Erzurum İli’ne bağlı Şenkaya
İlçesi’nin Kaynak Köyü sınırları içerisinde yer alan Şirvaz Çağlayanı, Tortum
şelalesinden sonra Erzurum İli’nde düzenli su düşüşüne sahip ikinci en yüksek
eğim kırığıdır. Kafkasya Biyoçeşitlilik Sıcak Alanı’nda yer alan çağlayan
sahasında yapılan detaylı çalışmalar, alanın kelebek, kuş, memeliler ve bitki
türleri açısından son derece zengin potansiyele sahip olduğunu ortaya
çıkarmıştır. Bozulmamış doğasının yanı sıra çağlayan yakınlarında ilk kez
tespiti yapılan tarih öncesi döneme ait kayaüstü resimleri ve yerleşme
kalıntıları, Şirvaz Çağlayanı’nı ekoturizm açısından kıymetli hale
getirmektedir.
Arbas,A.Gök,L.Ateş,M.İmir,M.Kılınç,F.Canpolat,M.Aydın,A.(1991),Horasan(Erzurum İli) Dolayının Jeolojisi. MTA Genel Müdürlüğü, Rapor No: 9431, Ankara.
Arınç, K. (2002). Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi Gereken Bir Yöre; Günpınar Çağlayanı ve Çevresi (Şuhul Vadisi/Darende).Türk Coğrafya Dergisi, (39),1-22
Atalay, İ. (1982). Oltu Çayı Havzası’nın Fiziki Coğrafyası ve Amenajmanı. Ege Üniversitesi Sos. Bil. Fak. Yayın No:l l, İzmir.
Aylar,F.,Çoban,A.(2004). “Baraklı Çağlayanı (Taşova-Amasya)”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24: (3), 365-381
Bulut, İ.(2010). “Aybastı (Ordu) Şelâle ve Çağlayanları”. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, (20),1-14
Bulut, İ.Özdemir F.(2010) "Sunturas Şelalesi", Standard Ekonomik ve Teknik Dergi,100-107,
Bulut,İ.,Sevindi,C.,Zaman,M.,Kaya,G.(2005).“Türkiye’nin Tanıtılmamış Doğal Güzelliklerine Yeni Bir Örnek; Ciro Çağlayanı (Yusufeli-Artvin)”. Ulusal Coğrafya Kongresi-2005 (Prof.Dr.İsmail Yalçınlar Anısına) Bildiri Kitabı, İstanbul Üniv.,Ede.,Fak.,Coğrafya Bölümü-Türk Coğrafya Kurumu, (107-115)
Ceylan, M. A. (2000). “Güney Çağlayanı’nın Rekreasyonel Önemi”. Doğu Coğrafya Dergisi, (3),61-76
Doğanay, H.(1990). “Turistik Potansiyeli Yönünden Gürlevik Çağlayanı”. Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi, (8),147-161
Doğanay, H.(1994). “Tortum (Uzundere) Çağlayanı ve Turistik Potansiyeli (Coğrafi Bir Tanıtım)”. Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı, 77-92
Doğanay, H.(2000).”Türkiye’de Az Tanınan Üç Doğa Harikası: Tomara-Sarıkayalar ve Muradiye Çağlayanları”. Doğu Coğrafya Dergisi, (3),1-25
Doğanay,H.,Zaman,S.(2001). “Kurşunlu ve Düden Çağlayanları: Coğrafi Bir Tanıtım”. Doğu Coğrafya Dergisi, (5),1-33
Erinç,S.(1977).Vejetasyon coğrafyası. İstanbul Üniversitesi Yayını No.2276, Coğrafya Enstitüsü Yayını No.92, İstanbul.
İzbırak,R.(1992).Coğrafi terimler sözlüğü. MEB Yayınları, Öğretmen Kitapları Dizisi, İstanbul.
Özav. L. (1991). Oltu’nun Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmış Doktora Tezi): Erzurum.
Özdemir,Ü.,Zaman,S.,Sever,R.(2004). “Rekreasyonel Açıdan Ulukaya Şelâlesi ve Kanyonu”. Doğu Coğrafya Dergisi, (12),209-223
Sever,R.,Kopar,İ.(2009). “Maral Şelâlesi (Borçka-Artvin, Doğal Ortam Özellikleri ve Ekonomik Potansiyeli)”. Türk Coğrafya Dergisi, (52),17-29
Sevindi,C.Tavukçu,A.(2014). “Şirvaz Kalesi ve Kayaüstü Resimleri (Şenkaya-Erzurum)”, Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, Sayı:31,155-173.
Sevindi,C.(1999). Sarıkamış’ın Coğrafi Etüdü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi): Erzurum.
Sevindi,C.(2011). Susuz Çağlayanı (Susuz Kars) ve Turistik Potansiyeli. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2). 325-352.
Sevindi,C.(2011).Sirvaz Çağlayanı (Şenkaya-Erzurum). Bir Şehir Var Yaylada Erzurum, Erzurum Özel İdare Yay.No.2, Tanıtım Kitapları No.1, Sertifika No.19503, A Grafik-Seçil Ofset, İstanbul.297-301.
Toprak-Su.(1978). Erzurum İli Toprak Kaynağı Envanter Raporu. Köy. İş. ve Koop. Bak. Yay. No:211, Genel Md. Yay. No:294, Raporlar Serisi:78, Ankara.
