Küba Füze Krizi’nin geleneksel Batılı anlatısında Türkiye, Amerika Birleşik Devletleri’nin (ABD) Jüpiter füzelerini yerleştirdiği yer olarak yer almaktadır. Türkiye’nin rolü mümkün olduğunca pasifleştirilmektedir. Öyle ki füzelerin Türkiye’ye konuşlandırılmış olmasının tek sebebi ABD’nin Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’ni (SSCB) çevreleme politikasıdır. Bu anlatıda, krizin temel aktörleri ABD ve SSCB iken Türkiye, Soğuk Savaş ortamında Batı Bloku’nda yer alan ve ‘doğal olarak’, ABD’nin SSCB’ye karşı politikalarını mutlak bir bağlılıkla destekleyen bir ülkedir. Sonuç olarak, Türkiye’nin ülkesine Jüpiter füzelerinin konuşlandırılmasını kabul eden az sayıda ülkeden birisi olmasının nedenlerine neredeyse hiç değinilmemiştir. Dolayısıyla, bu çalışmanın amacı Küba Füze Krizi’ni postkolonyal perspektiften değerlendirmek ve postkolonyal düşüncenin oldukça Batı merkezli olan Uluslararası İlişkiler (Uİ) disiplininde Türkiye gibi ötekilerin sesine ne derece kulak verebileceğini ortaya koymaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Political Science |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 27, 2021 |
Submission Date | June 22, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 5 Issue: 2 |