Suça Sürüklenen Çocuklarla Bilişsel Davranışçı Öfke Kontrolü: Bir Grup Çalışması

Year 2023, Volume: 6 Issue: 11, 7 - 18, 01.01.2023

Duygu Çankaya Çadırcıoğlu

https://doi.org/10.56955/bpd.773201

Cited By: 1

Abstract

Aşırı öfke ve saldırgan davranış, yaşamın her dönemindeki birey için zorluğa sebep olabilmektedir. Özellikle ergenlik dönemindeki bireylerin aşırı öfke ve saldırgan davranışlar sergilemesi sonucunda, ergenlerin hayatı okul başarısı, aile ilişkileri ve sosyal yaşamı olumsuz yönde etkilenmektedir. Saldırgan davranışları sonucunda suça yönelen ve ceza infaz kurumlarında bulunan ergenlerin, aynı saldırgan davranışları bulundukları kurumda da sergilediği gözlenmektedir. Türkiye’de ceza infaz kurumlarında bulunan çocuk ve ergenlere yönelik Adalet Bakanlığı Ceza Tevkif evleri Genel Müdürlüğü’nün destekleriyle, Kültegin ÖGEL danışmanlığında hazırlanmış olan ve 2014 yılında yenilenerek son halini alan ARDIÇ-Öfke Kontrol Grup Çalışması uygulanmaktadır. Grup çalışmasının hedefi suça sürüklenen çocukların (SSÇ) öfke duygusunu kontrol edebilme becerilerini artırmak, SSÇ’lerdeki kendine ve çevreye yönelik şiddet eğilimini ve yeniden suça sürüklenme riskini azaltmak, alternatif davranış örüntülerini düşünebilmelerini sağlamaktır. Akhisar ceza infaz kurumlarında uygulanan bu program 01.02.2019-26.02.2019 tarihleri arasında kurumda kalmakta olan 15-18 yaş aralığındaki 8 erkek ergenle gerçekleşmiştir. Program sonrası yapılan değerlendirmede katılımcıların %50’si (N=4) arkadaşlarıyla aralarındaki iletişimin, %62.5’i (N=5) ailesiyle ilişkilerinin olumlu yönde değiştiğini, iletişimlerinin arttığını belirtmiştir. Katılımcıların %62.5’i (N=5) kurumdaki görevlilerden olumlu yönde geribildirim aldıklarını belirtmiş olup, bu durum katılımcıların kurum içerisindeki uyumlu davranış örüntülerinin arttığını göstermektedir. Katılımcıların %37.5’i (N=3) öfke duygusunu görece daha kolay tanımlayabildiğini ve saldırganlık olarak tanımlanabilecek davranışları sergilemekten kaçındıklarını ifade etmiştir. Katılımcıların %75’i (N=6) gerçekleştirilen grup çalışması son- rasında kurumda gerçekleştirilecek diğer etkinliklere de katılmaya istekli olduklarını ifade etmiştir.
Ergenlerle yapılan bilişsel davranışçı terapi odaklı grup çalışmalarının ergenlerin öfke duygusunu tanıma becerilerini arttırması, saldırgan davranış örüntülerini azaltması, sosyal hayata uyumunu arttırması, yeniden öfke kaynaklı suça sürüklenme riskini azaltması sebepleriyle önemli olacağı düşünülmektedir.

Keywords

Ergenlik, Öfke Kontrolü, Bilişsel Davranışçı Terapi, Kapalı Ceza İnfaz Kurumu

Thanks

Bu çalışmanın gerçekleştirilmesinde ergenlerle birebir ilgilenen ve bütün oturumlara katılan İnfaz Koruma Memuru Erdem OVALI’ya ve çalışma sürecinde akademik anlamda bilgisini sonuna kadar paylaşan Dr. Tuğba GÖRGÜLÜ, Arş. Gör. Nur Sena ÖZ ve Psikolog Malik Kubilay ÇADIRCIOĞLU’na teşekkür ederim.

