Health and communication are the
most important concepts in human life. The importance of health communication
has increased in recent years with the influence of the digital world. Health
communication is a communication model that the patient has a desire to
maintain health status or the patient has to establish during the treatment
process. This communication has multiplied its importance with the influence of
the digital world in recent years. Digitalization has extended to all points by
the way networks, and digitalization in health has brought versatile communication
and interaction. Digitalization in health is the technological advances that
affect health and vice versa as technological support of a service in health
care. This effect has brought a new dimension to the communication of
individuals again. Technological acceleration is an indicator that this growth
will continue. In this study, the digital perception in health communication is
tried to be explained. Content features of this digital communication channel,
effects on health communiction, strategic importance is tried to be explained.
The extent and significance of the impact of this area has been tried to be
expressed. Health communication, together with technology, constitutes a
serious field of study in itself.
Akalın, E. (2008). Kronik Hastalıklarda Hastalık Yönetimi. Kronik Hastalıklar Risk Faktörleri Sağlığın Teşviki ve Geliştirilmesi Sempozyumu (s. 151-152). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.
Aksoy, A. D. (2014). Tüketimin Dijitalleşmesi. M. Babaoğul, A. Şener, & E. B. Buğday içinde, Tüketici Yazıları (IV) (s. 46-64). Ankara: TÜPADEM.
Bölükbaşı, E. (2015). Üçüncü Nesil DNA Dizileme Teknolojileri. International Journal of Scientific and Technological Research, 1(3), 14-21.
CDC. (2019, Ağustos 12). Gateway to Health Communication. Ekim 30, 2019 tarihinde Centers for Disease Control and Prevention: https://www.cdc.gov/healthcommunication/healthbasics/WhatIsHC.html adresinden alındı
Çınarlı, İ. (2012, Ağustos 14). Sosyal Medya, Web 2.0 ve Sağlık. Kasım 5, 2019 tarihinde alternatifiletisim.blogspot.com: http://alternatifiletisim.blogspot.com/2012/08/sosyal-medya-web-20-ve-saglik_14.html adresinden alındı
Frost & Sullivan. (2018, Ocak 12). Frost & Sullivan’s 10 Healthcare Predictions for 2018. Kasım 3, 2019 tarihinde ww2.frost.com: https://ww2.frost.com/frost-perspectives/frost-sullivans-10-healthcare-predictions-2018/ adresinden alındı
Görkemli, N. (2017). Sağlık İletişiminde İnternet Kullanımı Üzerine Bir Araştırma. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication (TOJDAC), 7(1), 122-138. doi:10.7456/10701100/011
Hood, L. (2018). Kişiselleştirilmiş Sağlığın Geleceği Bilimsel Sağlık. Kasım 1, 2019 tarihinde www.labmedya.com: https://www.labmedya.com/kisisellestirilmis-sagligin-gelecegi-bilimsel-saglik adresinden alındı
IDC. (2016, Kasım). IDC FutureScape: Worldwide IT Industry 2017 Predictions. Kasım 1, 2019 tarihinde www.idc.com: https://www.idc.com/research/viewtoc.jsp?containerId=US41883016 adresinden alındı
Internet World Stats. (2019, Haziran 30). World Internet Users and 2019 Population Stats. Kasım 4, 2019 tarihinde www.internetworldstats.com: https://www.internetworldstats.com/stats.htm adresinden alındı
Kaku, M. (2011, Nisan 20). Interview With Michio Kaku, Author of 'Physics of the Future'. (B. Towner, Röportaj Yapan) Kasım 5, 2019 tarihinde https://www.aarp.org/entertainment/books/info-04-2011/interview-michio-kaku.html adresinden alındı
Kemp, S. (2019, Ocak 31). Digital 2019: Global Digital Overview. Kasım 5, 2019 tarihinde datareportal.com: https://datareportal.com/reports/digital-2019-global-digital-overview adresinden alındı
Kışlalıoğlu, M., & Berkes, F. (1991). Çevre ve Ekoloji. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Kreps, G. L. (2015). Health Communication Inquiry and Health Promotion: A State of the Art Review. Journal of Nature and Science (JNSCI), 1(2), 1-12. http://www.jnsci.org/index.php?journal=nsci&page=article&op=view&path%5B%5D=35 adresinden alındı
Kurt, D. (2018). Dijital Dönüşüm. Hidrolik Pnömatik Dünyası, 48-49.
