Abstract
Son
yıllarda fındık üretimi 16 ilde sınırlandırılmış olmakla birlikte birinci ve
ikinci sınıf ile eğimi %6’nın altında olan arazilerde yeni fındık bahçeleri
oluşturulması kanunen yasaklanmıştır. Bu özellikleri içinde barındıran illerde
fındık üretiminin yaygınlaştırılması arzulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı
Türkiye fındık üretiminde önde gelen 10 ilin gelecek 7 yıl için üretimlerinde
meydana gelecek değişimleri tahmin etmektir. Çalışmada TÜİK 1991-2018 verileri
dikkate alınarak, geleceğe yönelik tahminlerin elde edilmesinde ARIMA modelleri
kullanılmıştır. AIC, BIC, SSE, MSE ve MAPE gibi kriterler dikkate alınarak en
uygun ARIMA modeli belirlenmiştir. Türkiye’de son 28 yılın ortalamasına göre en
fazla fındık üretimi yapan iller %27.82 ile Ordu, %16.28 ile Sakarya, %14.77
ile Giresun, %11.52 ile Samsun, %8.75 ile Trabzon, %8.68 ile Düzce, %3.69 ile
Zonguldak, %1.66 ile Kocaeli, %1.15 Artvin ve %0.55 ile Bartın’dır. Söz konusu
on il Türkiye fındık üretiminin %94.87’sini oluşturmaktadır. Çalışma
sonuçlarına göre 2019-2025 yılları arasında Türkiye'de ortalama yıllık 589 bin
ton fındık üretilecek ve bu 10 il Türkiye fındık üretiminin %97.89’unu
oluşturacaktır. Verim ve fiyat dikkate alındığında bu illerde genel itibariyle
verim ve kalite artışı sağlanmaktadır. Bu amaçla bazı illerdeki verim ve fiyat
düşüşlerinin önüne geçmek için Fındık Enstitüsü tarafından bu illere yönelik
geliştirilecek verim ve katma değeri yüksek fındık çeşitlerine ihtiyaç
duyulmaktadır. Ayrıca yaşlanmış bahçelerin bu çeşitler ile gençleştirilmesi
verim ve kalite artışını sağlayacaktır.