Akran Öğretimi Tekniğinin 6. Sınıf Öğrencilerinin Vücudumuzdaki Sistemler Ünitesine Yönelik Başarı Düzeylerine Etkisi

Year 2018, Volume: 22 Issue: 3, 1727 - 1740, 30.09.2018

Ufuk Töman

Abstract

Bu araştırmanın amacı, akran öğretimi tekniğinin 6. sınıf öğrencilerinin
fen bilgisi dersindeki akademik başarı düzeyleri üzerinde etkisinin olup
olmadığının incelenmesidir. Araştırma ön test - son test kontrol gruplu yarı
deneysel modelde desenlenmiştir. Araştırmaya Ankara ili Keçiören ilçesindeki
özel bir ortaokulun 6/A ve 6/B sınıflarında öğrenim gören 46 öğrenci
katılmıştır (Kız: 25, Erkek: 21). Sınıflardan biri uygulama grubu (6/A, N: 24),
diğeri ise kontrol grubu olarak (6/A, N: 22) olarak belirlenmiştir. Uygulama grubundaki
öğrenciler arasından 6 öğrenci “Öğreten Akran” olarak seçilmiştir. Belirlenen 6
öğrencinin araştırma öncesi, 40’ar dakikalık 5 oturumda öğreten akran olarak
yetiştirilme süreci gerçekleştirilmiştir. Öğreten akranların eğitim sürecinin
ardından, uygulama grubunda 8 hafta süreyle “Vücudumuzdaki Sistemler” ünitesi akran
öğretimi tekniğiyle yürütülmüştür. Bu süreçte, kontrol grubunda ise geleneksel
öğretim teknikleri kullanılmıştır. Araştırma verileri, İnel (2009) tarafından
geliştirilen “Vücudumuzdaki Sistemler Ünitesi Akademik Başarı Testi”
aracılığıyla elde edilmiştir. Yapılan araştırma sonucunda, akran öğretiminin
araştırmaya katılan öğrencilerin fen bilgisi dersindeki akademik başarı
düzeyleri üzerinde geleneksel öğretime göre daha etkili olduğu ortaya
konulmuştur.

Keywords

Vücudumuzdaki Sistemler, , Fen Bilgisi, , Akademik Başarı, , Akran Öğretimi.