OECD. (2019, Temmuz 2). OECD Health Statistics 2019. Kasım 4, 2019 tarihinde http://www.oecd.org/: http://www.oecd.org/els/health-systems/health-data.htm adresinden alındı
Orach, C. G. (2009). Health equity: challenges in low income countries. African Health Sciences, 9(2), 49-51.
Öcal, S. (2019). Sağlık İletişimi Eğitimi’nin Önemi. Kasım 6, 2019 tarihinde www.sagligabakis.com: http://www.sagligabakis.com/saglik-iletisimi-egitiminin-onemi/ adresinden alındı
Philips Türkiye. (2016, Mayıs 16). Philips Türkiye Sağlık Trendleri Araştırması Sonuçları. Kasım 1, 2019 tarihinde www.philips.com.tr: https://www.philips.com.tr/a-w/about/news/archive/standard/news/press/2017/20170516-philips-turkiye-saglik-trendleri-arastirmasi-sonuclarini-acikladi.html adresinden alındı
Singh, H. R., Kopperger, E., & Simmel, F. C. (2018). A DNA Nanorobot Uprises against Cancer. Trends in Moleculer Medicine, 24(7), 591-593.
doi:10.1016/j.molmed.2018.05.001
Steinhub, S. R., & Topol, E. J. (2015). Moving From Digitalization to Digitization in Cardiovascular Care. Journal of the American College of Cardiology (JACC), 6(13), 1489-1496. https://doi.org/10.1016/j.jacc.2015.08.006 adresinden alındı
Tanrıöver, M. D., Yıldırım, H. H., Ready, N. D., Çakır, B., & Akalın, E. (2014). Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Araştırması. Ankara: Sağlık-Sen.
Tezcan, C. (2016). Sağlığa Yenilikçi Bir Bakış Açısı: Mobil Sağlık. İstanbul: TÜSİAD.
The World Bank. (2016). Physicians (per 1,000 people). Kasım 4, 2019 tarihinde data.worldbank.org: https://data.worldbank.org/indicator/sh.med.phys.zs?end=2016&start=2016&view=bar adresinden alındı
TÜİK. (2018, Şubat 21). Nüfus Projeksiyonları. Kasım 4, 2019 tarihinde Türkiye İstatistik Kurumu: http://tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1027 adresinden alındı
Uysal, H. (2015). Günümüzde Hemşire Liderliğinde Kardiyovasküler Hastalık Yönetim Programları. Türk Kardiyoloji Derneği Kardiyovasküler Hemşirelik Dergisi, 6(9), 1-14. doi:10.554/khd.2015.001
Wong, D., Gallegos, Y., Weinger, M., Clack, S., Slagle, J., & Anderson, C. (2003). Changes in intensive care unit nurse task activity after installation of a third-generation intensive care unit information system. Critical Care Medicine, 31(10), 2488-2494. doi: 10.1097/01.CCM.0000089637.53301.EF
Yıldırım, J. G., & Çevirgen, A. (2019). Kronik hastalıkların yönetiminde kullanılan bilişim tabanlı uygulamalar. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 65-73.
