, C. (2008). Handbook of Cultural Intelligence, Theory, Measurement and Applications, Routledge. New York: Taylor & Francis Group.
  • Yeke, S., ve Semerciöz, F. (2016). Relationships between Personality Traits, Cultural Intelligence and Intercultural Communication Competence, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 23(5): 313-319.
  • Yılmaz, G. Ö. ve Kaya, G. D. (2015). Turizm Sektöründe Kültürel Zekânın Önemi: Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma, Turizm Akademik Dergisi, 2(2): 29-44.
There are 40 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Üzeyir Kement 0000-0002-3190-9079

Sinan Çavuşoğlu This is me 0000-0001-9365-8677

Ahmet Uslu This is me 0000-0003-0273-0069

Publication Date June 21, 2019
Published in Issue Year 2019

Cite

APA Kement, Ü., Çavuşoğlu, S., & Uslu, A. (2019). Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 30(1), 57-68. https://doi.org/10.17123/atad.580645
AMA Kement Ü, Çavuşoğlu S, Uslu A. Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. June 2019;30(1):57-68. doi:10.17123/atad.580645
Chicago Kement, Üzeyir, Sinan Çavuşoğlu, and Ahmet Uslu. “Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 30, no. 1 (June 2019): 57-68. https://doi.org/10.17123/atad.580645.
EndNote Kement Ü, Çavuşoğlu S, Uslu A (June 1, 2019) Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 30 1 57–68.
IEEE Ü. Kement, S. Çavuşoğlu, and A. Uslu, “Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, vol. 30, no. 1, pp. 57–68, 2019, doi: 10.17123/atad.580645.
ISNAD Kement, Üzeyir et al. “Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 30/1 (June 2019), 57-68. https://doi.org/10.17123/atad.580645.
JAMA Kement Ü, Çavuşoğlu S, Uslu A. Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 2019;30:57–68.
MLA Kement, Üzeyir et al. “Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, vol. 30, no. 1, 2019, pp. 57-68, doi:10.17123/atad.580645.
Vancouver Kement Ü, Çavuşoğlu S, Uslu A. Turizm Eğitimi Gören Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Kültürel Zekâ Düzeylerine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 2019;30(1):57-68.