Arabic Original of Maimonides’ Epistle to Yemen in Arabic Letters

Year 2013, , 1 - 48, 01.08.2013

Yasin Meral

https://doi.org/10.1501/Ilhfak_0000001389

Cited By: 1

Abstract

Maimonides’ epistle to Yemen plays an important role in Jewish-Muslim polemical literature. In his epistle, Maimonides mentions Islam, the Prophet Muhammad, and Muslims in his reply to the Muslims’ arguments for the prophethood of the Prophet Muhammad. Because the epistle was written in Judeo-Arabic, it long remained unknown to those who are not familiar with Hebrew letters. Although there are English translations of the epistle, the advantage of reading the original text cannot be compared with the translation. Accordingly, we decided to publish the original text in Arabic letters so that the Arabic readers can read the epistle in its original text. In the Judeo-Arabic texts, verses from Torah and special religious expressions are preserved in original Hebrew script. These verses and expressions have been translated into Arabic and presented in the footnotes. We have detected some Arabic grammatical mistakes resulting from Maimonides’ application of Hebrew grammer into Arabic; however, we have left them as they are with a view to being faithful to the text. Finally, our transliteration of Maimonides’ epistle in Judeo-Arabic is based on the Abraham Shlomo Halkin edition of the Epistle to Yemen of 1952, which is accepted as the most esteemed version in Jewish academic circles

Keywords

Epistle to Yemen, Maimonides, Prophecies for Prophet Muhammad, Judeo-Arabic, Medieval Ages

İbn Meymūn’un Yemen Mektubu

Abstract

, Yahudi-Müslüman reddiye geleneğinde önemli bir rol oynamaktadır. İbn Meymūn mektubunda Tevrat’ta Hz. Muhammed’in müjdelendiğine dair iddiaları yanıtlayarak İslam, Hz. Muhammed ve Müslümanlarla ilgili değerlendirmelere yer vermektedir. Bu mektup İbrani harfleriyle Arapça (Judeo-Arabic) yazıldığı için İbrani harflerine aşina olmayanlar için bilinmezliğini korumuştur. Mektubun İngilizce tercümeleri olmakla birlikte bu durum, orjinal metni okumanın verdiği avantajla kıyas edilemez. Bu yüzden biz de mektubun orjinalini Arap harflerine aktararak yayınlamaya karar verdik. Judeo-Arabic metinlerde Tevrat’tan yapılan alıntılar ve Yahudilik’e ait tabirler İbranice muhafaza edilmektedir. Biz bu İbranice ifadeleri Arapça’ya tercüme ederek dipnotta verdik. Metinde, İbn Meymūn’un İbrani dilinin gramerini Arapça’ya uygulamasından kaynaklanan, bazı gramer hataları görülmektedir. Biz metne sadık kalma adına bunları olduğu gibi bıraktık. İbn Meymūn’un Yemen Mektubu’nun Judeo-Arabic orjinal metnini Arap harflerine çevirirken Yahudi akademi çevrelerinde en muteber edisyon olan 1952 tarihli Abraham Shlomo Halkin edisyonunu esas aldık

Keywords

Yemen Mektubu, İbn Meymūn, Beşairü’n-nübüvve, Judeo-Arabic, İggeret Teyman

References

• Arslantaş, Nuh. Yahudilere Göre Hz. Muhammed ve İslamiyet. İstanbul: İz Yayıncılık, 2011.
• Davidson, Herbert. Moses Maimonides: The Man and His Works. Oxford: Oxford University Press, 2005.
• Geiger, Abraham. Was hat Mohammed aus dem Judentume aufgenommen? Bonn: F. Baaden, 1833.
• Guillaume, Alfred. “The Influence of Judaism on Islam,” Edwyn R. Bevan and Charles Singer (ed.), Legacy of Israel (Oxford: Clarendon, 1928) içinde, ss.129-172.
• Hıdır, Özcan. “İslam’ın Yahudi Kökeni Teorisi ile İlgili İddialar ve Çalışmalar,” İLAM Araştırma Dergisi 3:1 (1998), ss.155-169.
• İbn Meymûn, Musa. “İggeret el Hahmey Montpeşlir al Gzirat ha-Kohavim,” İggerot ha- Rambam. Ed. Yitshak Şilat, 3. Baskı (Maale Adumim: Hotsaat Şilat, 1995), c.2 içinde, ss.478-490.
• ---------. “İggeret Teyman,” İggerot ha-Rambam. Ed. Yitshak Şilat. 3. Baskı (Maale Adumim: Hotsaat Şilat, 1995), c.1, ss.82-102.
• ---------. İggeret Teyman. Ed. Abraham S. Halkin. New York: American Academy for Jewish Research, 1952.
• Katsh, Abraham. Judaism and the Koran: Biblical and Talmudic Backgrounds of the Koran. Philadelphia, PA: Bloch Publishing Company, 1954.
• Leveen, J. “Mohammed and His Jewish Companion,” Jewish Quarterly Review 16:4 (1926), ss.399-406.
• Meral, Yasin. “Ortaçağ Yahudileri Arasında Judeo-Arabic Kullanımı,” Asife Ünal, Hüsamettin Karataş, Yasin Meral ve Dilek Özbey (ed.), Bütün Yönleriyle Yahudilik (Ankara: Türkiye Dinler Tarihi Derneği Yayınları, 2012) içinde, ss.319-332.
• Paris, Nahman. “İyunim be-Yahaduto şel ha-Kuran,” Norman Paris (ed.) Braha le-Menahem (St. Louis, MO, 1955) içinde, ss.309-337.
• Rosenthal, Ervin. Judaism and Islam. Londra: T. Yoseloff, 1961.
• Sambari, Yosef ben Yitshak. Sefer Divrei Yosef. Ed. Shimon Shtober. Jerusalem: Ben-Zvi Institute, 1994.
• Schwabe, M. “Asarat Haverav ha-Yahudîm şel Muhammed,” Tarbits 2 (1930), ss.74-89.
• Torrey, Charles. Jewish Foundation of Islam. New York: Jewish Institute of Religion Press, 1933.