Sağlık İletişimi Bağlamında Kullanım Şekilleri Açısından Dijital Algı ve Önemi
Year 2019,
Cilt: 23 Özel Sayı, 1979 - 1994, 31.12.2019
Sağlık ve iletişim, insan
hayatında yer alan en önemli kavramlardandır. Sağlık iletişimi, kişinin
sağlıklılık durumunu koruma isteği ya da hasta olan bireyin tedavi sürecinde
kurmak durumunda kaldığı bir iletişim modelidir. Bu iletişim son yıllarda
dijital dünyanın etkisi ile önemini katlayarak artırmıştır. Dijitalleşme, ağlar
sayesinde bütün noktalara kadar uzanmıştır ve sağlıkta dijitalleşme, çok yönlü
iletişim ve etkileşimi beraberinde getirmiştir. Sağlıkta dijitalleşme,
teknolojik ilerlemenin sağlığı etkilemesi ve tersi olarak sağlık hizmetinde
duyulan bir hizmetin teknolojik olarak desteklenmesi olarak karşımıza
çıkmaktadır. Bu etki, bireylerin iletişimlerine yeniden ve değişik bir boyut
kazandırmıştır. Teknolojik ivme bu büyümenin devam edeceğinin bir
göstergesidir. Bu çalışmada, sağlık iletişimi içinde yer alan dijital algı, sağlık kurumları, sağlık
birimleri ve sağlık hizmeti alan alan hastalar açısından
açıklanmaya çalışılmıştır. İnternet teknolojisinin kullanımından, sosyal
medyaya, yapay zekâdan, otomasyonlara farklı dijital iletişim kanalının içerik
özellikleri, sağlık iletişiminde etkileri, stratejik önemi anlatılmaya
çalışılmıştır. Bu yayında literatür taraması ve betimleyici çalışma
yapılmıştır. Sağlık iletişimi kapsamında dijital dünyanın iletişim kanalları,
gerekliliği, değeri ifade edilmeye çalışılmıştır. Bu alanın etkisinin genişliği
ve önemi ifade edilmeye çalışılmıştır. Sağlık iletişimi, teknoloji ile bir
araya geldiğinde başlı başına ciddi bir çalışma alanı oluşturmaktadır.
Akalın, E. (2008). Kronik Hastalıklarda Hastalık Yönetimi. Kronik Hastalıklar Risk Faktörleri Sağlığın Teşviki ve Geliştirilmesi Sempozyumu (s. 151-152). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.
Aksoy, A. D. (2014). Tüketimin Dijitalleşmesi. M. Babaoğul, A. Şener, & E. B. Buğday içinde, Tüketici Yazıları (IV) (s. 46-64). Ankara: TÜPADEM.
Bölükbaşı, E. (2015). Üçüncü Nesil DNA Dizileme Teknolojileri. International Journal of Scientific and Technological Research, 1(3), 14-21.
CDC. (2019, Ağustos 12). Gateway to Health Communication. Ekim 30, 2019 tarihinde Centers for Disease Control and Prevention: https://www.cdc.gov/healthcommunication/healthbasics/WhatIsHC.html adresinden alındı
Çınarlı, İ. (2012, Ağustos 14). Sosyal Medya, Web 2.0 ve Sağlık. Kasım 5, 2019 tarihinde alternatifiletisim.blogspot.com: http://alternatifiletisim.blogspot.com/2012/08/sosyal-medya-web-20-ve-saglik_14.html adresinden alındı
Frost & Sullivan. (2018, Ocak 12). Frost & Sullivan’s 10 Healthcare Predictions for 2018. Kasım 3, 2019 tarihinde ww2.frost.com: https://ww2.frost.com/frost-perspectives/frost-sullivans-10-healthcare-predictions-2018/ adresinden alındı
Görkemli, N. (2017). Sağlık İletişiminde İnternet Kullanımı Üzerine Bir Araştırma. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication (TOJDAC), 7(1), 122-138. doi:10.7456/10701100/011
Hood, L. (2018). Kişiselleştirilmiş Sağlığın Geleceği Bilimsel Sağlık. Kasım 1, 2019 tarihinde www.labmedya.com: https://www.labmedya.com/kisisellestirilmis-sagligin-gelecegi-bilimsel-saglik adresinden alındı
IDC. (2016, Kasım). IDC FutureScape: Worldwide IT Industry 2017 Predictions. Kasım 1, 2019 tarihinde www.idc.com: https://www.idc.com/research/viewtoc.jsp?containerId=US41883016 adresinden alındı
Internet World Stats. (2019, Haziran 30). World Internet Users and 2019 Population Stats. Kasım 4, 2019 tarihinde www.internetworldstats.com: https://www.internetworldstats.com/stats.htm adresinden alındı
Kaku, M. (2011, Nisan 20). Interview With Michio Kaku, Author of 'Physics of the Future'. (B. Towner, Röportaj Yapan) Kasım 5, 2019 tarihinde https://www.aarp.org/entertainment/books/info-04-2011/interview-michio-kaku.html adresinden alındı
Kemp, S. (2019, Ocak 31). Digital 2019: Global Digital Overview. Kasım 5, 2019 tarihinde datareportal.com: https://datareportal.com/reports/digital-2019-global-digital-overview adresinden alındı
Kışlalıoğlu, M., & Berkes, F. (1991). Çevre ve Ekoloji. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Kreps, G. L. (2015). Health Communication Inquiry and Health Promotion: A State of the Art Review. Journal of Nature and Science (JNSCI), 1(2), 1-12. http://www.jnsci.org/index.php?journal=nsci&page=article&op=view&path%5B%5D=35 adresinden alındı
Kurt, D. (2018). Dijital Dönüşüm. Hidrolik Pnömatik Dünyası, 48-49.
