Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına İlişkin Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri: Bir Karma Yöntem Çalışması

Year 2020, Volume: 15 Issue: 30, 280 - 305, 31.12.2020

İshak Kozikoğlu , Nurullah Özcanlı

Abstract

Bu araştırmanın amacı, ortaokul ve liselerde uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşlerini belirlemektir. Araştırmada karma araştırma yöntemi desenlerinden açıklayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Araştırma, ortaokul ve liselerde destekleme-yetiştirme kurslarına katılan 300 öğrenci ve 30 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama araçları olarak “Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına İlişkin Öğrenci Görüşleri Ölçeği” ve “Yarı-Yapılandırılmış Görüşme Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, t testi, ANOVA, Pearson Çarpım Momentler Korelasyon Katsayısı ve betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, öğrenci ve öğretmenlerin destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin genel olarak olumlu görüşlere sahip oldukları belirlenmiştir. Kursların eksik yönlerine ilişkin öğretmenler tarafından en çok dile getirilen sorunlar kurslara yönelik kaynakların bulunmaması, süreç içerisinde öğrencilerin yaptıkları devamsızlıklar, öğrencilerin kurslara karşı ilgisizliği, kurslar hafta içi yapıldığı için öğretmen ve öğrencilerin çok yorgun olması olarak belirlenmiştir.

