Konaklama İşletmelerinde Çalışan Personelin Psikolojik Sermayeleri ile Demografik Özellikleri Arasındaki İlişkiler

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 3, 259 - 274, 30.09.2019

Halil Özcan Özdemir

https://doi.org/10.18037/ausbd.632011

Öz

Bu araştırma kapsamında Nevşehir ilindeki 4 ve 5 yıldızlı otel çalışanlarının örgütsel psikolojik sermaye düzeyleri ve çalışanların demografik özelliklerine göre psikolojik sermayelerinin anlamlı bir değişiklik gösterip göstermediği incelenmiştir. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama araştırma deseninde yürütülen araştırmada 403 otel çalışanının görüşleri Psikolojik Sermaye Ölçeği ile toplanmıştır. Çalışanların ölçek maddelerine vermiş oldukları cevaplar doğrultusunda öncelikle veri dağılımı incelenmiş ardından betimsel istatistikler, ilişkisiz ölçümlerde t testi ve tek yönlü varyans analizi hesaplanmıştır. Hesaplama sonucunda otel çalışanlarının örgütlerine yönelik iyimserlik, psikolojik dayanıklılık, umut, öz yeterlilik ve psikolojik sermayelerinin yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Erkek çalışanların kadın çalışanlara göre öz yeterlilik algılarının daha yüksek olduğu; evli çalışanların bekâr çalışanlara göre psikolojik dayanıklılık, umut, öz yeterlilik ve psikolojik sermaye düzeylerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Çalışanların öğrenim durumlarına, kıdemlerine ve yaşlarına göre psikolojik sermaye düzeylerinde anlamlı bir değişiklik olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Psikolojik Sermaye, Demografik Özellikler, Konaklama İşletmeleri

Kaynakça

• Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: W. H. Freeman and Company.
• Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı-İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: PegemA.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F., (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 9944-919-28-4, Ankara: PegemA.
• Frankel, J.R., Wallen, N.E. (2009). How to design and evaluate research in education. (7). New York: McGraw-Hill İnternational Edition.
• Çetin, F. ve Basım, H. J. (2012). Örgütsel Psikolojik Sermaye: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması, Amme İdaresi Dergisi, 45(1), 121-137.
• Güler, B.K., (2009) Çalışma Yaşamında Davranış, Kocaeli: Umuttepe.
• Gohel, K. (2012). Psychological capital as a determinant of Employee Satisfaction, International Referred Research Journal, 3(36), 34-37.
• Jung, H. S., & Yoon, H. H. (2015). The Impact of Employees’ Positive Psychological Capital on Job Satisfaction and Organizational Citizenship Behaviors in the Hotel, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 27(6), 1135-1156.
• Kalaycı, Ş., (2009). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, 975-909-114-3, Ankara: Asil.
• Kaplan, M., ve Biçkes, D.M. (2013). Psikolojik Sermaye ile İş Tatmini Arasındaki İlişkinin Analizi: Otel İşletmelerinde Yapılan Bir Araştırma, Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 233-242.
• Karatepe, O. M., & Karadas, G. (2015). Do Psychological Capital and Work Engagement Foster Frontline Employees’ Satisfaction? A Study in the Hotel Industry, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 27(6), 1254-1278.
• Luthans, F. (2002). The Need For Meaning of Positive Organizational Behavior, Journal of Organizational Behavior, 23(6), 695–706. DOI: 10.1002/job.165
• Luthans, K. W., Jensen, S. M. (2005). The Linkage Between Psychological Capital and Commitment to Organizational Mission: A Study of Nurses, Journal of Nursing Administration, 35(6), 304-310.
• Luthans, F., Avolio, B. J., Avey, J. B., Norman, S. M. (2007). Positive Psychological Capital: Measurement and Relationship with Performance and Satisfaction, Personnel psychology, 60(3), 541-572.
• Luthans, F., Youssef, C. M. ve Avolio, B. J. (2007). Psychological Capital: Developing the Human Competitive Edge. New York: Oxford University Press.
• Özkalp, E. (2009). Örgütsel Davranışta Yeni Bir Boyut: Pozitif (Olumlu) Örgütsel Davranış Yaklaşımı ve Konuları, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 491-498.
• Seligman, Martin & Schulman, P. (1986). Explanatory Style As A Predictor of Productivity and Quitting Among Life Insurance Sales Agents, Journal of Personality and Social Psychology. 50(4), 832-838.
• Snyder, C. R. (2000). Handbook of Hope. Theory, Measures, & Applications. San Diego: Academic Press.
• Stewart, M., Reid, G. ve Mangham, C. (1997), Fostering Children‟S Resilience, Journal of Pediatric Nursing, 12, 21–31.
• Wood, R.E. ve Bandura, A. (1989). Impact of Conceptions of Ability on Selfregulatory Mechanisms and Complex Decision Making, Journal of Personality and Social Psychology. 56, 407-415.
• Youssef, C. M., & Luthans, F. (2007). Positive organizational behavior in the workplace: Theimpact of hope, optimism, and resilience, Journal of Management, 33, 774-800.