Erzurum ili gustavioid akarları (Acari, Oribatida, Gustavioidea)

Year 2018, Volume: 58 Issue: 2, 55 - 62, 31.03.2018

Nazife Akman , Didem Aydın , Nusret Ayyıldız

https://doi.org/10.16955/bitkorb.349179

Cited By: 3

Abstract

Erzurum ilinde yaşayan gustavioid
akarlar, 1998-2001 yılları arasında toplanan örneklere dayanarak
değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda, Liacaridae Sellnick, 1928
ve Peloppiidae Balogh, 1943 familyalarına ait toplam 3 tür ve 2 alttür belirlenmiştir.
Bunlardan Adoristes (Adoristes) ovatus ovatus (C.L.
Koch, 1839), Liacarus (Dorycranosus) splendens (Coggi, 1898) ve Ceratoppia
quadridentata (Haller, 1882) Türkiye faunası için yeni kayıt olarak, Xenillus (Xenillus) tegeocranus
(Hermann, 1804) ve Liacarus (Liacarus)
brevilamellatus brevilamellatus Mihelčič, 1955 ise daha önce Türkiye’den bilinen
taksonlar olarak tespit edilmiştir.

Araştırma bölgesinden toplanan
materyalden akarların ayıklanması Berlese-Tullgren huni düzeneği kullanılarak
yapılmıştır. Ayıklanan akarlar %75’lik etil alkolde öldürülerek tespit edilmiş
ve depolanmıştır. Akarların incelenmesinde ışık ve tarama elektron
mikroskopları kullanılmıştır. Örneklerin ışık mikroskobu incelemesi çukur lamda
geçici olarak hazırlanmış laktik asitli preparatlarda yapılmıştır.

Sonuç olarak; belirlenen taksonların
tarama elektron mikroskobunda fotoğrafları çekilmiş, örnekler üzerinden
morfolojik özellikleri gözden geçirilerek taksonomik sorunları tartışılmıştır.
Ayrıca familya ve cins düzeyinde teşhis anahtarları düzenlenmiştir.

Keywords

Acari, Erzurum, Gustavioidea, Oribatida, taksonomi, yeni kayıtlar

Gustavioid mites (Acari, Oribatida, Gustavioidea) of Erzurum province

Abstract

Gustavioid
mites inhabiting in Erzurum province were evaluated based on samples collected
between the years 1998 and 2001. As a result of the assessment, 3 species and 2
subspecies belonging to the families Liacaridae Sellnick, 1928 and Peloppiidae
Balogh, 1943 were determined. Of these, Adoristes
(Adoristes) ovatus ovatus (C.L.
Koch, 1839), Liacarus (Dorycranosus) splendens (Coggi, 1898) and Ceratoppia
quadridentata (Haller, 1882) are new records for the Turkish fauna; Xenillus (Xenillus) tegeocranus
(Hermann, 1804) and Liacarus (Liacarus) brevilamellatus brevilamellatus
Mihelčič, 1955 have already been determined in Turkey.

The extraction
of mites from materials collected from the investigation was made by using a
Berlese-Tullgren funnel extractor. Mites were killed, fixed and stored in 75%
ethanol. The light and scanning electron microscope were used to examine mites.
Specimens were studied in lactic acid, mounted in temporary cavity slides for
the duration of study in a light microscope.

As a
result, electron microscope photos of all determined taxa were taken. Their
morphological features were reviewed on the basis of our samples. Furthermore,
the identification keys to the families and genera were arranged.