Cognitive Behavioral Anger Management Group Therapy with Juvenile Crimers: A Group Study

Abstract

Excessive anger and aggression can cause difficulties for the individual in every period of life. Especially in adolescence excessive anger and aggression affect the life of adolescents negatively. Adolescents who commit crimes because of their aggressive behavior, and are in penal execution institutions, need interventions to control their aggressive behavior. The ARDIÇ-Anger Control Group Study was prepared under the consultancy of Kültegin ÖGEL with the support of the Ministry of Justice General Directorate of Criminal Detention Centers for adolescents in penal institutions. The aim of this group therapy program that uses a cognitive behavioral approach is to increase adolescent ability, control anger feeling, reduce the risk of violence and recrime in think about the alternative behavior pattern. This program was implemented in Akhisar penitentiary institutions and was completed between 01.02.2019-26.02.2019 with 8 male adolescents aged between 15-18 who stayed in the institution. As a result, 50% (N=4) of the participants stated that their communication with their friends and 62.5% (N=5) of the participants stated that their relations with their families changed positively and their communication increased. 62.5% (N=5) of the participants stated that they received positive feedback from the officials in the institution. 37.5% (N=3) of the participants said that they could define the emotion of anger relatively easily and they avoided exhibiting behaviors that could be defined as aggression. 75% of the participants (N=6) stated that they were willing to participate in other activities to be held in the institution after the group work. Cognitive behavioral therapy-focused group studies with adolescents are thought to be important since adolescents increase their ability to recognize anger, decrease their aggressive behavior patterns, increase their adaptation to social life, and decrease the risk of committing anger again. For this reason, such programs that use a cognitive behavioral approach are important in penal institutions.adolescents and enable them to