Keywords

Destekleme ve yetiştirme kursları, karma yöntem, öğretmenler, öğrenciler

References

• Akkaya, A. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir. Aküzüm, C., ve Saraçoğlu, M. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Turkish Journal of Educational Studies, 5(2), 97-121. Akyüz, Y. (2001). Türk eğitim tarihi. Ankara: Pegem Yayıncılık Baştürk, S., ve Doğan, S. (2010). Investigating high school teachers’ views on cram schools. Journal of Human Sciences, 7(2), 135-157. Bean, R. A., Bush, K. R., McKenry, P. C. ve Wilson, S. M. (2003). The impact of parental, support, behavioral control, and psychological control on the academic achievement and self-esteem of African-American and European American Adolescents. Journal of Adolescent Research, 18(5), 523-541. Berberoğlu, G. ve Kalender, İ. (2005). Öğrenci başarısının yıllara, okul türlerine, bölgelere göre incelenmesi: ÖSS ve PISA analizi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 4(7), 21-35. Biber, A.Ç., Tuna, A., Polat, A.C., Altunok, F., ve Küçükoğlu, U. (2017). Ortaokullarda uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına dair öğrenci görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi. 12(23), 103-119. Bingöl, T. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarına katılan ortaokul öğrencilerinin spora katılım motivasyonlarının incelenmesi (Bitlis-Tatvan örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir. Bosker, R.J. (1999). Educational science and international assessment studies. Educational Research and Evaluation, 5(2), 240-246. Bozbayındır, F. ve Kara, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarında (DYK) karşılaşılan sorunlar ve öğretmen görüşleri temelinde çözüm önerileri. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 324-349. Bozkurt, B. Ü. (2016). Türkiye’de okuma eğitiminin karnesi: PISA ölçeğinden çıkarımlar. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1673-1686. Bray, M. (2006). Private supplementary tutoring: comparative perspectives on patterns and implications. Compare: A Journal of Comparative and International Education, 36(4), 515-530. Büyüköztürk, Ş., Çakan, M., Tan, Ş. ve Atar, H. Y. (2014). TIMSS uluslararası matematik ve fen eğilimleri araştırması. Ankara: MEB YEĞİTEK Genel Müdürlüğü. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri: Pegem Yayıncılık Canlı, S. (2019). Okul Yöneticilerinin ve Öğretmenlerin Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına Yönelik Görüşleri. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(2), 479-501. Canpolat, U. ve Köçer, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının TEOG bağlamında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine dayalı olarak incelenmesi. AJESI - Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(1), 123-154. Creswell, J. W. (2008). Educational research planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. International Pearson Merril Prentice Hall. Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Education Policy Analysis Archives, 8(1), 1-46. Davey, G., De Lian, C. ve Higgins, L. (2007). The university entrance examination system in China. Journal of Further and Higher Education, 31(4), 385-396. Demir-Başaran, S. ve Narinalp-Yıldız, N. (2017). Türkiye’de ortaokullarda uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğretmen görüşleri. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 8(29), 1152-1173. Demirel, Ö. (2006). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık. Dönmez, İ., Pekcan, N., ve Tekçe, M. (2016). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarının yönetici, öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. 25. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi, Antalya. Ergün, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının yönetici, öğretmen, öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ. Gök, R. ve Şekerci, R. (2017). Yetiştirme kurslarının halk eğitimi merkezlerine devredilmesine ilişkin paydaş görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 276-296. Göksu, İ. ve Gülcü, A. (2016). Ortaokul ve liselerde uygulanan destekleme kurslarıyla ilgili öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 153-171. Günal, H. ve Kaya, R. (2016). Tarih öğretmenlerinin tartışmalı ve hassas konuların öğretimi sırasında yaşadıkları çekince ve sorunlar (Erzurum örneği). Turkish History Education Journal, 5(1), 44-73. Gündüver, A. ve Gökdaş, İ. (2011). İlköğretim öğrencilerinin seviye belirleme sınav başarılarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 30-47. Hattie, J. (2015). The aplicability of visible learning to higher education. Scholarship of Teaching and Learning in Psychology, 1(1), 79-91. Holloway, J. H. (1999). Extracurricular activities: The path to academic success?. Educational Leadership. 57(4), 87-88. İdin, Ş. ve Tozlu, İ. (2012). Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından ücretsiz olarak düzenlenen Seviye Belirleme Sınavı kurslarının 7.sınıf öğrencilerinin Fen ve Teknoloji ders başarısına etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 82-91. İncirci, A., İlğan, A., Sırem, Ö. ve Bozkurt, S. (2017). Ortaöğretim destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 50-68. Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80. Kaya, V. H. ve Kaya, E. (2018). Fen başarısını artırmak için ödevler ve kurslar gerekli midir? Anadolu Öğretmen Dergisi, 2(1), 48-62. Knifsend, C. A., ve Juvonen, J. (2017). Extracurricular activities in multiethnic middle schools: Ideal context for positive intergroup attitudes? Journal of Research on Adolescence, 27, 407-422. Kutlu, O. (2010). Öğrenci başarısının belirlenmesi (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Lauer, P. A., Akiba, M., Wilkerson, S. B., Apthorp, H. S., Snow, D., ve Martin-Glenn, M. L. (2006). Out-of-school time programs: A meta-analysis of effects for at-risk students. Review of Educational Research, 76, 275–313. Lunenburg, F. C., ve Ornstein, A. O. (2008). Educational administration: Concepts and practices (5th ed.). Belmont, CA: Wadsworth/Cengage Learning. Massoni, E. (2011). Positive effects of extra curricular activities on students. Essai, 9(1), 27. MEB, (2019). Örgün ve yaygın eğitimi destekleme ve yetiştirme kursları yönergesi. Erişim Tarihi:30.09.2019, http://mevzuat.meb.gov.tr/html/orgundestek1/ orgundestek_1.html. Mercik, V. (2015). Eğitimde fırsat eşitliği, toplumsal genel başarı ve adelet ilişkisi: PISA Projesi kapsamında Finlandiya ve Türkiye deneyimlerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir. Metin, M. (2013). Öğrencilerin seviye belirleme sınavındaki başarısına etki eden unsurların farklı değişkenler açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 67-83. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd edition). USA: Sage Publications, Inc. Nartgün, Ş. S., ve Dilekçi, Ü. (2016). Eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(4), 537-564. Oliver, A. L.(1965). Curriculum improvement. New York: Mead and Company. Özoğlu, M. (2011). Özel dershaneler: gölge eğitim sistemiyle yüzleşmek. SETA Analiz Dergisi, 36, 4–26. Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. USA: Sage Publications, Inc. Punch, K. F. (2014). Sosyal araştırmalara giriş: Nicel ve nitel yaklaşımlar (3. baskı). (Çev. D. Bayrak, HB Arslan, Z. Akyüz, Z. Etöz). Siyasal Kitabevi: Ankara. Sarıca, R. (2018). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına (DYK) Yönelik Öğretmen Görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 48(221), 91-122. Sarıer, Y. (2010). Ortaöğretime Giriş Sınavları (OKS-SBS) ve PISA sonuçları ışığında eğitimde fırsat eşitliğinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 107-129. Stevenson, D. L. ve Baker, D. P. (1992). Shadow education and allocation in formal schooling: Transition to university in Japan. American Journal of Sociology, 97(6), 1639–1657. Stoltzfus, C. D. (2007). A study of the correlation between participation in extracurricular activities and academic performance of middle level and high school students (Doctoral dissertation). Pennsylvania State University. Şahin, C. ve Gül, K. (2017). Yetiştirme kursuna devam eden ve etmeyen ortaokul öğrencilerinin İngilizce ders başarısı ile okul tükenmişliği ilişkisi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(12), 216-229. Türküresin, H. E. (2018). Destekle ve yetiştirme kurslarının etkililiği üzerine bir araştırma: Kütahya ili örneği. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2), 73-85. Uğurlu, F. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarında görevli öğretmenlerin kurslara yönelik öz algı düzeylerinin incelenmesi (Ordu ili örneği) (Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi). Amasya Üniversitesi, Amasya. Uğurlu, F., ve Aylar, F. (2017). Derleme çalışması: Ölçek geliştirme çalışmalarında AFA’nın kullanımı. Tidsad, 4(10), 195-212. Ünsal, S., ve Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve yetiştirme kurslarının işlevlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 87-118. Yeşilyurt, S. (2008). Üniversiteye giriş sınavına hazırlanan öğrencilerin dershaneleri tercih etme sebepleri ve dershanelerdeki biyoloji öğretiminin durumu üzerine bir çalışma. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 5(2), 95-109. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına İlişkin görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 942-973.