Comparison of Goose Breeding Activities in Uşak and Afyonkarahisar Provinces

Year 2023, Volume: 6 Issue: 6, 683 - 693, 01.11.2023

Yüksel Akın

https://doi.org/10.47115/bsagriculture.1373237

Cited By: 1

Abstract

This study was carried out in order to reveal the current situation of goose breeding in extensive and semi-intensive conditions in Afyonkarahisar and Uşak provinces and to determine the important problems encountered in breeding. The material of the study; consists of a total of 200 survey data, 125 from the villages of the Merkez, Bolvadin, Sinanpaşa, Sultandağı, Çobanlar, and İhsaniye districts of Afyonkarahisar province, 75 from the Central, Banaz, Sivaslı, and Karahallı districts of the Uşak province. According to the research findings, it has been determined that more than half of the producers in Afyonkarahisar and Uşak have an average of 1-10 years of goose breeding. It has been determined that the number of breeding male geese per farm is 1-5, and the average number of breeding female geese is 3-20 (M/F: 1/3-5/20). It has been determined that 64% of the goose shelters in Afyonkarahisar and 50.6% in Uşak are made of briquettes or bricks. In conclusion, it can be said that the main problems of the producers are feed costs, inadequacies in care and feeding, breeding with low-yielding domestic breeds, difficulties in the supply of breeding animals, and problems in marketing. Expanding the scope of the goose incentive will provide an opportunity to prevent losses in our goose stock and to increase our goose presence again in the future.

Keywords

Goose, Breeding, Problems, Solution proposals

Thanks

We would like to thank our valuable producers, who are engaged in goose breeding in the villages of Afyonkarahisar and Uşak Provinces, for their support by participating in the survey, and my esteemed “Prof.Dr. Murat HİŞMANOĞLU” and and the academicians of Uşak University School of Foreign Languages for their efforts in the editing of this article in English.

References

• Akin Y, Çelen M. 2020. Ege bölgesinde kaz yetiştiriciliği ve bölge mutfak kültüründe kazların önemi. Uşak Üniv Fen Doğa Bilim Derg, 4(1): 28-39.
• Akin Y. 2022. İç Ege bölgesinde üretilen yerli kaz genotiplerinin genetik çeşitliliğinin PFGE yöntemiyle analiz ve yetiştirici koşullarındaki kazların (Anser anser) yumurta kesim ve karkas kalite özelliklerinin belirlenmesi. PhD thesis, Uşak University, Institute of Science, Uşak, pp: 105.
• Akin Y. 2023. General situation problems and suggested solutions for goose breeding in Kütahya province. BSJ Agri, 6(3): 295-303.
• Alkan S, Eren E. 2019. Ağrı ilinde kaz yetiştiriciliğinin incelenmesi. Mediter Agri Sci, 32(2): 251-256.
• Anonymous, 2023. Kırsal kalkınma destekleri kapsamında tarıma dayalı ekonomik yatırımların desteklenmesi 2022-2023 Başvuru dönemi Tebliğ No: 202/24. URL: https://www.tarimorman.gov.tr/TRGM/Belgeler/K%C4%B1rsaltebli/Ekonomik+Yatirimlar+Uygulama+Esaslari.pdf (accessed date: March 15, 2023).
• Boz MA, Sarıca M, Yamak US. 2014. Yozgat ilinde kaz yetiştiriciliği. Tavukçuluk Araş Derg, 11(1): 16-20.
• Boz MA. 2015. Doğal ve yapay kuluçka ile elde edilen kazların entansif koşullarda büyüme kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesi. PhD thesis, Ondokuz Mayıs University, Institute of Science, Samsun, pp: 168.
• Çelik B, Bozkurt Z. 2009. Muş yöresi yerli kazlarında kesim ve karkas özellikleri. Lalahan Hayvan Araş Enstit Derg, 49(1): 37-46.
• Demir P, Kırmızıbayrak T, Yazıcı K. 2013. Kaz yetiştiriciliğinin sosyo-ekonomik önemi. Ankara Üniv Vet Fak Derg, 60: 129-134.
• FAO. 2022. Food and agriculture organization of the united nations. Geese data. URL: https://www.fao.org/faostat/en/#data (accessed date: May 15, 2022).
• İşgüzar E, Pingel H. 2003. Growth carcassc composition and content of meat of different local geese in Isparta region of Turkey. Archives Anim Breed, 46(1): 71-76.
• Karasar N. 1994. Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler. Nobel, Ankara, Türkiyr, ISBN 975-954-32-1-6, ss: 368.
• Saatçi M. 2008. Effect of age sex feather colour body measurements and body weight on down and feather yield in native Turkish geese. Turkish J Vet Anim Sci, 32(4): 293-297.
• Selçuk E, Aykurt İ, Geliyi C. 1983. Kaz yetiştiriciliği. Tarım ve Orman Bakanlığı Ziraat İşleri Genel Müdürlüğü Yayınları Ankara, Türkiye, 1. Basım, ss: 5‐27.
• Şengül T, Yeter İ. 2020. Muş ilindeki kaz yetiştiriciliğinin genel yapısı ve sorunları. Türk Tarım Doğa Bilim Derg, 7(1): 276-282.
• Taşkın A, Karadavut U, Camcı Ö. 2017. Kırşehir ilindeki damızlık kaz yetiştiriciğini etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Türk Tarım Doğa Bilim Derg, 4(2): 138-144.
• Tilki M, Yazıcı K, Sarı M, Işık S, Saatçi M. 2011. Yerli Türk kazlarında çıkım ayı ve cinsiyetin kesim ve karkas özelliklerine etkisi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 17(5): 831-835.
• TUIK 2023a. Hayvancılık istatistikleri diğer kümes hayvanları sayıları. URL: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?locale=tr (accessed date: March 15, 2023).
• TUIK 2023b. Hayvansal üretim istatistikleri. URL: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hayvansal-Uretim-Istatistikleri-2022-49682) (accessed date: March 15, 2023).
• Yakan A, Aksu Elmalı D, Elmalı M, Şahin T, Motor S, Can Y. 2012. Halk elinde yetiştirilen beyaz ve alaca kazlarda karkas ve et kalitesi özellikleri. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 18(4): 663-670.