On dokuzuncu yüzyıl Amerika Birleşik Devletleri, göçmenleri belirli kültürel ve ırksal özelliklere göre değerlendirmekteydi. Bunun sonucunda başka inanış ve ırka mensup birçok göçmeni bir nevi buyruğu altına alan, ziyadesiyle Protestan, beyaz milliyetçi bir alan oluşturdu. İrlandalı ve İtalyan göçmenler beyazdı, fakat içlerindeki vasıfsız işçi sayısının fazla olmasının yanı sıra iki grubun da ağırlıklı Katolik nüfusa sahip olması onları oldukça tartışmalı bir konuma koymaktaydı. Göçmenin ıslahı ve din değiştirmesi bu iki göçmen grubun o denli önemli parçaları haline geldi ki her ikisinin de kurgusal ve otobiyografik edebiyatları bu konuları işlemekteydi. Bu çalışma, göç deneyimindeki benzerlik ve farklılıkları ve bu deneyimin göçmen edebiyatındaki yansımalarını anlamak için İtalyan ve İrlandalı göçmen edebiyatlarından ikişer anlatıyı incelemektedir. Peder Hugh Quigley’nin The Cross and the Shamrock ve Peder John Roddan’ın John O’Brien, Or, The Orphan of Boston, A Tale of Real Life adlı eserleri didaktik kapsamları ile ondokuzuncu yüzyıl ortası İrlanda göçmen edebiyatının örnekleri iken, Pascal D’Angelo’nun The Son of Italy ve Constantine M. Panunzio’nun The Soul of an Immigrant adlı eserleri İtalyan göçmenlerin İrlandalıların halefleri olarak yirminci yüzyılın başlarında nasıl karşılandıklarını göstermektedir. Bu dört eserin analizi, bu metin yazarlarının kendi dönemlerinde göçmenlerin din değiştirme ve ıslah konularındaki görüşlerinin yanı sıra emek konularındaki durumunu nasıl resmettiklerini de ortaya koyacaktır.
The racial hierarchy of the nineteenth century United States evaluated the immigrant according to certain cultural and racial traits and in doing so created a heavily Protestant, white nativist space that subjugated many immigrants of other beliefs and races. The Irish and Italian immigrants were white and yet the dominant Catholic population of the two, as well as the high population of unskilled laborers among them, put them into a very questionable place. The correction and the conversion of the immigrant became such an essential part of these two immigrant groups that both fictional and autobiographical literatures of the two featured these subjects. In order to understand the similarities and differences in the immigration experience and its reflection in the immigrant literature, this study analyzes two narratives each from Italian and Irish immigrant literatures. Father Hugh Quigley’s The Cross and the Shamrock and Father John Roddan’s John O’Brien, Or, The Orphan of Boston, A Tale of Real Life are examples of mid-nineteenth century Irish immigrant literature with their didactic scope, and Pascal D’Angelo’s The Son of Italy and Constantine M. Panunzio’s The Soul of an Immigrant demonstrate early-twentieth century reception of the Italian immigrant as successors of the Irish. An analysis of these four texts will indicate how the authors of these texts represented the status of the immigrants in their respective times in terms of labor, in addition to their ideas on the subjects of conversion and correction of the immigrant.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 15, 2020 |
Submission Date | May 20, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |
Avrasyad''de yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır. Bilimsel araştırmaları kamuya ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyen dergi, tüm içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır. Makalelerdeki fikir ve görüşlerin sorumluluğu sadece yazarlarına ait olup Avrasyad''nin görüşlerini yansıtmazlar. Kullanım Şartları ve Gizlilik Politikası