Organizational Commitment on Public in Axis the Structural Changing: An Empirical Analysis in Stations of Emergency Health Services

Year 2019, Volume: 33 Issue: 1, 179 - 201, 07.02.2019

Murat Ak

Abstract

Organizations are the oldest and most established social structures created by
individuals. For organizations consisting of at least two individuals, man is an indispensable
element. Psychological and abstract concepts are gaining importance in every environment and
structure where human beings exist. Indeed, labor is not a mechanical or financial commodity.
Organizational commitment, one of the concepts gaining importance in the process of
management behavior, is the sense of belonging and attitudes towards employees' organizations.
It is desirable that the loyalties of employees are strong and developed. Thus, the employees will
identify themselves with their organizations and will nominate themsevles to their organizations.
It is seen that the issue of organizational commitment, which has not been considered in the
public sector in our country before and which has not been evaluated much, has gained
importance in recent years. Efficiency and efficiency debates, which have been intensified in
recent years for public institutions, have an important role in this. In this context, it is aimed to
analyze which level the organizational commitment of employees of emergency health services in
the Ministry of Health restructured in this study with the date of 15 08 2017 and numbered 694.
For this purpose, the organizational commitment questionnaire developed by Allen and Meyer was applied to public employees working in the Bartın 112 Emergency Health Services Stations
universe. As a result of the survey, the organizational commitment in the employees working at
Bartın Emergency Health Care Service Stations was realized as 3,52 in the emotional attachment
dimension, 3,61 in the continuing attachment dimension and 3,24 in the normative attachment
dimension.

Keywords

Organizational Commitment, Public Health Sector, Emergency Health Services Stations

Yapısal Değişim Ekseninde Kamuda Örgütsel Bağlılık: Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonlarında Ampirik Bir Analiz

Abstract

Örgütler bireyler tarafından oluşturulmuş en eski ve en köklü sosyal yapılardır. En
az iki bireyden oluşan örgütler için insan vazgeçilmez bir unsurdur. İnsanın bulunduğu her ortam
ve yapıda psikolojik ve soyut kavramlar önem kazanmaktadır. Nitekim emek mekanik veya
finansal bir meta değildir. Yönetim süreçlerinde davranışsal yaklaşımın gündeme gelmesiyle
önem kazanan kavramlardan biri olan örgütsel bağlılık, çalışanların kurumlarına karşı aidiyet
duygularını ve tutumlarını ifade etmektedir. Çalışanların bağlılıklarının güçlü ve gelişmiş olması
arzu edilen bir durumdur. Böylelikle çalışanlar kendilerini örgütleriyle adeta özdeştirecek ve
örgütlerine adayacaklardır. Ülkemiz kamu sektöründe daha önce fazla önemsenmeyen ve
değerlendirilmeyen örgütsel bağlılık konusunun, son yıllarda önem kazandığı görülmektedir.
Kamu kurumları için son yıllarda yoğunlaşan etkinlik ve verimlilik tartışmalarının bunda önemli
bir rolü bulunmaktadır. Bu kapsamda, bu çalışmada 15 08 2017 tarih ve 694 sayı ile yeniden
yapılandırılan Sağlık Bakanlığı'nda acil sağlık hizmetleri çalışanlarının örgütsel bağlılıklarının
hangi seviyede geliştiğinin analizi hedeflenmektedir. Bu amaçla Meyer ve Allen tarafından
geliştirilen örgütsel bağlılık anketi, Bartın Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonları evreninde görev
yapan kamu çalışanlarına uygulanmaktadır. Gerçekleştirilen anket uygulaması sonucunda Acil
Sağlık Hizmetleri İstasyonlarında görev yapan çalışanlarda örgütsel bağlılık, duygusal bağlılık alt
boyutunda 3,52, devam bağlılığı boyutunda 3,61, normatif bağlılık boyutunda ise 3,24
seviyesinde gerçekleşmiştir

Keywords

Örgütsel Bağlılık, Kamu Sağlık Sektörü, Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonları

References

• Allen, N.J. ve Meyer, J.P. (1990), “The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization”, Journal of Occupational Psychology, Vol.63, 1-18.
• Balay, R. (2000), Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Brown, B.B. (2003), Employees’ Organizational Commitment and Their Perception of Supervisors’ Relations-Oriented and Task-Oriented Leadership Behaviors, Unpublished Dissertation, Falls Church, Virginia.
• İnce ve Gül (2005), Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, Birinci Baskı, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya.
• Mathieu, J. E. ve ZAJAC, D.M. (1990), “A Review And Meta- Analysis Of The Antecedents, Correlates, And Consequences Of Organizational Commitment”, Psychological Bulletin, Vol.108, No.2, pp. 171-194.
• Meyer, J. P. and Allen, N.J. (1991), “A Three Component Conceptualization of Organizational Commitment”, Human Resources Management Review, Vol.1, pp. 61-89.
• Meyer, J.P. ve Allen N.J. (1997), Commitment in the Workplace; Theory, Research, and Application, Sage, Thousand Oaks, Ca.
• Mowday, R.T., Porter L.W. ve Steers R.M. (1982), Employee Organization Linkages, Academic Press, ss.365, New York.
• O’Reilly, C. ve Chatman, J. (1986), “Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effect of Compliance, Identification and Internalization on Prosocial Behavior”, Journal of Applied Psycholog, Vol. 71, No. 3, ss. 492-499.
• Steers, R. (1977), “Antece De Nts And Outcomes Of Organizational Commitment”, Administrative Science Quarterly, Vol. 22, pp. 46-56.
• Wiener, Y. (1982), “Commitment in Organizations: A Normative View”, Academy of Management Review, Vol:7, No:3, 418-428.