The Development of Accreditation Perception (AP) Scale: Validity and Reliability Study

Year 2017, Volume: 6 Issue: 3, 1093 - 1104, 30.10.2017

Çetin Semerci

https://doi.org/10.14686/buefad.332383

Cited By: 3

Abstract

Accreditation is a quality assurance process by
which authority, competency and credibility are certified. This research aims
to develop an Accreditation Perception (AP) scale. The survey method was used
in this study. Draft scale was applied to 738 students and faculty staff. It
was applied in a university in the western black sea region in Turkey (738).
According to the factor analysis results, KMO value of the AP scale is 0.964
and the Bartlett test value is 6.045E3 (Df =253, p=0.000). It is shown that
variance of the scale is 43.357%. Factor loadings range from 0.538 to 0.692.
The scale can be used as one-dimensional and a multi-dimensional. Sub-themes
(Sub-dimensions) of the scale are quality assurance and quality assessment.
There are a total of 17 items in the scale. Evaluation of the scale was like
this: "Totally agree (5), Mostly agree (4), Partially agree (3), Slightly
agree (2), Disagree (1)". In the scale, it was figured out that the
correlation between parallel two half scores was 0.831. The Cronbach Alpha
coefficient of the AP scale was 0.901. The validity and reliability analysis of
the scale and the confirmatory factor analysis with AMOS program was performed
(Chi-square=238.872, Df=117, X 2 /Sd=2.042, GFI=0.963, CFI=0.969, RMSEA=0.038).
According to these results, the scale can be applied to students and faculty
staff.

Keywords

accreditation perception, validity, reliability, scale development

Akreditasyon Algısı (AA) Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Abstract

Akreditasyon, yetki, yeterlik ve güvenirliğin
onaylandığı sertifikalı bir kalite güvence sürecidir. Araştırmanın
amacı, akreditasyon algısı (AA) ölçeğinin geliştirilmesidir. Araştırmada tarama
modeli kullanılmıştır. Taslak ölçek, geliştirilmek üzere Türkiye'de batı
karadeniz bölgesindeki bir üniversitede, 738 öğrenci ve öğretim elemanına
uygulanmıştır. Faktör analizi sonuçlarına göre, AA ölçeğinin KMO değeri 0.964,
Bartlett testi değeri 6.045E3’dir (Sd= 253, p=0.000). Ölçek, varyansın %
43.357’sini karşılamaktadır. AA ölçeği için yapılan analiz sonuçlarında, faktör
yüklerinin 0.538-0.692 arasında değiştiği görülmektedir. Ölçek tek boyutlu ve
çok boyutlu olarak kullanılabilir. Ölçeğin alt temaları, kalite
güvencesi ve kalite değerlendirmesidir. Ölçek, 17 maddeden oluşmuştur. AA
ölçeği, “Tamamen katılıyorum (5), Çoğunlukla katılıyorum (4), Kısmen
katılıyorum (3), Az katılıyorum, (2), Hiç katılmıyorum (1)” şeklinde
derecelendirilmiştir. Ölçeğin, iki yarı puanları arasındaki korelasyon
katsayısı 0.831 bulunmuştur. AA ölçeğinin Cronbach Alpha katsayısı 0.901’dir.
Ayrıca, AA ölçeğinin AMOS programı ile doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır
(Kay kare=238.872, Sd=117, X²/Sd=2.042, GFI=0.963, CFI=0.969,
RMSEA=0.038). AA ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik sonuçlarına göre, üniversite
öğrencilerine ve öğretim elemanlarına uygulanabilir.

Keywords

akreditasyon algısı, geçerlik, güvenirlik

References

• Ayvaz, B.; Kuşakçı, A.O. ve Borat, O. (2016). Kalite Güvencesi ve Akreditasyon Süreçleri. Yeni Türkiye, 88, 1-8.
• Bakioğlu, A. ve Baltacı, R. (2017). Akreditasyon, eğitimde kalite, (2. Basım). Ankara: NOBEL Yayıncılık.
• Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Amos uygulamaları, Bursa: Ezgi Kitapevi.
• Bollen, K.A. (2007). An overview of structural equation models with latent variables, The Miami University Symposium on Computational Research, March 1-2. Miami University, Oxford, UK.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E.K.; Akgün, Ö.E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri, 3. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
• Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: eğitim fakülteleri üzerinde bir deneme. Eğitim Yönetimi, 20, 503-519.
• Erkuş, L. (2003). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumlarına ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Herdman, E.A. (2010) Akretidasyon Süreci. (Çev. D. Sepit). Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 7 (2), 3-5.
• Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri, Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi, 7. Basım, Ankara: Alkım Yayınevi.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F.G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: ANI Yayıncılık.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
• Tezcan, C. (2008). Yapısal eşitlik modelleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Ünal, F.; Semerci, N. ve Semerci Ç. (2017). Öğretmen adaylarının programların akreditasyonuna ilişkin algıları. Uluslararası Öğretmen Eğitimi ve Akreditasyon Kongresi (19-21 Mayıs 2017), (EPDAD, Marmara ve Yıldız Teknik Üniversitesi İşbirliğiyle), İstanbul.
• YÖK, (2015). Yükseköğretim Kalite Güvencesi Yönetmeliği. Resmî Gazete, Sayı 29423, 23 Temmuz 2015. http://www.yok.gov.tr/documents/10279/16595796/yuksekogretim_kalite_guvencesi_yonetmeligi_resmi_gazete+%281%29.pdf/4f97cac7-9ceb-4592-a3ba- 3d9236ee7a36 web adresinden 28.07.2017 tarihinde indirildi