Türkiye’de Bazı Ekstrem Çevre Koşullarında Yaşayan Mikroalgal sensu lato Biyoçeşitliliğin Önemi

Year 2019, Volume: 6 Issue: 1, 66 - 72, 30.04.2019

Dilek Tekdal , Ceren Ünek

Abstract

Mikroalgler sensu lato (s.l), birçok habitatta yaşayabilen, tek hücreli fotosentetik
organizmalardır. Oldukça uzun bir geçmişe sahip olan alglerin aynı zamanda yüksek
adaptasyon yetenekleri bulunmaktadır. Dünya üzerinde, birçok canlının yaşam olanaklarını
sınırlayan zorlu çevre koşulları mevcuttur. Ekstrem çevre koşulları olarak nitelendirilen bu
zor koşullara adapte olmuş canlılar ise ekstremofiller olarak bilinmektedir. Algler, günümüzde
sürdürülebilir enerji eldesi, çeşitli biyoaktif moleküllerin eldesi, biyolojik arıtım gibi birçok
çığır açıcı teknolojik uygulama ile enerji, tıp, kozmetik, ilaç gibi dev endüstriyel alanlarda
kullanım potansiyeli taşımaktadır. Algal biyoteknoloji alanındaki uygulamalarda alglerin
endüstiyel olarak üretimlerini sınırlayan önemli engeller bulunmaktadır. Karşılaşılan
engelleri aşabilmek için, araştırıcılar zorlu üretim koşullarına adapte olabilecek uygun türleri
bulmaya çalışmaktadırlar. Son yıllarda, ekstremofilik türlerin izolasyonu ve kültüre edilerek
saklanması ile alg kültür koleksiyonlarının oluşturulması daha fazla önem kazanmıştır.
Sunulan bu derlemede algler hakkında genel bir bilgi verilmekte olup, alglerin önemi, yapılan
çalışmalar, kullanım potansiyelleri ve ülkemizde algal biyoteknoloji çalışmaları üzerinde
durulmuştur. 

