Research Article
BibTex RIS Cite
Year 2018, Volume: 22 Issue: 2, 1233 - 1257, 25.06.2018

Abstract

References

  • 2000 Genel Nüfus Sayımı, Nüfusun Sosyal Ve Ekonomik Nitelikleri. Ankara: DİE Matbaası.
  • Akbulak, C. (2010). Kara Menderes Havzası’nın (Çanakkale) Nüfus Özellikleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi , 7 (2), 577-610.
  • Arı, A. (Kış- Bahar 2002). Normal, Taşımalı ve Yatılı İlköğretim Okullarının Karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi (153-154), 169-179.
  • Çanakkale İl Planlama Ve Koordinasyon Müdürlüğü 2015 Raporu. Çanakkale: Çanakkale Valiliği.
  • Çanakkale Milli Eğitim Müdürlüğü 2015 Yılı Faaliyet Raporu. Çanakkale.
  • Çoban, A. (2013). Amasya’da Nüfusun Eğitim Durumu. Kastamonu Eğitim Dergisi , 21 (1), 357-374.
  • Çorbacıoğlu, N. (2007). Çivril İlçesinde Eğitim Coğrafya İlişkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Doğan, M. (2011). Beşeri Coğrafya Açısından Bozcaada. İstanbul: İmleç Yayınları.
  • Doğanay, H. (2014). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Ankara: Pegem Akademi.
  • Hoşgörür, V., & Gezgin, G. (2005). Ekonomik Ve Sosyal Kalkınmada Eğitim. Yüzünci Yıl Üniversitesi Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi , 2 (1), 1-12.
  • Işık, E. (2013). Erzurum İli’nin Eğitim Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Koday, S. (2005). Gümüşhane İlinin Eğitim Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 5 (1), 45-56.
  • Koday, S., Akbaş, F., & Sevindi, C. (2017). Manisa İlinin Eğitim Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 21 (1), 359-379.
  • Milli Eğitim İstatistikleri, Örgün Eğitim, (2015/2016).
  • OECD (2014). Education At A Glance Indicators, And Highlights. Paris: OECD Publishing.
  • Özaydınlık, K. (2014). Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın ve Eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi (33), 93-112.
  • Özözen Kahraman, S. (2006). Çanakkale’de Demografik Geçiş Dönemleri, Nüfus Hareketleri Ve Gelecek Projeksiyonlar. Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı (4), 141-161.
  • Sertkaya Doğan, Ö. (2015). Biga Yarımadası Nüfus Coğrafyası. İstanbul: Yeni Anadolu Yayınları.
  • Şahin, S. (2006). Türkiye'nin Nüfus Gelişimde Bölgesel Farklılıklar. Avrupa Birliği Sürecindeki Türkiye’de Bölgesel Farklılıklar (s. 315). içinde Ankara.
  • Şahin, V. (2015). Tekirdağ’ın Eğitim Coğrafyası Üzerine Bir İnceleme. Doğu Coğrafya Dergisi , 20 (34), 43-60. Uygun, S. (2009). Çanakkale’de Eğitim ve Okullar Tarihi. İstanbul: Kriter Yayınevi. Yaşar, O. (2006). 1975-2000 Döneminde Çanakkale İli’nin Nüfus Hareketleri Bakımından Değerlendirilmesi Ve Göçlere Katılanların Sosyo-Ekonomik Nitelikleri. Uluslararası Çanakkale Kongresi. içinde İstanbul.

Eğitim Coğrafyası Perspektifinden Çanakkale İli

Year 2018, Volume: 22 Issue: 2, 1233 - 1257, 25.06.2018

Abstract

Bu çalışmanın konusu Çanakkale ilinin eğitim
durumunu irdelemek ve eğitim yapısında coğrafi faktörlerin etkisinin hangi
düzeyde olduğunu ortaya çıkarmaktır. Eğitim ve coğrafya başlıkları günümüz
modern dünyasında sıklıkla yan yana anılmaktadır. Bunun nedeni bilim
uzmanlarının coğrafyanın en dinamik konularından biri olan nüfus ve onun
eğitilmesi üzerinde durmalarıdır. Dünya siyasetine yön veren toplumların en
önemli sorunlarından birisi hiç şüphesiz ki varlıklarını devam
ettirebilmelerini sağlayacak olan nüfus miktarı ve onun kalitesidir. Bu
düşünceden hareketle ülkemizin sosyo-ekonomik açıdan geleceğini planlayabilmesi
için nüfusun niteliklerini ve bu çalışmada olduğu gibi illerimizdeki eğitim
coğrafyasını irdelemek yerinde olacaktır. 
Çalışmamızın
amacı; Çanakkale ilinin eğitim durumunu coğrafi faktörler ile
değerlendirmektir. Çalışmamızda TÜİK verilerinden, Çanakkale Valiliği ve
konumuz ile ilgili veriler ortaya koymuş olan kaynaklardan yararlanılmıştır.
Bunun yanında bu konuda daha önce yapılmış benzer çalışmalardan da
faydalanılmıştır. Çalışmadan elde edilen verilere göre Çanakkale’de okuryazar
nüfus oranı, eğitim kademelerine göre dağılımı, öğretmen ve derslik başına
düşen öğrenci sayısı ortalamaları Türkiye ortalamalarının üzerindedir. Sonuç
olarak, Çanakkale’ye ait eğitim verilerinden hareketle, ilin eğitim durumunu
yansıtacak okur-yazar nüfus oranı, eğitim kademelerine göre dağılımı, öğrenci
ve derslik başına düşen öğrenci sayısı ortalamaları üzerinde durulmuş ve Çanakkale
nüfusunun eğitim coğrafyası açısından incelenmesi yapılmıştır.