Keywords

Adolescent, Anger Management, Conginitive Behavioral Therapy, Penal Institution

References

• Akdeniz, M. (2007). Öfke Kontrolü Eğitiminin Lise Öğrencilerinin Öfke Kontrolü Becerilerine Etkisi. Çukurova Üniversitesi.
• Anderson, C. a ve Bushman, B. J. (2002). Human Aggression (The GAM theory). Annual Review of Psychology, 53(1), 27–51. doi:10.1146/annurev.psych.53.100901.135231
• Barnoski, R. (2004). Outcome evaluation of Washington State’s research-based programs for juvenile offenders. Washington State Institute for Public Policy, (January), 1–20.
• Bulut Serin, N. ve Genç, H. (2011). Öfke Yönetimi Eǧitimi Programinin Ergenlerin Öfke Denetimi Becerilerine Etkisi. Egitim ve Bilim, 36(159), 236–254.
• Cenkseven, F. (2003). Öfke Yönetimi Becerileri Programının Ergenlerin Öfke ve Saldırganlık Düzeylerine Etkisi. Educational Siences and Practice, 2(4), 153–167.
• Currie, M. R., Wood, C. E., Williams, B. ve Bates, G. W. (2012). Aggression Replacement Training (ART) in Australia: A Longitudinal Youth Justice Evaluation. Psychiatry, Psychology and Law, 19(4), 577–604. doi:10.1080/13218719.2011.615807
• Dodge, K. A., Price, J. M., Bachorowski, J. A. ve Newman, J. P. (1990). Hostile Attributional Biases in Severely Aggressive Adolescents. Journal of Abnormal Psychology, 99(4), 385–392. doi:10.1037/0021-843X.99.4.385
• Dou, C., Wei, Z., Jin, K., Wang, H., Wang, X. ve Peng, Z. (2015). Family and social environmental factors associated with aggression among chinese adolescents. School Psychology Quarterly, 30(3), 421–430. doi:10.1037/spq0000103
• Escamilla, A. G. (1998). A Cognitive Approach to Anger Management Treatment for Juvenile Offenders. Journal of Offender Rehabilitation, 27(1–2), 199–208. doi:10.1300/J076v27n01
• Feindler, E. L. (1990). Adolescent anger control: review and critique. Progress in behavior modification, 26(February 1990), 11–59.
• Fite, P. J. ve Vitulano, M. (2011). Proactive and reactive aggression and physical activity. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 33(1), 11–18. doi:10.1007/s10862-010-9193-6
• Fredricks, J. A. ve Eccles, J. S. (2005). Developmental benefits of extracurricular involvement: Do peer characteristics mediate the link between activities and youth outcomes? Journal of Youth and Adolescence, 34(6), 507–520. doi:10.1007/s10964-005-8933-5
• Goldstein, A. P. ve Glick, B. (1994). Aggression Replacement Training: Curriculum and Evaluation. Simulation & Gaming, 25(1), 9–26. doi:10.1177/1046878194251003
• Goldstein, N. E. S., Giallella, C. L., Haney-Caron, E., Peterson, L., Serico, J., Kemp, K., … Lochman, J. (2018). Juvenile Justice Anger Management (JJAM) Treatment for Girls: Results of a Randomized Controlled Trial. Psychological Services, 15(4), 386–397. doi:10.1037/ser0000184
• Görgülü, T. (2014). Cognitive Behavioral Anger Management for Man Transexuals in Prison a Group Study. The Bulletin of Legal Medicine, 17(1), 12. doi:10.17986/blm.2012171247
• Holmqvist, R., Hill, T. ve Lang, A. (2009). Effects of aggression replacement training in young offender institutions. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 53(1), 74–92. doi:10.1177/0306624X07310452
• Howells, K., Day, A., Williamson, P., Bubner, S., Jauncey, S., Parker, A. ve Heseltine, K. (2005). Brief Anger Management Programs with Offenders: Outcomes and Predictors of Change. Journal of Forensic Psychiatry and Psychology, 16(2), 296–311. doi:10.1080/14789940500096099
• Ireland, J. L. (2004). Anger management therapy with young male offenders: An evaluation of treatment outcome. Aggressive Behavior, 30(2), 174–185. doi:10.1002/ab.20014
• Karataş, Z. (2009). Bilişsel Davranışçı Teknikler Kullanılarak Yapılan Öfke Yönetimi Programının Ergenlerin Saldırganlığını Azaltmadaki Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(26), 12–24.
• Kelleci, M., Avcı, D., Erşan, E. E. ve Doğan, S. (2014). Bilişsel Davranışçı Tekniklere Dayalı Öfke Yönetimi Programının Lise Öğrencilerinin Öfke ve Atılganlık Düzeylerine Etkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 15(4), 296–303. doi:10.5455/apd.151210
• Kumpfer, K. L. ve Alvarado, R. (2003). Family-Strengthening Approaches for the Prevention of Youth Problem Behaviors. American Psychologist, 58(6–7), 457–465. doi:10.1037/0003-066X.58.6-7.457
• Leonard, N. R., Jha, A. P., Casarjian, B., Goolsarran, M., Garcia, C., Cleland, C. M., … Massey, Z. (2013). Mindfulness training improves attentional task performance in incarcerated youth: a group randomized controlled intervention trial. Frontiers in Psychology, 4(November), 1–10. doi:10.3389/fpsyg.2013.00792
• Lochman, J. E., Palardy, N. R., McElroy, H. K., Phillips, N. ve Holmes, K. J. (2004). Anger Management Interventions. Journal of Early and Intensive Behavior Intervention, 1(1), 47–56. doi:10.1037/h0100283
• Novaco, R. W. (2016). Stress: Concepts, Cognition, Emotion, and Behavior. Stress: Concepts, Cognition, Emotion, and Behavior içinde (ss. 285–292). doi:10.1016/B978-0-12-800951-2.00035-2
• Öfke Kontrol Modülü Uygulayıcı Kılavuzu. (2014). Adalet Bakanlığı.
• Özbay, Ö. (2008). Öfke KontrolEği̇ti̇m ProgramEtki̇li̇li̇ği̇ni̇n TutukluBi̇r Grup ErgenÖrneklemi̇ndİncelenmesi̇.
• Şahin, N. H. ve Durak Batıgün, A. (2009). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde İn? har Riskini Belirlemeye Yönelik Bir Modelin Sınanması*, 20(106), 28–36.
• Slaby, R. G. ve Guerra, N. G. (1988). Cognitive Mediators of Aggression in Adolescent Offenders: 1. Assessment. Developmental Psychology, 24(4), 580–588. doi:10.1037/0012-1649.24.4.580
• Slaby, R. G. ve Guerra, N. G. (1990). Cognitive Mediators of Aggression in Adolescent Offenders: 2. Intervention. Developmental Psychology, 26(2), 269–277. doi:10.1037/0012-1649.24.4.580
• Sütcü, S. T., Aydın, A. ve Sorias, O. (2010). Ergenlerde Öfke ve Saldırganlığı Azaltmak için Bilişsel Davranışçı Bir Grup Terapisi Programının Etkililiği, 25(66), 57–67.
• Swaim, R. C., Deffenbacher, J. L. ve Wayman, J. C. (2004). Concurrent and prospective effects of multi-dimensional aggression and anger on adolescent alcohol use. Aggressive Behavior, 30(5), 356–372. doi:10.1002/ab.20090
• Yalçın, M., Görgü, N. S., Tokgünaydın, S. ve Tekinsav Sütçü, S. (2016). Effectiveness of a Cognitive Behavioral Group Therapy For Anger and Aggression in Juvenile Deliquents. Stocholm, Sweden. doi:10.13140/RG.2.2.15816.93445 CITATIONS