Keywords

Acari, Erzurum, Gustavioidea, Oribatida, taxonomy, new records

References

• Ayyıldız N. 1988. Erzurum Ovasi Oribatid Akarlari (Acari, Oribatida) Üzerine Sistematik Araştirmalar. III. Yüksek oribatidler. Doğa Türk Zooloji Dergisi, 12, 145 – 155.
• Ayyıldız, N. and Toluk, A. 2016. Contributions to the Turkish oribatid mite fauna (Acari: Oribatida). Turkish Journal of Entomology, 40 (1), 73-85.
• Coleman D. C. , Crossley Jr. D. A. and Hendrix, P. F. 2004. Fundamentals of Soil Ecology, 2nd ed. Elsevier Academic Press, USA, 386 p.
• Dik B., Güçlü F., Cantoray R. ve Gülbahçe, S. 1999. Konya yöresi oribatid akar türleri (Acari: Oribatida), mevsimsel yoğunlukları ve önemleri. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 23 (Ek Sayı 2), 385–391.
• Erman O., Özkan M., Ayyıldız N. and Doğan S. 2007. Checklist of the Mites (Arachnida: Acari) of Turkey. Second supplement. Zootaxa, 1532, 1-21.
• Grobler L., Ozman S. K. and Çobanoğlu, S. 2003. The genera Liacarus, Stenoxenillus and Xenillus (Oribatida: Gustavioidea) from Turkey. Acarologia, 43(1), 133 – 149.
• Krivolutsky D. A. 1975. Superfamily Liacaroidea Balogh, 1961. In: Ghilarov M.S. and Krivolutsky D. A. (eds). A Key to Soil Inhabiting Mites. Sarcoptiformes, pp. 167 – 184. Izdatel’ stvo ‘’Nauka’’ Moscow.
• Lindquist E. E., Krantz G. W. and Walter D. E. 2009. Classification. In: Krantz G. W. and Walter D. E. (eds). A Manual of Acarology, 3rd ed. pp. 97–103. Texas Tech University Pres, USA.
• Hammen L. van der, 1952. The Oribatei of the Netherlands. Zoologische Verhandelingen, Leiden, 17, 1 – 139.
• Mahunka S. 1994. Further Notes, Additions and Redescriptions of the Oribatid Species Preserved in the Berlese Collection (Acari, Oribatida) I. Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae, 40 (1), 29-49.
• Mihelčič F. 1955. Oribatiden Südeuropas I. Zoologischer Anzeiger, 155, 244 - 248.
• Ocak I., Doğan S., Ayyıldız N. and Hasenekoğlu I., 2008. The external mycoflora of the oribatid mites (Acari) in Turkey. Archives des Sciences, 61, 1 - 6.
• Özkan M., Ayyıldız N. and Erman O. 1994. Check List of the Acari of Turkey. First Supplement. EURAAC News Letter, 7 (1), 4 – 12.
• Per S. ve Ayyıldız N. 2005. Erciyes Dağı’nın (Kayseri) epifitik oribatid akarları üzerine sistematik araştırmalar- I. Türkiye Entomoloji Dergisi, 29, 69-80.
• Pérez-Ĭñigo C. 1997. Fauna Iberica, Vol. 9. Acari, Oribatei, Gymnonota I. Museo Nacional de Ciencias Naturales, Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Madrid, 374 p.
• Schatz H., Behan-Pelletier V. M., OConnor B. M. and Norton R. A., 2011. Suborder Oribatida van der Hammen, 1968. In: Zhang Z.-Q. (ed.) Animal Biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness. Zootaxa, 3148, 141 – 148.
• Seniczak S. and Seniczak, A. 2010. Differentiation of body form of Gustavioidea ( Acari: Oribatida) in the light of ontogeny of three species. Zoologischer Anzeiger, 249, 95 – 112.
• Subías, L. S., 2004. Listado sistemático, sinonímico y biogeográfico de los ácaros oribátidos (Acariformes, Oribatida) del Mundo (1758-2002). Graellsia, 60 (núm. extr.), 3-305. http://bba.bioucm.es/cont/docs/RO_1.pdf (Date accessed: 07.07.2017).
• Toluk A. ve Ayyıldız N. 2009. Türkiye faunası için yeni ve bilinen oribatid akarlar (Acari, Oribatida) üzerine bir çalışma. Türkiye Entomoloji Dergisi, 33 (1), 31 – 39.
• Urhan R., Özmen A. ve Kaska Y., 2007. Çal, Baklan ve Bekilli ilçelerinin (Denizli) toprak akarları (Acari) üzerine ön çalışma. Çal Sempozyumu Bildirileri, 01-03 Eylül 2006, Denizli, Çal Yöresi Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği, Yayın numarası, 3, 921 - 927.
• Weigmann G. 2006. Hornmilben (Oribatida). Die Tierwelt Deutschlands, Begründet 1925 von Friedrich Dahl, 76. Teil. Goecke & Evers, Keltern, 520 p.