The World War I is such a war that the conflicts not limited to
the front-line and battlefield, and the rear front is as important as the
fields that conflicts occur. Due to the characteristic of the war, Ottoman
Empire tried to coordinate the hinterland, which will finance the front with
material and moral elements, with the help of the extraordinary psychology of
war. The main purpose of that coordination process is to gain “common
prosperity” approach instead of “public salvation” which is a manifestation of
process of peace policy. In paralel with such an aims and objectives, Ottoman
Empire actualized its own political, economic and social initiatives, while
respecting the human sensitivity, to the people of the enemy within its limits
in spite of the extraordinary conditions of the war.
I.Dünya Savaşı, çatışmaların sadece cephe
ve savaş meydanları ile sınırlı olmadığı, en az çatışmanın vuku bulduğu sahalar
kadar cephe gerisinin de önem kazandığı “topyekûn” bir savaş olmuştur. Savaşın
bu niteliğinden dolayı, Devlet-i Ali Osmanî, cepheyi maddi ve manevi unsurlar
ile finanse etme adına cephe gerisini, savaşın olağanüstü psikolojisi ile
tanzim etmeye çalışmıştır. Bu tanzim sürecinin ana gayesi, sükûn süreci
politikalarının bir tezahürü olan “umumi saadet” anlayışı yerine, “umumi
selamet” olmuştur. Devlet-i Ali Osmanî, böyle bir gaye ve hedef paralelinde
kendi sınırları dâhilinde, savaşın paydaşlarına mensup kendinden olmayan
“Düvel-i Muhasama Tebaa”sına yönelik siyasi, iktisadi ve içtimai olarak idari
inisiyatifini savaş ortamının olağanüstü şartlarına rağmen insani
hassasiyetlere riayet ederek gerçekleştirmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 13 |
По всем вопросам приема статей и выпуска очередных номеров обращаться в редакцию соответствующего журнала