References

  • 2000 Genel Nüfus Sayımı, Nüfusun Sosyal Ve Ekonomik Nitelikleri. Ankara: DİE Matbaası.
  • Akbulak, C. (2010). Kara Menderes Havzası’nın (Çanakkale) Nüfus Özellikleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi , 7 (2), 577-610.
  • Arı, A. (Kış- Bahar 2002). Normal, Taşımalı ve Yatılı İlköğretim Okullarının Karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi (153-154), 169-179.
  • Çanakkale İl Planlama Ve Koordinasyon Müdürlüğü 2015 Raporu. Çanakkale: Çanakkale Valiliği.
  • Çanakkale Milli Eğitim Müdürlüğü 2015 Yılı Faaliyet Raporu. Çanakkale.
  • Çoban, A. (2013). Amasya’da Nüfusun Eğitim Durumu. Kastamonu Eğitim Dergisi , 21 (1), 357-374.
  • Çorbacıoğlu, N. (2007). Çivril İlçesinde Eğitim Coğrafya İlişkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Doğan, M. (2011). Beşeri Coğrafya Açısından Bozcaada. İstanbul: İmleç Yayınları.
  • Doğanay, H. (2014). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Ankara: Pegem Akademi.
  • Hoşgörür, V., & Gezgin, G. (2005). Ekonomik Ve Sosyal Kalkınmada Eğitim. Yüzünci Yıl Üniversitesi Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi , 2 (1), 1-12.
  • Işık, E. (2013). Erzurum İli’nin Eğitim Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Koday, S. (2005). Gümüşhane İlinin Eğitim Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 5 (1), 45-56.
  • Koday, S., Akbaş, F., & Sevindi, C. (2017). Manisa İlinin Eğitim Coğrafyası. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 21 (1), 359-379.
  • Milli Eğitim İstatistikleri, Örgün Eğitim, (2015/2016).
  • OECD (2014). Education At A Glance Indicators, And Highlights. Paris: OECD Publishing.
  • Özaydınlık, K. (2014). Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın ve Eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi (33), 93-112.
  • Özözen Kahraman, S. (2006). Çanakkale’de Demografik Geçiş Dönemleri, Nüfus Hareketleri Ve Gelecek Projeksiyonlar. Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı (4), 141-161.
  • Sertkaya Doğan, Ö. (2015). Biga Yarımadası Nüfus Coğrafyası. İstanbul: Yeni Anadolu Yayınları.
  • Şahin, S. (2006). Türkiye'nin Nüfus Gelişimde Bölgesel Farklılıklar. Avrupa Birliği Sürecindeki Türkiye’de Bölgesel Farklılıklar (s. 315). içinde Ankara.
  • Şahin, V. (2015). Tekirdağ’ın Eğitim Coğrafyası Üzerine Bir İnceleme. Doğu Coğrafya Dergisi , 20 (34), 43-60. Uygun, S. (2009). Çanakkale’de Eğitim ve Okullar Tarihi. İstanbul: Kriter Yayınevi. Yaşar, O. (2006). 1975-2000 Döneminde Çanakkale İli’nin Nüfus Hareketleri Bakımından Değerlendirilmesi Ve Göçlere Katılanların Sosyo-Ekonomik Nitelikleri. Uluslararası Çanakkale Kongresi. içinde İstanbul.
There are 20 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Makaleler
Authors

Tolga Kara 0000-0002-4252-887X

Emin Atasoy 0000-0002-4252-887X

Publication Date June 25, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 22 Issue: 2

Cite

APA Kara, T., & Atasoy, E. (2018). Eğitim Coğrafyası Perspektifinden Çanakkale İli. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(2), 1233-1257.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.