OECD. (2019, Temmuz 2). OECD Health Statistics 2019. Kasım 4, 2019 tarihinde http://www.oecd.org/: http://www.oecd.org/els/health-systems/health-data.htm adresinden alındı
Orach, C. G. (2009). Health equity: challenges in low income countries. African Health Sciences, 9(2), 49-51.
Öcal, S. (2019). Sağlık İletişimi Eğitimi’nin Önemi. Kasım 6, 2019 tarihinde www.sagligabakis.com: http://www.sagligabakis.com/saglik-iletisimi-egitiminin-onemi/ adresinden alındı
Philips Türkiye. (2016, Mayıs 16). Philips Türkiye Sağlık Trendleri Araştırması Sonuçları. Kasım 1, 2019 tarihinde www.philips.com.tr: https://www.philips.com.tr/a-w/about/news/archive/standard/news/press/2017/20170516-philips-turkiye-saglik-trendleri-arastirmasi-sonuclarini-acikladi.html adresinden alındı
Singh, H. R., Kopperger, E., & Simmel, F. C. (2018). A DNA Nanorobot Uprises against Cancer. Trends in Moleculer Medicine, 24(7), 591-593.
doi:10.1016/j.molmed.2018.05.001
Steinhub, S. R., & Topol, E. J. (2015). Moving From Digitalization to Digitization in Cardiovascular Care. Journal of the American College of Cardiology (JACC), 6(13), 1489-1496. https://doi.org/10.1016/j.jacc.2015.08.006 adresinden alındı
Tanrıöver, M. D., Yıldırım, H. H., Ready, N. D., Çakır, B., & Akalın, E. (2014). Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Araştırması. Ankara: Sağlık-Sen.
Tezcan, C. (2016). Sağlığa Yenilikçi Bir Bakış Açısı: Mobil Sağlık. İstanbul: TÜSİAD.
The World Bank. (2016). Physicians (per 1,000 people). Kasım 4, 2019 tarihinde data.worldbank.org: https://data.worldbank.org/indicator/sh.med.phys.zs?end=2016&start=2016&view=bar adresinden alındı
TÜİK. (2018, Şubat 21). Nüfus Projeksiyonları. Kasım 4, 2019 tarihinde Türkiye İstatistik Kurumu: http://tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1027 adresinden alındı
Uysal, H. (2015). Günümüzde Hemşire Liderliğinde Kardiyovasküler Hastalık Yönetim Programları. Türk Kardiyoloji Derneği Kardiyovasküler Hemşirelik Dergisi, 6(9), 1-14. doi:10.554/khd.2015.001
Wong, D., Gallegos, Y., Weinger, M., Clack, S., Slagle, J., & Anderson, C. (2003). Changes in intensive care unit nurse task activity after installation of a third-generation intensive care unit information system. Critical Care Medicine, 31(10), 2488-2494. doi: 10.1097/01.CCM.0000089637.53301.EF
Yıldırım, J. G., & Çevirgen, A. (2019). Kronik hastalıkların yönetiminde kullanılan bilişim tabanlı uygulamalar. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 65-73.
Işık, T. (2019). Sağlık İletişimi Bağlamında Kullanım Şekilleri Açısından Dijital Algı ve Önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(4), 1979-1994.