Determination of antioxidant activity, phenolic compounds and biochemical properties of cherry laurel (Laurocerasus officinalis R.) grown in Sakarya Turkey

Ömer Beyhan; Taki Demir; Bayram Yurt

Research Article

Sakarya ilinde yetiştirilen karayemiş genotiplerinin bazı biyokimyasal özellikleri

Year 2018, Volume: 47 Issue: 1, 17 - 22, 26.07.2018

Ömer Beyhan , Taki Demir Bayram Yurt

Abstract

Bu çalışma Sakarya ili merkez ilçe ve bağlı köylerinde yürütülen seleksiyon çalışmalarında selekte edilen karayemiş genotiplerinin bazı önemli biyokimyasal özellikleri ile birlikte fenolik içerikleri ve antioksidan aktivitelerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, iki yıl boyunca elde edilen verilere göre seçilen 15 genotip incelenmiştir. İncelenen genotiplerde meyve salkım ağırlığı 21.60–109.27 g, salkımda meyve sayısı ise 19.00–27.00 arasında değişmiştir. Ortalama meyve ağırlığı 1.08–5.33 gr, meyve boyu 12.09–20.95 mm, meyve eni 10.58–21.94 mm, arasında değişim göstermiştir. Kuru madde miktarı %16.62–25.49, Titre edilebilir serbest asitlik (TESA) 0.22–0.49 arasında değişirken; meyve suyu pH’sı 4.43–4.93, azot içeriği %0.11–0.37, ham protein içeriği %0.67–2.31, suda çözünebilir kuru madde miktarı %15.53–31.36, kırılma indisi 1.356–1.385 ve kül içeriği %0.237–0.720, arasında değişim göstermiştir. Toplam fenolik madde miktarı 11.97–47.41 mg GAE/g dw ve antioksidan aktivitesi %3.36–25.10 arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlar ülkemizde yapılan çalışma sonuçları ve uluslararası verilerle karşılaştırıldığında bölgede yetişen karayemiş genotiplerinin incelenen özellikler açısından ümitvar bir potansiyel oluşturduğu ve farklı amaçlara göre, kontrollü şartlarda seleksiyon çalışmalarının devam ettirilmesi gerektiği kanısına varılmıştır.

