Sağlık Kuruluşlarında Halkla İlişkilerin Etkinliğini Ölçme: Özel ve Kamu Sağlık Kuruluşlarının Karşılaştırılması

Year 2021, Volume: 21 Issue: 1, 81 - 98, 24.03.2021

Engin Çelebi

https://doi.org/10.18037/ausbd.902563

Cited By: 2

Abstract

Kuruluşlar için halkla ilişkiler biriminin değeri hedef kitlelerle sürdürülen ilişkilerin kalitesine dayanmaktadır. Sağlık kuruluşlarına karşı duyulan memnuniyet, güven ve bağlılık duygusunun ise psikolojik ve sosyal gerçeklikleri vardır. Bu yüzden sağlık hizmeti alıcılarının sağlık kuruluşları tercihlerini anlamak ve olumlu ilişkisel sonuçlara ulaşabilmek için yeni ve farklı stratejiler gerekebilir. Bu stratejiler içinde ise halkla ilişkilerin ve etkili iletişim tekniklerinin rolünü araştırmak gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı sağlık kuruluşlarında halkla ilişkiler çalışmalarının etkisini ölçmek ve hedef kitlelerin duygusal ve davranışsal tutumları üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırma özel ve kamu sağlık kuruluşlarından düzenli olarak en az 3 ay hizmet alan 249 sağlık hizmeti alıcısı üzerinde uygulanmıştır ve sonuçların karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırma sonucuna göre halkla ilişkilerde ilişkisel sonuçların hem özel sağlık kuruluşlarında hem de kamu sağlık kuruluşlarında sağlık hizmeti alıcılarının duygusal ve davranışsal tutumları üzerine olumlu etkisinin olduğu ortaya çıkartılmıştır. Hem kamu hem de özel sağlık kuruluşlarında en önemli boyutlar güven ve memnuniyet olarak ölçülmüştür. Her iki sağlık kuruluşu sektöründe de ilişkisel sonuçlar arasında anlamlı bir korelasyon vardır ve olumlu sonuçlar benzerlik göstermektedir. Sonuç olarak, sağlık kuruluşlarının halkla ilişkiler algılamalarını güçlendirmenin aynı zamanda sağlık kuruluşlarına olan olumlu toplumsal algıyı ve kurumsal itibar algısını güçlendirmek anlamına gelebileceği bulgusuna ulaşılmıştır.

Keywords

Halkla İlişkiler, İlişki Yönetimi, Sağlık Kuruluşları, İletişim Yönetimi, Kurumsal İletişim