References

• Atasoy, Ş., Ergin, S., & Şen, A. İ. (2014). The effects of peer instruction method on attitudes of 9th grade students towards physics course. Eurasian Journal of Physics and Chemistry Education, 6(1), 88-98.Bamiro, A. O. (2015). Effects of guided discovery and think-pair-share strategies on secondary school students’ achievement in chemistry. SAGE Open, 5(1), 1-7. Bardak, Ş., & Karamustafaoğlu, O. (2016). Fen bilimleri öğretmenlerinin kullandıkları öğretim strateji, yöntem ve tekniklerin pedagojik alan bilgisi bağlamında incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 567-605.Baş, G. (2014). İlköğretim öğretmenlerinin öğretme-öğrenme anlayışlarının bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 18-30.Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem.Cheng, M. M. H., Chan, K. W., Tang, S. Y. F., & Cheng, A. Y. N. (2009). Pre-service teacher education students' epistemological beliefs and their conceptions of teaching. Teaching and Teacher Education, 25(2), 319-327.Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. London: Routledge Falmer.Crouch, C. H., & Mazur, E. (2001). Peer instruction: Ten years of experience and results. American Journal of Physics, 69(9), 970-977.Crouch, C. H., Watkins, J., Fagen, A. P., & Mazur, E. (2007). Peer instruction: Engaging students one-on-one, all at once. Reviews in Physics Education Research, 1(1), 1-55.Demirci, N., & Çirkinoğlu-Şekercioğlu, A. G. (2009). Akran öğretimi yönteminin üniversite öğrencilerinin elektrostatik konusundaki başarılarına etkisi ve yönteme yönelik tutumları. e-Journal of New World Sciences Academy (NWSA), 4(1). 37-51.Draves, T. J. (2017). Collaborations that promote growth: music student teachers as peer mentors. Music Education Research, 19(3), 327-338.Eryılmaz, H. (2004). The effect of peer instruction on high school students' achievement and attitudes toward physics. Doctoral Dissertation, The Middle East Technical University, Ankara.Gagnon, G. W., & Collay, M. (2001). Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms. Thousand Oaks, CA: Corwin Press, Inc.Gok, T., & Gok O. (2016). Peer instruction in general chemistry: Assessment of students’ learning strategies, conceptual learning and problem solving. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching, 17(1), 1-21.Gok, T., & Gok, O. (2017). Peer instruction: An evaluation of its theory, application, and contribution. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching, 18(2).Gök, T. (2018). Akran öğretimi yöntemiyle öğrencilerin kavram öğrenme ve problem çözme başarısının değerlendirilmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 18-32.Green, P. J. (2003). Peer instruction for astronomy. Upper Saddle River. NJ: Pearson Education.Fagen, A. P., Crouch, C. H., & Mazur, E. (2002). Peer instruction: Results from a range of classrooms. The Physics Teacher, 40(4), 206-209.Hansen, M. (2014). Characteristics of schools successful in STEM: Evidence from two states’ longitudinal data. The Journal of Educational Research, 107(5), 374-391.İnel, D. (2009). Fen ve teknoloji dersinde probleme dayalı öğrenme yöntemi kullanımının öğrencilerin kavramları yapılandırma düzeyleri, akademik başarıları ve sorgulayıcı öğrenme becerileri algıları üzerindeki etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Kaldırım, A., & Tavşanlı, Ö. F. (2018). İş birlikli öğrenme yaklaşımının Türkiye’deki öğrencilerin Türkçe derslerindeki akademik başarılarına etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Eğitim ve Bilim, 43(194), 185-205.Karamustafaoğlu, O., Bayar, A., & Kaya, M. (2014). Fen bilimleri öğretmenlerinin kullandıkları öğretim yöntem ve teknikleri üzerine bir araştırma: Amasya örneği. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(4), 436-462.Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel. Lasry, N., Charles, E., & Whittaker, C. (2016). Effective variations of peer instruction: The effects of peer discussions, committing to an answer, and reaching a consensus. American Journal of Physics, 84(8), 639-645Lasry, N., Mazur, E., & Watkins, J. (2008). Peer instruction: From Harvard to the two-year college. American Journal of Physics, 76(11), 1066-1069.Lindsey, B. A., Hsu, L., Sadaghiani, H., Taylor, J. W., & Cummings, K. (2012). Positive attitudinal shifts with the Physics by Inquiry curriculum across multiple implementations. Physical Review Special Topics - Physics Education Research, 8, 010102.Mazlum, E., & Yiğit, N. (2017). Işık konusundaki kavram bilgisi göstergelerinin ve öğretim kanallarının akran öğretimi uygulamalarıyla incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 295-311.Mazur, E. (1997). Peer instruction: A user’s manual. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.Milli Eğitim Bakanlığı (2013). İlköğretim kurumları ilkokullar ve ortaokullar fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. https://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretimprogramlari/icerik/72 sayfasından erişilmiştir.Mora, G. (2010). Peer instruction and lecture tutorials equally improve student learning in introductory geology classes. Journal of Geoscience Education, 58(5), 286-296.Novak, G. M., & Patterson, E. (2010). An introduction to just-in-time teaching. In Scott, S. & Mark, M. (Eds.), Just in Time Teaching: Across the Disciplines, and Across the Academy. Sterling, VA: Stylus Publishing.Nurmi, A. M., & Kokkonen, M. (2015). Peers as teachers in physical education hip hop classes in finnish high school. Journal of Education and Training Studies, 3(3), 23-32.Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2013). Curriculum: Foundations, principles and issues. Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.Peers, C. E., Diezmann, C. M., & Watters, J. J. (2003). Supports and concerns for teacher professional growth during the implementation of a science curriculum innovation. Research in Science Education, 33(1), 89-110.Pilzer, S. (2001). Peer instruction in physics and mathematics. Primus, 11(2), 185-192.Pollock, S. (2014). Interactive engagement in upper-division physics. Change: The Magazine of Higher Learning, 46(3), 34-36. Schmidt, B. (2011). Teaching engineering dynamics by use of peer instruction supported by an audience response system. European Journal of Engineering Education, 36(5), 413-423.Senemoğlu, N. (2009). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem.Suppapittayaporn, D., Emarat, N., & Arayathanitkul, K. (2010). The effectiveness of peer instruction and structured inquiry on conceptual understanding of force and motion: A case study from Thailand. Research in Science & Technology Education, 28(1), 63-79.Szlachta, J. (2013). Peer instruction of first-year nurse anesthetist students: A pilot study of a strategy to use limited faculty resources and promote learning. The Journal of Nursing Education, 52(6), 355-359.Şimşek, Ö., & Yayla, K. (2016). Akran öğretimi yöntemi’nin, öğrencilerin manyetizma konusundaki akademik başarı ve tartışma istekliliklerine etkisi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 5(3), 135-143.Şimşek, Ö., & Yeşiloğlu, Ö. (2014). Akran öğretimi yönteminin elektrik kavramlarının öğrenimi ve bilimsel süreç becerilerinin kazanımı üzerine etkisi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 72-94.Taşkaya, S. M., & Sürmeli, H. (2014). Sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersinde kullandıkları öğretim yöntemlerin değerlendirilmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(1), 169-181.Teyfur, M., & Teyfur, E. (2012). Yapılandırmacı öğretim programına yönelik öğretmen ve yönetici görüşlerinin değerlendirilmesi (İzmir il örneği). Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 66-81.Trout, M. J., Borges, N., & Koles, P. (2014). Modified peer instruction improves examination scores in pharmacology. Medical Education, 48(11), 1112–1113.Turpen, C., & Finkelstein, N. D (2010). The construction of different classroom norms during peer instruction: Students perceive differences. Physical Review Special Topic-Physic Education Research, 6, 020123.Turpen, C., & Finkelstein, N. D. (2009). Not all interactive engagement is the same: Variation in physic professors' implementation of peer instruction. Physical Review Special Topic-Physic Education Research, 5(2), 1-18.Watkins, J., & Mazur, E. (2010). Just in time teaching and peer instruction. In Scott, S. & Mark, M. (Eds.), Just in Time Teaching: Across the Disciplines, and Across the Academy. Sterling, VA: Stylus Publishing.Yaoyuneyong, G., & Thornton, A. (2011). Combining peer instruction and audience response systems to enhance academic performance, facilitate active learning and promote peer-assisted learning communalities. International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 4(2), 127-139.Yeşiloğlu, Ö., Karaca, S., & Şimşek, Ö. (2017). Akran öğretimi yönteminin ortaokul öğrencilerinin fen ve teknoloji dersindeki başarısına etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(41), 309-320.Yeşiloğlu, Ö., & Şimşek, Ö. (2017). Lise düzeyinde elektrikle ilgili kavramların öğretimi üzerine akran öğretimi yönteminin etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(44), 396-407.Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmenlerin öğretim yöntemlerini kullanma amaçları ve karşılaştıkları sorunlar. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 163-188.Yılmaz, A., & Tan, E. (2016). Fen bilgisi öğretiminde akran öğretimi yönteminin bilişsel düzeyde öğrenci başarısına etkisi. Journal of Current Researches on Social Sciences (JoCReSS), 6(2), 185-200.Zhang, P., Ding, L., & Mazur, E. (2017). Peer instruction in introductory physics: A method to bring about positive changes in students’ attitudes and beliefs. Physical Review Physics Education Research, 13(1), 010104.Zhu, E. (2007). Teaching with clickers. Center for Research on Learning and Teaching Occasional Papers, 22, 1-8.