Ülke kalkınması hem kentin, hem de kırsalın kalkınmasına bağlıdır. Bu nedenle, hem kalkınmayı, hem de ormancılığı, kırsal ve kentsel yerleşimler ile buralarda yaşanan değişimleri birlikte değerlendirerek planlamak ve yönetmek bir zorunluluk olarak karşımıza çıkmaktadır. 2012 yılında Büyükşehir Yasası’ndaki değişikliğin yürürlüğe girmesiyle birlikte “orman mahallesi” kavramı ortaya çıkmıştır. Bu çalışma; orman köyleriyle orman mahalleleri arasındaki sosyo ekonomik farklılaşmanın yarattığı fırsatları araştırmak ve orman mahalleleri için yeni bir kırsal kalkınma modeli önermek amacıyla yapılmıştır.
Orman köylerinde uygulamak için geç kalınmış olsa da, orman mahallerinde uygulamaya konulacak bir köykent projesi için henüz geç kalınmamıştır. Büyükşehir Yasası’yla birlikte kırsal alanlar kentsel arsalara dönüştüğü için olası imar düzenlemeleri ile arazi yapısı bozulma tehlikesi altında kalan kırsal alanlarda oluşturulacak “köy-mahalle kent” modeliyle, hem üretim ve tüketim ilişkileri desteklenecek, hem de kırsal yapının bozulma riski azaltılmış olacaktır. Büyükşehirlerde kırsal alanda tarım, ormancılık, kırsal sanayi ve hizmet sektörünün bir arada uygulamaya konulacağı böyle bir modelde en büyük sorumluluk merkezi hükümet olduğu kadar yerel yönetimlere, yani büyükşehir ve ilçe belediyelerine düşmektedir.
The development of a country requires the development of both urban and rural areas. Therefore, it is imperative to plan and manage both the development efforts and the forestry by interpreting the changes taking place in urban and rural settlements as a whole. In 2012, through an amendment to Law on Metropolitan Municipalities, the concept of ‘forest neighbourhood’ has been introduced in Turkey. This study was conducted to explore the opportunities arising from socio-economic differences between forest villages and forest neighbourhoods, and to suggest a new rural development model for forest neighbourhoods.
Although it may be too late for forest villages, it is still possible for urban village projects to be implemented in forest neighbourhoods. Because rural areas are transformed into urban plots as a result of the abovementioned amendment, land structure in rural areas are now under the threat of disintegration due to likely zoning changes. Therefore, with the introduction of an ‘urban village-neighbourhood’ model, relations of production and consumption could be supported and the risk of deterioration of rural structures would be reduced. In such a model, where agriculture, forestry, rural industry, and services concurrently operate in a rural area, the biggest responsibility falls on the local governments, i.e. metropolitan and district municipalities, as well as the central government.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Forest Industry Engineering |
Journal Section | Biodiversity, Environmental Management and Policy, Sustainable Forestry |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |
Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,
Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.
Tel: +90 (378) 223 5094, Fax: +90 (378) 223 5062,
E-mail: bofdergi@gmail.com