References

• Chia, J. (2004). Is trust a necessary component of relationship management?. Journal of Communication Management, 9(3), 277–285. doi:10.1108/13632540510621515
• Coombs, W.T. ve Holladay, S.J. (2007). The negative communication dynamic. Journal of Communication Management, 11(4), 300–312. Doi:10.1108/13632540710843913
• Çelebi, E. (2019). Halkla ilişkiler uygulamaları nasıl olmalı?. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Çelebi, E. (2020a). Kurumsal halkla ilişkilerin etkinliğini ölçme: STK gönüllüleri üzerine bir araştırma, Selçuk İletişim, 13(1), 180-196. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/josc/issue/52040/607432
• Çelebi, E. (2020b). Sosyal medya iletişiminin kurumsal itibar algısı üzerindeki rolü, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 108-118. Doi: 10.30794/pausbed.737870
• Dhanesh, G.S. ve Duthler, G. (2019). Relationship management through social media influencers: Effects of followers’ awareness of paid endorsement. Public Relations Review, 45(3), 1-13. doi: 10.1016/j.pubrev.2019.03.002
• Duğan, Ö. ve Uludağ, A. (2015). Sağlık çalışanlarının halkla ilişkilere bakışı: Selçuk üniversitesi tıp fakültesi örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 34, 41-51. Erişim adresi: http://dergisosyalbil.selcuk.edu.tr/susbed/article/view/1156
• Ferguson, M. A. (2018). Building theory in public relations: Interorganizational relationships as a public relations paradigm. Journal of Public Relations Research, 30(4), 164-178. doi: 10.1080/1062726X.2018.1514810
• Gordon, C.G. ve Kelly, K.S. (1999). Public relations expertise and organizational effectiveness: A study of U.S. hospitals. Journal of Public Relations Research, 11(2), 143-165. doi: 10.1207/s1532754xjprr1102_03
• Grunig, J.E. ve Grunig, L.A. (2008). Excellence theory in public relations: Past, present, and future. In: Zerfass, A. Van Ruler, B. & Sriramesh, K. (eds) Public Relations Research. Wiesbaden, 327-347. doi: 10.1007/978-3-531-90918-9_22
• Grunig, J.E. ve Hung-Baesecke, C.J.F (2015). The effect of relationships on reputation and reputation on relationships: A cognitive, behavioral study. Ki, E.J., Kim, J.N. & Ledingham, J.A. (eds.) Public relations as relationship management: A relational approach to the study and practice of public relations (63-113), Routledge, New York And London
• Heath, R. L. (2013). The journey to understand and champion OPR takes many roads, some not yet well traveled. Public Relations Review, 39(5), 426–431. doi: 10.0.3.248/j.pubrev.2013.05.002
• Hon, L.C. ve Grunig, J.E. (1999). Guidelines for measuring relationships in public relations. Institute for Public Relations, 1-40. Erişim adresi: http://painepublishing.com/wp-content/uploads/2013/10/Guidelines_Measuring_Relationships.pdf
• Jo, S. (2018). In search of a causal model of the organization–public relationship in public relations. Social Behavior and Personality, 46(11), 1761–1770. doi: 10.2224/sbp.7022
• Khodarahmi, E. (2009). Strategic public relations. Disaster Prevention and Management, 18(5), 529-534. doi: 10.1108/09653560911003723
• Ki, E. ve Hon, L.C. (2007). Reliability and validity of organization: Public relationship measurement and linkages among relationship Indicators in a membership organization. Journalism & Mass Communication Quarterly, 84(3), 430-431. Doi:10.1177/107769900708400302
• Ki, E.-J. ve Hon, L. (2007). Testing the linkages among the organization-public relationship and behavioral intentions. Journal of Public Relations Research, 19(1), 1–23. doi:10.1080/10627260709336593
• Kim, J. N. ve Rhee, Y. (2011). Strategic thinking about employee communication behavior (ECB) in public relations: Testing the models of megaphoning and scouting effects in Korea. Journal of Public Relations Research, 23(3), 243–268. doi:10.1080/1062726X.2011.582204
• Kim, D. (2018). Examining effects of internal public relations practices on organizational social capital in the Korean context: Mediating roles of employee-organization relationships. Corporate Communications: An International Journal, 23(1), 100-116. doi:10.1108/CCIJ-01-2017-0002
• Ledingham, J.A. (2008). A chronology of organization-stakeholder relationships with recommendations concerning practitioner adoption of the relational perspective. Journal of Promotion Management, 14(3-4), 243-262. doi:10.1080/10496490802637846
• Moorman, C., Zaltman, G. ve Deshpande, R. (1992). Relationships between providers and users of market research: The dynamics of trust within and between organizations. Journal Of Marketing Research, 29(3), 314-328. doi: 10.1177/002224379202900303
• Ni, L., Wang, Q. ve Sha, B-L. (2018). Intercultural public relations: Theories for managing relationships and conflicts with strategic publics. New York: Routledge.
• Ni, L., Xiao, Z., Liu, W. ve Wang, Q. (2019). Relationship management as antecedents to public communication behaviors: Examining empowerment and public health among AsianAmericans. Public Relations Review, 45(5), 1-10. doi: 10.1016/j.pubrev.2019.101835
• Park, H. ve Reber, B.H. (2010). Using public relations to promote health: A framing analysis of public relations strategies among health associations. Journal of Health Communication, 15(1), 39-54. doi: 10.1080/10810730903460534
• Pressgrove, G. N. ve McKeever, B.W. (2016). Nonprofit relationship management: Extending the organization-public relationship to loyalty and behaviors. Journal of Public Relations Research, 28(3-4), 193-211. doi: 10.1080/1062726X.2016.1233106
• Public Relations Society of America (PRSA) Erişim adresi (11 Aralık 2020): https://www.prsa.org/about/all-about-pr
• Sisson, D. C. (2015). Authentic relationship management to heighten control mutuality in social media. Doctoral dissertation, Erişim adresi: http://scholarcommons.sc.edu/etd/3608
• Springston, J.K. ve Lariscy, R.A.W. (2005). Public relations effectiveness in public health institutions. Journal of Health and Human Services Administration, 28(2), 218-245. Erişim adresi: http://www.jstor.org/stable/41288065
• Taylor, M. ve Kent, M.L. (2014). Dialogic engagement: Clarifying foundational concepts, Journal of Public Relations Research, 26(5), 384-398. doi: 10.1080/1062726X.2014.956106
• Yıldırım Becerikli, S. (2013). Türkiye’de sağlık iletişimi üzerine yazılan lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi: Eleştirel bir bakış. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 12(2), 25-36. doi: 10.1501/Ashd_0000000089