BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMINDA YAPILAN DEĞİŞİKLİKLERE ÖĞRETMENLERİN BAKIŞ AÇISI
Year 2020,
Volume: 22 Issue: 3, 100 - 108, 30.09.2020
Ubeyde Kılıçaslan
,
Mustafa Baş
Abstract
Endüstri çağından bilgi çağına geçişle, ortaya çıkan küreselleşme akımıyla çağın ihtiyaçlarına göre eğitim sisteminde bir takım düzenlemelere gidilmektedir. Öğretim programları eğitim sisteminin yansımasıdır. Bu nedenle eğitim sisteminde yapılan düzenlemeler öğretim programlarında yapılan değişiklikler olarak karşımıza çıkmaktadır. Beden Eğitimi ve Spor Dersi öğretim programında bir takım değişiklikler dikkat çekmektedir. Bu değişiklikler programın felsefesine, içeriğine ve ölçme değerlendirme yaklaşımına yansıtılmıştır. Bu çalışmayla yapılan bu değişikliklerin öğretmenlerin bakış açısı ile değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma nitel bir araştırmadır. Trabzon ilinde görev yapan altı Beden Eğitimi ve Spor Dersi öğretmeni ile yarı yapılandırılmış mülakatlar yürütülmüştür. Elde edilen veriler sonucunda öğretmenlerin yaşanan bu değişimden haberdar olduğu ve genellikle bu değişimi olumlu karşıladıkları görülmektedir. Fakat programın uygulanmasının önünde bir takım engeller olduğu dile getirilmektedir. Yapılan değişikliklerin önemli boyutlarından biri de ölçme-değerlendirme boyutudur. Program sonuçtan ziyade süreç odaklı bir ölçme-değerlendirme yaklaşımının uygulanması gerektiğini vurgulamaktadır. Bu doğrultuda öğretmenlerin çoğu bu değişikliği de olumlu karşılamaktadır. Ayrıca öğretmenler bu yaklaşımın, öğrencilerin kendi kendilerini gözlemlemesine imkân sağlayacağı ve dersin verimliliğini artıracağı görüşündedir. Fakat zaman faktörünün, bu ölçme-değerlendirme yaklaşımın uygulanmasının önündeki engellerden biri olduğu da vurgulanmaktadır.
References
- Ayas, A., Çepni, S. ve Akdeniz, A. R. (1993). Development of The Turkish Secondary Science Curriculum. International Science Education, 77(4), 433-440.
- Baki, A. (2012). Matematik Felsefesi. Ankara: Pegem Yayınevi.
- Bilir, P. (2008). Yeni Beden Eğitimi Öğretim Programı ve Köy Enstitülerinde Beden Eğitimi Derslerinin Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Açısından Değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6, (3), 145-150.
- Demir, S. B. ve Yorulmaz, E. (2014). Tarih Derslerinde Akıllı Tahta Kullanım Durumunun İncelenmesi (Bir Durum Çalışması).Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-38.
- Doğan, Y. (2012). Fen ve Teknoloji Dersi Programında Belirtilen Yapılandırmacı Etkinliklerin Benimsenme Düzeyi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 167-186.
- Fullan, M. (2001). The New Meaning of Educational Change (3th ed.). New York: Teacher College Press.
- Fullan, M. G. (1991). The New Meaning of Educational Change. Cassell, London.
- Güllü, M., Güçlü, M. ve Kafkas. E. (2007). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin 4., 5. ve 6. Sınıf Beden Eğitimi Dersi Yeni Öğretim Programı Uygulamalarının İncelenmesi. IV. Uluslararası Akdeniz Spor Bilimleri Kongresi. 09-11 Kasım, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Gülüm, V. ve Bilir, P. (2011). Beden Eğitimi Öğretim Programının Uygulanabilme Koşulları ile İlgili Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Görüşleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9 (2), 57-64.
- Güven, İ. ve Iscan, C. D. (2006). Thereflections of New Elementary Education Curriculum on Media. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 39(2), 95-123.
