Evaluation of the movie ‘’Final Analysis ‘’ according to the concept of work ethics

Year 2016, , 29 - 36, 01.06.2016

Meryem Karaaziz , Hicran İnandılar

https://doi.org/10.31682/ayna.470679

Abstract

In the movie, ‘Final Analysis’ a psychiatrist named Dr. Barr who is the professor and the head of the
criminal psychiatry department, has an non-ethical romantic relationship with his patient’s sister. Dr Barr’s
Life starts to change when he develop a relationship with his patient’s sister who is married to a gangster.
The affair he has leads him to reject the responsibilities he has as a therapist. With his relationship is
improved, Dr Barr founds out that his romance made him to fall in to a trap which he finds himself as a
murder suspect. The movie is all about Dr Barr’s decision about choosing his love over his work ethics.
That is why, he founds himself in a trap and has been deceived by the woman he loves. However, he
eventually manages to protect himself from this deception. In this movie we vitness how complying with
the ethical principles protect the therapisthis rigts as much as the patients.

Keywords

“Final Analysis”, therapist, ethic

“Gerçeği Arayış” Filminin Mesleki Etik Prensipler Çerçevesinde Değerlendirilmesi

Abstract

“Gerçeği Arayış” filmi Adli Psikiyatri Bölüm Başkanı ve başarılı bir psikanalist olan Profesör Barr’ın hastasının ablasıyla kurduğu etik dışı romantik ilişkiyle başlayan talihsiz olaylar zincirini ele almaktadır. Dr. Barr’ın, terapisine devam ettiği hastasının bir gangsterle evli olan ablasına aşık olmasıyla tüm hayatı değişmiştir. Onunla yaşadığı aşk terapist kimliğini bir kenara itmesine ve gerçeği reddetmesine yol açmıştır. İlişkisinin ilerlemesiyle birlikte Dr. Barr kendini aşık olduğu kadın tarafından tuzağa düşürülmüş bir cinayet zanlısı olarak bulur. Film, Dr. Barr’ın mesleki etik prensipleri hiçe sayıp aşkını yaşamayı tercih etmesi ile birlikte kendisini bir tuzağın içinde bulmasını ve bu tuzaktan kurtuluşunu işlemektedir. Filmde etik prensiplere uymanın sadece hastayı değil aynı zamanda terapisti de nasıl koruduğu profosyonelce işlenmiştir

Keywords

Gerçeği Arayış filmi, terapist, etik

References

• American Psychological Association (2002). Ethical Principles of Psychologists and Code Of Conduct. American Psychologist, 57(12), 1060-1073.
• American Psychological Association (2010). Ethical Principles of Psychologists and Code of Conduct, Erişim Tarihi, Mayıs 2015, http://www.apa.org/ethics/code/principles.pdf.
• Beck, S.E., Jackson, J.L., Fitzgerald, M., et. al. (2003). Child Abuse & Neglect, 27: 1259-1275.
• Benner, C. V. (1996). Mental Health Nursing the Nurse-Patient Journey. USA: WB Sounders Company, 1039–1075.
• Brenner, C. (1998). Psikanaliz ve Temel Kavramları. (I. Savaşır ve Y. Savaşır, Çev.). Ankara: HYB Yayıncılık.
• Bulut, I. (1996). Genç Anne ve Çocuk İstismarı. Ankara: 12–15.
• Doğan, S. & Tekinalp, B. E. (2002). Lisans düzeyinde Meslek Sorunları ve Ahlak İlkeleri dersinin kapsam ve işlenişi: Gazi Üniversitesi örneği. Psikolojik Danışmanlıkta Etik Sempozyumu Kitapçığı. 8-9 Haziran
• Ergene, T. (2004). Psikolojik Danışmada Etik İlkeler: Etik Karar Verme Süreci. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4,15: 49-53.
• European Federation of Psyhoclogists’ Association (2005). Meta-Code of Ethics. Erişim Tarihi, Mayıs 2015, http://www.efpa.eu/ethics/meta-code-of-ethics.
• Korkut, Y. (2002). Ülkemizde ruh sağlığı ile ilgili tüm branşlarda meslek etiği gerekliliği: etik ilke ve standartlar konusunda gelinen ve gelinmesi arzu edilen nokta üzerine düşünceler. Psikolojik Danışmanlıkta Etik Sempozyumu Kitapçığı. 8-9 Haziran.
• Korkut, Y. (2014). Psikologlar İçin Etik Öğretim El Kitabı. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Köse, B. (2007). Panel: Sinemada Psikoterapistler ve Psikoterapi Etiği. Türk Psikoloji Bülteni, 41.
• Knapp, S. J. & Vandecreek, L. D. (2010). Psikologlar İçin Pratik Etik (çev. : Yılmaz, M., Karahan, T.F., Balcı Çelik, S. & Sardoğan, M. E.). Ankara: Mentis Yayıncılık.
• Öztürk, O. & Uluşahin, A. (2011). Ruh Sağlığı Ve Bozuklukları II. Ankara: Nobel Tıp Kitabevleri.
• Özmen, M. (2008). Psikoterapiler. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, 62, 303- 322.
• Sefa, B. (2007). Çocuk cinsel istismarı hakkında bir derleme. Türk Psikoloji ve Danışma Dergisi, 3(28).
• Taner, Y. & Gökler, B. (2004). Çocuk istismarı ve ihmâli: psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi, 35: 82–86.
• Türk Psikologlar Derneği (2004). Türk Psikologlar Derneği Etik Yönetmeliği. Erişim Tarihi, Mayıs 2015, http://www.psikolog.org.tr/turkey-code-tr.pdf
• Yalçın, N. (2011). Türkiye’de Çocuk İstismarı ve Çözüm Önerileri. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Yalom, D. (2002). Divan. (Ö. Arıkan, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.