Orhan Seyfi Orhon Türk edebiyatında şiirleri ve gazete yazılarıyla tanınan ve hecenin beş şairinden biri olarak yerini koruyan önemli bir isimdir. Edebiyatın çeşitli türlerinde eserler veren Orhon’un şiirleri, mizah ve hiciv hikâyeleri, fıkraları ve biyografilerinin yanı sıra Çocuk Adam (1941) adlı bir romanı da vardır. Orhon’un, edebiyat tarihçilerinin ve araştırmacıların ilgisinden mahrum kalan bu tek romanı, taşıdığı yoğun biyografik içerik ve sanatçının hayatından manzaraları, hayat görüşünü ve sanat anlayışını sergilemesi bakımından önemlidir. Bunun yanında, Orhon’un, romanın adının da çağrıştırdığı çocukluk, çocuk kalmak, büyümek üzerine düşüncelerine yer verdiği roman, derin nostalji duygusuyla dikkati çeker. Şiirlerindeki canlı lirizm etkisiyle tanınan şairin bu eserinde roman sanatının elverdiği içerik ve teknik unsurlardan faydalandığı görülür. Romanının içeriksel malzemesini oluşturan geçmişi, canlı, devam eden ve bugünle bağlantısı olan bir cevher olarak değerlendirir. Nostaljik yanılsamanın etkisiyle hafıza, çocukluk, ev, kaybedilen masumiyete özlem gibi temaları işlerken geçmişi ve romanının otobiyografik malzemesini yeniden kurgular. Ancak daha ilgi çekici biçimde Orhon, 1965’te yapılan ikinci baskısında romanının üçüncü bölümünü tümüyle değiştirir. Bu makalede, Orhon’un başta bir rüya âlemi olarak çocukluğu sonradan kötülük tohumlarının atıldığı bir çağ olarak hatırlamasının yanı sıra, onu romanının en çarpıcı sahnelerini içeren üçüncü bölümü yeniden yazmaya iten muhtemel kurgusal, psikolojik nedenler ve toplumsal şartlar tartışılmıştır.
Orhan Seyfi Orhon, one of the five poets of syllables (Beş Hececiler), is an important figure in Turkish literature who is known for his poetry and newspaper articles. Alongside his poems, humor and satirical stories, articles and biographies, he has a novel called Çocuk Adam (Child Man, 1941). This single novel, deprived of the interest of literature historians and researchers, is important in terms of exhibiting life parts and art world-view and sense of its author due to his intense biographical content. Besides, Orhon's novel, as its title signifies, tells about childhood, being child and growing up with a deep sense of nostalgia. The poet, who is known for his lyrical influence in his poems, make use of the content and technical opportunities of art of novel. He uses the past, the content material of the novel, as a living, continuing essence which holds its bonds with the present. He fictionalizes his past and the autobiographic material of the novel with the influence of nostalgic illusion while he deals with memory, childhood, home, longing for innocence. But more interestingly, Orhon completely changes the third part of his novel in its second edition, published in 1965. In this article, besides Orhon's recollection of childhood as a dream world, as an age in which the seeds of evil were planted, the possible fictional, psychological reasons and social conditions that prompted him to rewrite the third chapter, which includes the most striking scenes of his novel, are discussed.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Language and Literature |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Submission Date | September 1, 2020 |
Acceptance Date | May 28, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 24 Issue: 45 |
Baun SOBED