Uzun,S.,Uzun,A.,Yılmaz,C.,Zeybek,H.İ.(2005). “Erfelek Çağlayanları, Sinop”. Doğu Coğrafya Dergisi, (14),331-348
Ünal,Ç.(2004). Şenkaya’nın Coğrafi Etüdü. Aktif Yayınevi, Erzurum.
Year 2017,
Volume: 21 Issue: 4, 1721 - 1733, 20.12.2017
Arbas,A.Gök,L.Ateş,M.İmir,M.Kılınç,F.Canpolat,M.Aydın,A.(1991),Horasan(Erzurum İli) Dolayının Jeolojisi. MTA Genel Müdürlüğü, Rapor No: 9431, Ankara.
Arınç, K. (2002). Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi Gereken Bir Yöre; Günpınar Çağlayanı ve Çevresi (Şuhul Vadisi/Darende).Türk Coğrafya Dergisi, (39),1-22
Atalay, İ. (1982). Oltu Çayı Havzası’nın Fiziki Coğrafyası ve Amenajmanı. Ege Üniversitesi Sos. Bil. Fak. Yayın No:l l, İzmir.
Aylar,F.,Çoban,A.(2004). “Baraklı Çağlayanı (Taşova-Amasya)”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24: (3), 365-381
Bulut, İ.(2010). “Aybastı (Ordu) Şelâle ve Çağlayanları”. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, (20),1-14
Bulut, İ.Özdemir F.(2010) "Sunturas Şelalesi", Standard Ekonomik ve Teknik Dergi,100-107,
Bulut,İ.,Sevindi,C.,Zaman,M.,Kaya,G.(2005).“Türkiye’nin Tanıtılmamış Doğal Güzelliklerine Yeni Bir Örnek; Ciro Çağlayanı (Yusufeli-Artvin)”. Ulusal Coğrafya Kongresi-2005 (Prof.Dr.İsmail Yalçınlar Anısına) Bildiri Kitabı, İstanbul Üniv.,Ede.,Fak.,Coğrafya Bölümü-Türk Coğrafya Kurumu, (107-115)
Ceylan, M. A. (2000). “Güney Çağlayanı’nın Rekreasyonel Önemi”. Doğu Coğrafya Dergisi, (3),61-76
Doğanay, H.(1990). “Turistik Potansiyeli Yönünden Gürlevik Çağlayanı”. Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi, (8),147-161
Doğanay, H.(1994). “Tortum (Uzundere) Çağlayanı ve Turistik Potansiyeli (Coğrafi Bir Tanıtım)”. Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı, 77-92
Doğanay, H.(2000).”Türkiye’de Az Tanınan Üç Doğa Harikası: Tomara-Sarıkayalar ve Muradiye Çağlayanları”. Doğu Coğrafya Dergisi, (3),1-25
Doğanay,H.,Zaman,S.(2001). “Kurşunlu ve Düden Çağlayanları: Coğrafi Bir Tanıtım”. Doğu Coğrafya Dergisi, (5),1-33
Erinç,S.(1977).Vejetasyon coğrafyası. İstanbul Üniversitesi Yayını No.2276, Coğrafya Enstitüsü Yayını No.92, İstanbul.
İzbırak,R.(1992).Coğrafi terimler sözlüğü. MEB Yayınları, Öğretmen Kitapları Dizisi, İstanbul.
Özav. L. (1991). Oltu’nun Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmış Doktora Tezi): Erzurum.
Özdemir,Ü.,Zaman,S.,Sever,R.(2004). “Rekreasyonel Açıdan Ulukaya Şelâlesi ve Kanyonu”. Doğu Coğrafya Dergisi, (12),209-223
Sever,R.,Kopar,İ.(2009). “Maral Şelâlesi (Borçka-Artvin, Doğal Ortam Özellikleri ve Ekonomik Potansiyeli)”. Türk Coğrafya Dergisi, (52),17-29
Sevindi,C.Tavukçu,A.(2014). “Şirvaz Kalesi ve Kayaüstü Resimleri (Şenkaya-Erzurum)”, Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, Sayı:31,155-173.
Sevindi,C.(1999). Sarıkamış’ın Coğrafi Etüdü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi): Erzurum.
Sevindi,C.(2011). Susuz Çağlayanı (Susuz Kars) ve Turistik Potansiyeli. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2). 325-352.
Sevindi,C.(2011).Sirvaz Çağlayanı (Şenkaya-Erzurum). Bir Şehir Var Yaylada Erzurum, Erzurum Özel İdare Yay.No.2, Tanıtım Kitapları No.1, Sertifika No.19503, A Grafik-Seçil Ofset, İstanbul.297-301.
Toprak-Su.(1978). Erzurum İli Toprak Kaynağı Envanter Raporu. Köy. İş. ve Koop. Bak. Yay. No:211, Genel Md. Yay. No:294, Raporlar Serisi:78, Ankara.
Uzun,S.,Uzun,A.,Yılmaz,C.,Zeybek,H.İ.(2005). “Erfelek Çağlayanları, Sinop”. Doğu Coğrafya Dergisi, (14),331-348
Ünal,Ç.(2004). Şenkaya’nın Coğrafi Etüdü. Aktif Yayınevi, Erzurum.
Sevindi, C. (2017). Şirvaz Çağlayanı’nın (Şenkaya-Erzurum) ve Turizm Potansiyeli. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(4), 1721-1733.