Keywords

Alg, biyoteknoloji, çevre, ekstremofil, genetik kaynaklar

References

• Akdağ, R. (2015). Kentsel su sunumunda bir yönetim aracı olarak su talep tahmini. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(3): 69-81. Aktar, S, Cebe, G. (2010). General spesifications, using areas of algae and their ımportance on pharmacy. Journal of Faculty of Pharmacy of Ankara University, 39 (3): 237-264. Anonim, (2000). Ege Biyoteknoloji. http://www.egebiyoteknoloji.com/icerik.php?SayfaId=57981059, (erişim tarihi: 10.01.2018). Anonim (2008). Zeytin ve zeytinyağı ile diğer bitkisel yağların üretiminde ve ticaretinde yaşanan sorunların araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla kurulan meclis araştırma komisyonu raporu. https://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem23/yil01/ss296.pdf, (erişim tarihi: 28.10.2016). Anonim, (2015). İstanbul mikroyosun biyoteknolojileri araştırma ve geliştirme birimi. https://imbiyotab.boun.edu.tr/tr/content/imbiyotab-hayata-geciyor, (erişim tarihi: 10.01.2018). Antranikian, G., Vorgias, G.E. ve Bertoldo, C. (2005). Extreme environments as a source for microorganisms and novel biocatalysts. Advances in Biochemical Engineering/Biotechnology, 96: 219-262. Atici, T., Obalı, O., Akköz, C. ve Elmacı, A. (2001). Isolation and identification of halophytic algae from salty soil around Salt Lake of Turkey. Pakistan Journal of Biological Sciences, 4: 298-300. Aysel, V., Çelik, A., Yayıntaş, A. ve Şipal-Gezerler U. (1992). Zonguldak-Ilıksu Kaplıcası alg florası [Thermal Water Algae of Zonguldak Ilıksu]. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Dergisi, 9 (33–36): 72–82. Beardall, J. ve Entwisle, L. (1984). Internal pH of the obligate acidophile Cyanidium caldarum Geitler (Rhodophyta). Phycologia, 23: 397-399. Becker, W. (2004). Microalgae in Human and Animal Nutrition. Şu eserde: Richmond, A. (ed.). Handbook of Microalgal Culture, 312-351. Blackwell, Oxford. Bodas, K., Brennig, C., Diller, K.R. ve Brand, J.J. (1995). Cryopreservation of blue-green and eukaryotic algae in the culture collection at The University of Texas at Austin. Cryo-Letters, 16: 267–274. Boussiba, S., Wu, X. ve Zarka, A. (2000). Alkaliphilic Cyanobacteria. Şu eserde: . Sechbach, J. (ed.). Journey to Diverse Microbial Worlds, 209-224. Springer, Dordrecht-The Netherlands. Brand, J.J. ve Diller, K.R. (2004). Application and theory of algal cryopreservation. Nova Hedwigia, 79: 175–189. Cadirci, B.H., Tuney, I., Yasa, I., Sukatar, A. ve Gokcen, G. (2007). Isolation and identification of a thermophilic cyanobacterium from Balcova, Izmir-Turkey. The 38th CIESM Congress, 9-13 Nisan 2017, Istanbul, Türkiye. Castenholz, R. (1969). Thermophilic blue-green algae and the thermal environment. Bacteriological Reviews, 33: 476-504. Golubic, S. ve Buch, B. (1978). Diatoms in Lake Van sediments. Bulletin of The Mineral Research and Exploration, 169: 111–114. Grant, W.D. ve Tindall, B.J. (1986). The Alkaline Saline Environment. Şu eserde: Herbert, R.A. ve Codd G.A. (edlr.). Microbes in Extreme Environments, 25-54. Academic Press, London-England. Gressner, F. (1959). Hydrobotanik. Deutscher Verlag de Wissenschaften, Berlin-Germany. Güner, H. (1970). Ege bölgesi kaplıca ve maden sularının alg vejetasyonu ile ilgili inceleme. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi İlmi Raporlar Serisi No: 99. Ege Üniversitesi Matbaası, İzmir. Hallman, A. (2007). Algal Transgenics and Biotechnology. Journal of Transgenic Plant 1: 81-98. Hecky, R.E. ve Kilham, P. (1973). Diatoms in alkaline saline lakes: Ecology and geochemical implications. Limnology and Oceanography, 18: 53-71. Herbert, A.R. (1992). A perspective on The biotechnological potential of extremophiles. Trends in Biotechnology, 10: 395-402. Iteman, I., Rippka, R., Tandeau de Marsac, N. ve Herdman, M. (2002). rDNA Analyses of planktonic heterocystous cyanobacteria, including members of the genera Anabaenopsis and Cyanospira. Microbiology 148: 481–496. Javor, B. (1989). Hypersaline Environments: Microbiology and Biogeochemistry. Springer-Verlag, Berlin-Germany. Kerem, M., Salman, B., Pasaoglu, H., Bedirli, A., Alper, M., Katircioglu, H., Atici, T., Perçin, E.F. ve Ofluoglu, E. 2008. Effects of microalgae chlorella species crude extracts on ıntestinal adaptation in experimental short bowel syndrome. World Journal of Gastroenterology, 14: 4512-4517. Laloui, W., Palinska, K.A., Rippka, R., Partensky, F., Tandeau de Marsac, N., Herdma, M. ve Iteman, I. (2002). Genotyping of axenic and non-axenic ısolates of the genus Prochlorococcus and the OMF- ‘Synechococcus’ Clade by Size, sequence analysis or RFLP of The Internal Transcribed Spacer of The Ribosomal Operon. Microbiology, 148: 453–465. Mclellan, M.R. (1989). Cryopreservation of diatoms. Diatom Research, 4: 301–318. Oren, A. (2002). Dunaliella and Other Halophilic Algae, Halophilic Microorganisms and Their Environments. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht-The Netherlands. Pick, U. (1999). Dunaliella acidophilia – A Most Extreme Acidophilic Alga. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht- The Netherlands. Pulz, O. ve Gross, W. (2004). Valuable products from biotechnology of microalgae. Applied Microbiology and Biotechnology, 65: 635-648. Raja, R., Hemaiswarya, S., Ashok Kumar, N., Sridhar S. ve Rengasamy R. (2008). A perspective on the biotechnological potential of microalgae. Critical Reviews in Microbiology, 34: 77-88. Rath, C.C., Mohanta, H.S. ve Dash, S.K. (2009). Extremophiles as Novel Cell Factories. Şu eserde: Mishra, C.S.K. ve Champagne, P. (edlr.). Biotechnology Applications, 282-299. I. K. International Publications, New Delhi- India. Rath, C.C. (2012). Commercial and ındustrial applications of microalgae. Journal of Algal Biomass Utilization, 3 (4): 89–100. Seckbach, J. (2000). Acidophilic Microorganisms. Şu eserde: Seckbach, J. (ed.). Journey to Diverse Microbial Worlds. Kluwer Academic Publishers, 107-116. Dordrecht-The Netherlands. Tomambay, M. (2008). Dünyada Su ve Küresel Isınma Sorunu. Phoenix Yayınevi, İstanbul-Türkiye. Türkeş M, (2006). Küresel iklimin geleceği ve Kyoto Protokolü. Jeopolitik, 29: 99-107. Türkeş, M. (2007). Küresel iklim değişikliği nedir? Temel kavramlar, nedenleri, gözlenen ve öngörülen değişiklikler. 1. Türkiye İklim Değişikliği Kongresi, 11-13 Nisan 2007, İstanbul. Ugwu, C.U., Aoyagi, H. ve Uchiyama, H. (2008). Photobioreactors for mass cultivation of algae. Bioresource Technology, 99: 4021–4028. Valerio, E., Chambel, L., Paulino, S., Faria, N., Pereira, P. ve Tenreiro, R. (2009). Molecular identification, typing, and traceability of cyanobacteria from freshwater reservoirs. Microbiology, 155: 642–656. Wegmann, K., Ben-Amotz, A. ve Avron, M. (1980). Effect of temperature on glycerol retention in the halotolerant algae Dunaliella and Asteromonas. Plant Physiology, 66: 1196-1197.