Keywords

karayemiş, biyokimyasal, fenolik, antioksidan

References

Akbulut, M., İ. Macit, S. Ercişli and A. Koç, 2007. Evaluation of 28 cherry laurel Laurocerasus officinalis) genotypes in the Black Sea region, Turkey. New Zealand Journal of Crop and Horticultural Science 35:463–465.
AOAC, 1995. Official methods of analysis. Arlington: AOAC International, pp.16–17.
Alaşalvar, C.A.M. and F. Shadidi, 2005. Compositional characteristics and antioxidant components of cherry laurel varieties and pekmez. Journal of Food Science 70(1):47–52.
Alp, Ş., S. Ercişli, T. Jurıkova, O. Cakır and S. Gozlekcı, 2016. Bioactive content of rosehips of different wildly grown Rosa dumalis genotypes. Not Bot Horti Agrobo 44(2):472–476.
Anonymous, 2007. Gıda Maddeleri Analizi (https://www.foodelphi.com/kjendahl–metoduyla–ham–protein–tayini).
Atik, A.D., M. Oztekin and F. Erkoc, 2010. Biodiversity and examples of endemic plants in Turkey. J. Gazi Edu. Fac. 30(1):219–240.
Barros, L., A.M. Carvalho and I.C.R.F. Ferreira, 2010. Exotic fruits as a source of important phytochemicals: improving the traditional use of Rosa canina fruits in Portugal. Food Res. Int. 44:2233–2236.
Baytop, T., 1984. Therapy with medicinal plants in Turkey (past and present). Nobel Press, İstanbul, p.353.5.
Beyhan, O., 2010. A study on selection of promising native cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) genotypes from Sakarya, Turkey. J. Animal Plant Sci. 20(4):231–233.
Bostan, S.Z., 2001. Pomological traits of "Su" cherry laurel. Journal American Pomological Society 55(4):215–217.
Bostan, S.Z. ve A. İslam, 2003. Trabzon’da yetiştirilen mahalli karayemiş (Prunus laurocerasus L.) tiplerinin pomolojik ve fenolojik özellikleri. Ondokuzmayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 18(1):27–31.
Çelik, F., S. Ercişli, S.O. Yilmaz and A. Hegedus, 2011. Estimation of certain physical and chemical fruit characteristics of various cherry laurel (Laurocerasus officinalis Roem.) genotypes. Hort. Science 46(6):924–927.
Demir, F., Ö. Yıldız, M. Alpaslan and A.A. Hayaloğlu, 2014. Evaluation of volatiles, phenolic compounds and antioxidant activities of rosehip (Rosa L.) fruits in Turkey. Food Science and Technology 57:126–133.
Ercişli, S., 2004. A short review of the fruit germplasm resources of Turkey. Genet. Resources Crop Evol. 51:419–435.
Ercişli, S., 2007. Chemical composition of fruits in some rose (Rosa spp.) species. Food Chemistry 104:1379–1384.
Ercisli, S. and A. Eşitken, 2004. Fruit characteristics of native rosehip (Rosa spp.) selections from the Erzurum province of Turkey. New Zealand Journal of Crop and Horticultural Science 32(1):51–53.
Halilova, H. and S. Ercişli, 2010. Several physico–chemical characteristics of cherry laurel (Laurocerasus officinalis Roem.) fruits. Biotechnol and Biotechnology 24(3):1970–1973.
Halliwell, B., 1992. How to characterize biological antioxidants. Vol.9, No.4 Free radic. Res. Communication.
Heinonen, M., A. Meyer and E. Frankel, 1998. Antioxidant activity of berry phenolics on human low density protein and liposome oxidation. J. Agric. Food Chem. (46):4107–4112.
İslam, A., 2002. "Kiraz" cherry laurel (Prunus laurocerasus). New Zealand Journal of Crop and Horticultural Science 30:301–302.
İslam, A., 2005. Karayemiş yetiştiriciliği ve önemi. Ege Karadeniz Dergisi 28(4):25–32.
İslam, A. and E. Vardal, 2009. Pomologıcal characteristics of cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) grown in Rize. Acta Horticulturae 818:133–136.
Kalyoncu, İ.H., N. Ersoy, A.Y. Elidemir and C. Dolek, 2013. Mineral and some physico–chemical composition of ‘Karayemiş’ (Prunus laurocerasus L.) fruits grown in Northeast Turkey. World Academy of Science, Engineering and Technology 7(6):11–14.
Karadeniz, T. ve Ö. Kalkışım, 1996. Akçaabat’ta yetiştirilen karayemiş tiplerinde seleksiyon çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 6(1):147–153.
Karan, D., 2015. Farklı karayemiş genotiplerinin (Prunus laurocerasus L.) depolama süresince kalite değişimlerinin belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ordu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı, 58s.
Kris–Etherton, P.M., K.D. Hecker, A. Bonanome, S.M. Coval, A.E. Binkoski, K.F. Hilbert, E.G. Amy and D.E. Terry, 2002. Bioactive compounds in foods: their role in the prevention of cardiovascular disease and cancer. American Journal of Medicine 113(9):71–88.
Milivojevic, J., A. Slatnar, M. Mikulic–Petkovsek, F. Stampar, M. Nikolic and R. Veberic, 2012. The influence of early yield on the accumulation of major taste and health–related compounds in black and red currant cultivars (Ribes spp.). J. Agric. Food Chem. 60:2682–2691.
Rodriguez–Mateos, A., D. Vauzour, C.G. Krueger, D. Shanmuganayagam, J. Reed, L. Calanı, P. Mena, D. Del Rio and A. Crozier, 2014. Bioavailability, bioactivity and impact on health of dietary flavonoids and related compounds: an update. Arch Toxicol. 88:1803–1853.
Urgenc, S., 1990. General Plantation and Afforestation Techniques. University of İstanbul Faculty of Forestry, Issue No: 407, Istanbul.
Ustun, N.S., I. Tosun and B. Gumuşhan, 2000. Suitability of Cherry laurel (Laurocerasus officinalis Roem) to Jam Production. Blacksea and Central Asian Symposium on Food Technology. October 12–16, 2000. Ankara, Turkey.
Yaltırık, F. and A. Efe, 1994. Dendrology. University of Istanbul Faculty of Forestry, Issue No: 431, ISBN. 975404363–9, Istanbul.
Yazıcı, K., B. Çakır and S. Kazaz, 2011. An important genetic resource for Turkey, Cherry laurel (Laurocerasus officinalis Roemer). Acta Horticulturae 890:261–265.
Yıldız, H., S. Ercisli, H.K. Narmanlıoglu, S. Guclu, M. Akbulut and Z. Turkoglu, 2014. The main quality attributes of non–sprayed cherry laurel (Laurocerasus officinalis Roem.) genotypes. Genetika 46(1):129–136.