- Hacısalihoğlu, H. H., Mirasyedioğlu, Ş. ve Akpınar, A. (2004). İlköğretim 6-8 Matematik Öğretimi: Matematikte İşbirliğine Dayalı Yapılandırıcı Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Işıköz, E. (2015). Ortaokul Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programının Temel İlkelerine İlişkin Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Görüşleri (Sakarya İli Örneği). Sakarya University Journal of Education, 27-41.
- Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2006). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi (3.Baskı). Ankara: Maya Akademi.
- Özden, Y. (1999). Eğitimde Dönüşüm- Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
- Polettini, A. F. (2000). Mathematics Teaching Life Histories in The Study of Teachers’ Perceptions of Change. Teaching and Teacher Education, 16(7), 765-783.
- Sahlberg, P. (2006). Curriculum Change as Learning. Insearch of Better İmplementation. In Sahlberg (Ed.). Curriculum Reform And İmplementation İn The 21st Century: Policies, Perspectives and İmplementation. Proceedings of The International Conference on Curriculum Reform and Implementation. Ankara, Turkey: Ministry of National Education, 18-30.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemi (6. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldız-Duban, N. (2013). Science and Technology Teachersa Views of Primary School Science and Technology Curriculum. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 1(1).
Year 2020,
Volume: 22 Issue: 3, 100 - 108, 30.09.2020
Ubeyde Kılıçaslan
,
Mustafa Baş
References
- Ayas, A., Çepni, S. ve Akdeniz, A. R. (1993). Development of The Turkish Secondary Science Curriculum. International Science Education, 77(4), 433-440.
- Baki, A. (2012). Matematik Felsefesi. Ankara: Pegem Yayınevi.
- Bilir, P. (2008). Yeni Beden Eğitimi Öğretim Programı ve Köy Enstitülerinde Beden Eğitimi Derslerinin Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Açısından Değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6, (3), 145-150.
- Demir, S. B. ve Yorulmaz, E. (2014). Tarih Derslerinde Akıllı Tahta Kullanım Durumunun İncelenmesi (Bir Durum Çalışması).Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-38.
- Doğan, Y. (2012). Fen ve Teknoloji Dersi Programında Belirtilen Yapılandırmacı Etkinliklerin Benimsenme Düzeyi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 167-186.
- Fullan, M. (2001). The New Meaning of Educational Change (3th ed.). New York: Teacher College Press.
- Fullan, M. G. (1991). The New Meaning of Educational Change. Cassell, London.
- Güllü, M., Güçlü, M. ve Kafkas. E. (2007). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin 4., 5. ve 6. Sınıf Beden Eğitimi Dersi Yeni Öğretim Programı Uygulamalarının İncelenmesi. IV. Uluslararası Akdeniz Spor Bilimleri Kongresi. 09-11 Kasım, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
- Gülüm, V. ve Bilir, P. (2011). Beden Eğitimi Öğretim Programının Uygulanabilme Koşulları ile İlgili Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Görüşleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9 (2), 57-64.
- Güven, İ. ve Iscan, C. D. (2006). Thereflections of New Elementary Education Curriculum on Media. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 39(2), 95-123.
- Hacısalihoğlu, H. H., Mirasyedioğlu, Ş. ve Akpınar, A. (2004). İlköğretim 6-8 Matematik Öğretimi: Matematikte İşbirliğine Dayalı Yapılandırıcı Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Işıköz, E. (2015). Ortaokul Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programının Temel İlkelerine İlişkin Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Görüşleri (Sakarya İli Örneği). Sakarya University Journal of Education, 27-41.
- Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2006). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi (3.Baskı). Ankara: Maya Akademi.
- Özden, Y. (1999). Eğitimde Dönüşüm- Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
- Polettini, A. F. (2000). Mathematics Teaching Life Histories in The Study of Teachers’ Perceptions of Change. Teaching and Teacher Education, 16(7), 765-783.
- Sahlberg, P. (2006). Curriculum Change as Learning. Insearch of Better İmplementation. In Sahlberg (Ed.). Curriculum Reform And İmplementation İn The 21st Century: Policies, Perspectives and İmplementation. Proceedings of The International Conference on Curriculum Reform and Implementation. Ankara, Turkey: Ministry of National Education, 18-30.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemi (6. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldız-Duban, N. (2013). Science and Technology Teachersa Views of Primary School Science and Technology Curriculum. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 1(1).