Türkiye’de büyük kentlerin nasıl yönetilmesi gerektiğine ilişkin farklı dönemlerde bir takım çözüm önerileri ve model arayışları geliştirilmesine rağmen büyükşehirlere ilişkin ortaya çıkan yeni sorunlar nedeniyle son dönemde yeniden yapılandırma tartışmaları gündeme gelmiştir. Özellikle bu tartışmalar, 6360 sayılı Kanunun uygulanması sonrası büyükşehir belediyeleri ile büyükşehir ilçe belediyeleri arasında ortaya çıkan sorunlar nedeniyle yeni bir yapılandırmaya ihtiyaç duyulup duyulmadığı ve 51 il belediyesinin mevcut büyükşehir belediyesi modeline uygun yönetilmesi konularında ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda ele alınan çalışmanın amacı, büyükşehir belediyelerindeki sorun alanları içinde büyükşehir belediyeleri ile büyükşehir ilçe belediyeleri arasındaki sorunları incelemek ve bu sorunların çözümü için yapılacak yapılandırmanın kapsam ve boyutunu irdeleyerek büyükşehir belediyelerinin geleceğine ilişkin tartışmalara yeni bir boyut kazandırmaktır. Çalışma literatür tarama yöntemiyle, güncel veriler ve kaynaklar taranarak üç bölüm şeklinde kurgulanmıştır. Bu doğrultuda yapılan çalışmada, nüfus ve alan ölçeği dışında sosyo-ekonomik, çevresel ve idari koşullar arasında bir denge kurulmasına dikkat edilerek daha rasyonel, adil, işlevsel, şeffaf ve vatandaş odaklı yeni nesil büyükşehir belediyeciliğinin hayata geçirilmesini esas alan büyükşehir belediye modelinin kentleşme ve kırsal alan dinamikleri açısından yararlı olacağı sonucuna varılmıştır. Ayrıca böyle bir modelin, ekonomik ve siyasi etkileri nedeniyle diğer il belediyelerini de kapsayacak şekilde uygulanması gerektiği ifade edilmiştir.
Although some solution proposals and model searches have been developed in different periods regarding how big cities should be managed in Turkey, restructuring discussions have come to the fore recently due to new problems related to metropolitan cities. In particular, these debates arose on the issues of whether a new restructuring was needed due to the problems that arose between metropolitan municipalities and metropolitan district municipalities after the implementation of the Law No. 6360, and the management of 51 provincial municipalities in accordance with the existing metropolitan municipality model. The aim of the study discussed in this context is to analyze the issues between metropolitan municipalities and district municipalities within metropolitan areas, and to contribute a new perspective to discussions on the future of metropolitan governance by exploring the potential scope and scale of restructuring to address these issues. The study was structured in three parts by scanning current data and sources using the literature review method. In the study conducted in this direction, it was concluded that the metropolitan municipality model, based on the implementation of a more rational, fair, functional, transparent and citizen-oriented new generation metropolitan municipalism, paying attention to establishing a balance between socio-economic, environmental and administrative conditions other than the population and area scale, will be useful in terms of urbanization and rural areas. It was also stated that such a model should be implemented in a way to include other provincial municipalities due to its economic and political effects.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Public Administration |
Journal Section | Derlemeler |
Authors | |
Early Pub Date | June 25, 2024 |
Publication Date | June 27, 2024 |
Submission Date | August 26, 2023 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 8 Issue: 1 |